یزدی حائری، علی بن زینالعابدین: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل فرجه]] | |data-type='authorWritings'|[[إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل فرجه]] | ||
[[ السعادة الأبدیة في ذکر الأخبار العددیة]] | [[ السعادة الأبدیة في ذکر الأخبار العددیة]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
[[إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل فرجه]] | [[إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل فرجه]] | ||
[[السعاده الابدیه فی ذکر الاخبار العددیه]] | [[السعاده الابدیه فی ذکر الاخبار العددیه]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ ۴ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۲۳
نام | یزدی حائری، علی بن زینالعابدین |
---|---|
نام های دیگر | حائری، علیبن زینالعابدین
شهرنوی، علی بن زینالعابدین پارچینی یزدی، علی یزدی، علی بن زینالعابدین بارچینی، علی بن زینالعابدین حائر الحسينى |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | اردکان |
رحلت | 1333 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجل فرجه |
کد مولف | AUTHORCODE1740AUTHORCODE |
ولادت
علی بن زینالعابدین یزدی حائری در يكى از روستاهاى اردكان يزد در خانوادهاى مذهبى و و مومن به دنيا آمد و دروس اوليه را در مدرسه اى در روستاى بارجين آموخت. پس از چند سالى او جهت آموختن علوم دينى و معارف اسلامى به كربلاى معلا مهاجرت نمود وبه همين سبب او را حائرى مى نامند زيرا كربلاى معلى حائر الحسينى نيز ناميده مى شود.
اساتيد
1- علامه سيد زين العابدين طباطبائى حائرى.
2- علامه حاج شيخ زين العابدين مازندرانى حائرى، صاحب كتاب «ذخيرة المعاد».
3- علامه الحجة حاج الميرزا محمد حسين حسينى مرعشى و...
او با ذكاوت و تلاشى كه داشت طولى نكشيد كه در علوم اسلامى تبحر يافت و از علماء بسيارى اجازه روايت و حديث گرفت. از جمله اساتيدى كه نامشان ذكر شد و همچنين: علامه سيد مرتضى رضوى كشميرى نجفى، علامه حاج ميرزا حسين نورى طبرسى و علامه حاج ميرزا فتح اللّه شيخ الشريعۀ اصفهانى نمازى نجفى.
شاگردان
شيخ على حائرى پس از كسب مدارج علمى صاحب كرسى تدريس شد و در محضر او شاگردان زيادى تلمذ نمودند. عده اى از شاگردانش از او اجازه روايت گرفتند، از جمله سيد شمس الدين محمود حسينى مرعشى نجفى پدر علامه شهاب الدين حسينى مرعشى نجفى، علامه على بن إسماعيل الکرمانى الواعظ، صاحب أنيس الأنام و علماء بزرگ ديگر....
او از صاحبان فضل و علم و ادب بود و در كسب علم بسيار تلاش گر و موفق بود. ايشان مدرسه علميه و كتابخانه بزرگى تاسيس كردند كه كتب مختلفى در زمينه علوم فقه، اصول، كلام، حديث، ادبيات و... در آنجا جمع بود. نوشته اند عالم هم عصر او آغا بزرگ طهرانى اكثر اوقاتش را در اين كتابخانه مشغول مطالعه بوده است.
آثار
1- كتاب تبصرة المتهجدين فى آداب صلاة الليل
2- كتاب السعادة الأبدية فى الأخبار العددية
3- كتاب روح السعادة (مختصر السعادة الأبدية)
4- منظومة فى الفقه
5- تواريخ الأنبياء و الأئمة
6- كتاب حدائق الجنان
7- بحر الغموم فى مقتل سيدنا الإمام أبى عبداللّه الحسين(ع) الشهيد المظلوم
8- كتاب إلزام الناصب فى أحوال الإمام الغائب
وفات
علامه پس از سالها خدمت به مكتب تشيع در سال 1333 هجرى قمرى در كربلاى معلى درگذشت و در جوار مرقد مطهر حضرت ابالفض العباس(ع) به خاك سپرده شد.
منبع: مقدمه كتاب