شرح بر صد کلمه امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'محدث، جلال‌الدین' به 'محدث، جلال‌الدین') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن ميثم' به 'ابن ميثم ') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
مترجم كتاب در ابتدا چنين مى‌نويسد: در كتب رجال و شرح حال‌ها و نه در شرح حاضر، بر اسمى جز اين مطلع نشدم. ليكن سيّد بزرگوار سيد اعجازالدين حسين نيشابورى كنتورى(ره) در كتاب «كشف الحجب و الاستار عن اسامى الكتب و الاسفار» در حرف شين نسخه چاپى صفحه 349 چنين گفته است: «شرح سخن اميرمؤمنان(ع) به نام صد كلمه از شيخ [[ابن میثم، میثم بن علی|كمال‌الدين ميثم بن على بن ميثم بحرانى]] شارح نهج‌البلاغه مى‌باشد و اسم آن منهاج العارفين است». و در حرف (م) صفحه 566 گفته است: «منهاج العارفين در شرح كلام اميرمؤمنان(ع) به نام صد كلمه از شيخ ميثم شارح نهج‌البلاغه مى‌باشد». | مترجم كتاب در ابتدا چنين مى‌نويسد: در كتب رجال و شرح حال‌ها و نه در شرح حاضر، بر اسمى جز اين مطلع نشدم. ليكن سيّد بزرگوار سيد اعجازالدين حسين نيشابورى كنتورى(ره) در كتاب «كشف الحجب و الاستار عن اسامى الكتب و الاسفار» در حرف شين نسخه چاپى صفحه 349 چنين گفته است: «شرح سخن اميرمؤمنان(ع) به نام صد كلمه از شيخ [[ابن میثم، میثم بن علی|كمال‌الدين ميثم بن على بن ميثم بحرانى]] شارح نهج‌البلاغه مى‌باشد و اسم آن منهاج العارفين است». و در حرف (م) صفحه 566 گفته است: «منهاج العارفين در شرح كلام اميرمؤمنان(ع) به نام صد كلمه از شيخ ميثم شارح نهج‌البلاغه مى‌باشد». | ||
گويا اين اسم بعد بر روى كتاب نهاده شده؛ يعنى ابن ميثم شرح خود را به اين اسم نناميده است. ليكن چون شرح مطالبى بلند و بحث‌هايى مهمّ و فوايدى بسيار فراوان از مطالب عرفانى در بر دارد، دانشمندانى كه از آن استفاده كرده‌اند، آن را «منهاج العارفين» ناميده‌اند. | گويا اين اسم بعد بر روى كتاب نهاده شده؛ يعنى [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم]] شرح خود را به اين اسم نناميده است. ليكن چون شرح مطالبى بلند و بحث‌هايى مهمّ و فوايدى بسيار فراوان از مطالب عرفانى در بر دارد، دانشمندانى كه از آن استفاده كرده‌اند، آن را «منهاج العارفين» ناميده‌اند. | ||
از جمله حكمت‌هاى رسا و آفتاب‌هاى درخشان آن حضرت، يك صد كلمه‌اى است كه حكمت و اندرزهاى لطيف را در بر دارد و ابوعثمان عمرو بن جاحظ از ميان كلمات امام(ع) برگزيده است. جاحظ از كسانى است كه هر دو فضيلت؛ يعنى دانش و ادب را در خود گرد آورده است، و چنين داورى كرده كه هر يك از اين صد كلمه، يك هزار نوع از محسّنات سخن عرب را داراست. | از جمله حكمت‌هاى رسا و آفتاب‌هاى درخشان آن حضرت، يك صد كلمه‌اى است كه حكمت و اندرزهاى لطيف را در بر دارد و ابوعثمان عمرو بن جاحظ از ميان كلمات امام(ع) برگزيده است. جاحظ از كسانى است كه هر دو فضيلت؛ يعنى دانش و ادب را در خود گرد آورده است، و چنين داورى كرده كه هر يك از اين صد كلمه، يك هزار نوع از محسّنات سخن عرب را داراست. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
ترجمه اين كتاب توسط عبدالعلى صاحبى صورت پذيرفته است. | ترجمه اين كتاب توسط عبدالعلى صاحبى صورت پذيرفته است. | ||
اين شرح ابن | اين شرح [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم]] ؛ مانند شرح نهج‌البلاغه وى آكنده است، از تحقيقات ژرف و نكته يابى‌هاى خواندنى و دقيق. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
نسخهٔ ۱۶ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۰۹
| نام کتاب | شرح بر صد کلمه امیر المؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | شرح علی المائه کلمه لامیر المومنین علی بن ابیطالب علیه السلام |
| پدیدآورندگان | صاحبی، عبدالعلی (مترجم)
ابن میثم، میثم بن علی (شارح) محدث، جلال‌الدین (مصحح) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 39/242 |
| موضوع | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار |
| ناشر | آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامى |
| مکان نشر | مشهد مقدس - ایران |
| سال نشر | 1375 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE3414AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
نام كتاب «شرح المأة كلمة» ابن‌ميثم مى‌باشد، كه به وسيله عبدالوهاب وطواط به‌عربى ترجمه شده است.
گزارش محتوا
مترجم كتاب در ابتدا چنين مى‌نويسد: در كتب رجال و شرح حال‌ها و نه در شرح حاضر، بر اسمى جز اين مطلع نشدم. ليكن سيّد بزرگوار سيد اعجازالدين حسين نيشابورى كنتورى(ره) در كتاب «كشف الحجب و الاستار عن اسامى الكتب و الاسفار» در حرف شين نسخه چاپى صفحه 349 چنين گفته است: «شرح سخن اميرمؤمنان(ع) به نام صد كلمه از شيخ كمال‌الدين ميثم بن على بن ميثم بحرانى شارح نهج‌البلاغه مى‌باشد و اسم آن منهاج العارفين است». و در حرف (م) صفحه 566 گفته است: «منهاج العارفين در شرح كلام اميرمؤمنان(ع) به نام صد كلمه از شيخ ميثم شارح نهج‌البلاغه مى‌باشد».
گويا اين اسم بعد بر روى كتاب نهاده شده؛ يعنى ابن ميثم شرح خود را به اين اسم نناميده است. ليكن چون شرح مطالبى بلند و بحث‌هايى مهمّ و فوايدى بسيار فراوان از مطالب عرفانى در بر دارد، دانشمندانى كه از آن استفاده كرده‌اند، آن را «منهاج العارفين» ناميده‌اند.
از جمله حكمت‌هاى رسا و آفتاب‌هاى درخشان آن حضرت، يك صد كلمه‌اى است كه حكمت و اندرزهاى لطيف را در بر دارد و ابوعثمان عمرو بن جاحظ از ميان كلمات امام(ع) برگزيده است. جاحظ از كسانى است كه هر دو فضيلت؛ يعنى دانش و ادب را در خود گرد آورده است، و چنين داورى كرده كه هر يك از اين صد كلمه، يك هزار نوع از محسّنات سخن عرب را داراست.
اين صد كلمه را به خاطر برتر و ممتاز بودن از ديگر كلمات حكمت آميز حضرت، بر نگزيده است، بلكه به اين سبب آن‌ها را انتخاب كرده كه علاوه بر فصاحت از اختصار نيز برخوردار مى‌باشد.
وضعيت كتاب
ترجمه اين كتاب توسط عبدالعلى صاحبى صورت پذيرفته است.
اين شرح ابن ميثم ؛ مانند شرح نهج‌البلاغه وى آكنده است، از تحقيقات ژرف و نكته يابى‌هاى خواندنى و دقيق.
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب
پیوندها
مطالعه کتاب شرح بر صد کلمه امیر المؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور