۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>'
جز (جایگزینی متن - 'صاحب معالم' به 'صاحب معالم ') |
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
كتاب، با هدف شناسايى راويان مشترك تأليف شده. مؤلف، در اين موضوع نهايت سعى خود را به كار گرفته تا زمينه شناخت راويان مشترك را فراهم آورد. | كتاب، با هدف شناسايى راويان مشترك تأليف شده. مؤلف، در اين موضوع نهايت سعى خود را به كار گرفته تا زمينه شناخت راويان مشترك را فراهم آورد. | ||
اين كتاب يكى از بهترين كتاب‌هايى است كه در باب مشتركات تأليف شده است <ref>مقدمه محقق، ص13</ref> | اين كتاب يكى از بهترين كتاب‌هايى است كه در باب مشتركات تأليف شده است <ref>مقدمه محقق، ص13</ref> | ||
در مقدمه، مؤلف انگيزه و روش خود را در كتاب شرح مى‌دهد. او علت نگارش كتاب را وجود غلطهايى در باب دوازدهم كتاب جامع المقال استادش طريحى بيان مى‌كند. و ازاين‌رو ابتدا به تصحيح اشتباهات جامع المقال و بيان عبارات آن بر اساس نسخه‌هاى آن كتاب مى‌پردازد و پس از مدت زمانى تصميم به تأليف كتابى مستقل با حذف اغلاط جامع المقال و افزودن مطالب ديگر مى‌گيرد. | در مقدمه، مؤلف انگيزه و روش خود را در كتاب شرح مى‌دهد. او علت نگارش كتاب را وجود غلطهايى در باب دوازدهم كتاب جامع المقال استادش طريحى بيان مى‌كند. و ازاين‌رو ابتدا به تصحيح اشتباهات جامع المقال و بيان عبارات آن بر اساس نسخه‌هاى آن كتاب مى‌پردازد و پس از مدت زمانى تصميم به تأليف كتابى مستقل با حذف اغلاط جامع المقال و افزودن مطالب ديگر مى‌گيرد. | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
مؤلف در مقدمه خويش به انگيزه و روش خود در كتاب اشاره مى‌كند و مى‌نويسد: | مؤلف در مقدمه خويش به انگيزه و روش خود در كتاب اشاره مى‌كند و مى‌نويسد: | ||
در اين كتاب، اشتباهات مسلم باب دوازدهم جامع المقال طريحى را متعرض شده‌ام و از آنجايى كه مبناى طريحى در ذكر راويانى كه به‌واسطه آنها به تمييز مشتركات پرداخته تنها مراجعه به كتب رجالى بوده است، من با مراجعه به كتب [اربعه] حديثى، راوى و مروى‌عنه‌هاى زيادى را بدان افزوده‌ام <ref>همان، ج2، ص275</ref> | در اين كتاب، اشتباهات مسلم باب دوازدهم جامع المقال طريحى را متعرض شده‌ام و از آنجايى كه مبناى طريحى در ذكر راويانى كه به‌واسطه آنها به تمييز مشتركات پرداخته تنها مراجعه به كتب رجالى بوده است، من با مراجعه به كتب [اربعه] حديثى، راوى و مروى‌عنه‌هاى زيادى را بدان افزوده‌ام <ref>همان، ج2، ص275</ref> | ||
و نيز به كتاب «منتقى الجمان في معرفة الأحاديث الصحاح و الحسان» تأليف حسن بن زين‌الدين [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]] مراجعه كرده‌ام و از اين طريق راوى را به‌واسطه روات فراوانى از همنامانش تمييز داده‌ام و مشخص كرده‌ام. افزون بر اين، اشتباهات صاحبان كتب اربعه در اسناد، در زيادى و نقصان سند، تغيير اسامى، تبديل «واو» به «عن» و بالعكس كه در شناخت طبقه راوى مهم بوده را گوشزد كرده‌ام <ref>همان</ref> | و نيز به كتاب «منتقى الجمان في معرفة الأحاديث الصحاح و الحسان» تأليف حسن بن زين‌الدين [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]] مراجعه كرده‌ام و از اين طريق راوى را به‌واسطه روات فراوانى از همنامانش تمييز داده‌ام و مشخص كرده‌ام. افزون بر اين، اشتباهات صاحبان كتب اربعه در اسناد، در زيادى و نقصان سند، تغيير اسامى، تبديل «واو» به «عن» و بالعكس كه در شناخت طبقه راوى مهم بوده را گوشزد كرده‌ام <ref>همان</ref> | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
#آدم بن حسين نحاس كوفى كه او نيز ثقه مى‌باشد و اسماعيل بن مهران از او روايت نقل مى‌كند. | #آدم بن حسين نحاس كوفى كه او نيز ثقه مى‌باشد و اسماعيل بن مهران از او روايت نقل مى‌كند. | ||
#آدم بن متوكل، كه او نيز ثقه مى‌باشد و عبيس و احمد بن زيد خزاعى از او روايت نقل مى‌كنند. | #آدم بن متوكل، كه او نيز ثقه مى‌باشد و عبيس و احمد بن زيد خزاعى از او روايت نقل مى‌كنند. | ||
#آدم بن يونس، كه ثقه مى‌باشد و در طبقه شيخ ابوجعفر قرار دارد <ref>متن كتاب، ص5</ref> | #آدم بن يونس، كه ثقه مى‌باشد و در طبقه شيخ ابوجعفر قرار دارد <ref>متن كتاب، ص5</ref> | ||
مؤلف در صورت عدم تمييز اسامى و كنيه‌ها و القاب مشترك بين ثقه و غير ثقه حكم به توقف مى‌كند. | مؤلف در صورت عدم تمييز اسامى و كنيه‌ها و القاب مشترك بين ثقه و غير ثقه حكم به توقف مى‌كند. | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
محقق از دو نسخه قديمى موجود در كتابخانه علامه مامقانى و آيت‌الله نجفى با رموز «م» و «ن» براى تحقيق كتاب و انتشار آن استفاده كرده است. علاوه بر آن از مطالب موجود و مرتبط در [[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] اردبيلى كه با علامت اختصارى «ج» در پاورقى‌ها رمزگذارى شده است نيز استفاده كرده است <ref>مقدمه محقق، ص14</ref> | محقق از دو نسخه قديمى موجود در كتابخانه علامه مامقانى و آيت‌الله نجفى با رموز «م» و «ن» براى تحقيق كتاب و انتشار آن استفاده كرده است. علاوه بر آن از مطالب موجود و مرتبط در [[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] اردبيلى كه با علامت اختصارى «ج» در پاورقى‌ها رمزگذارى شده است نيز استفاده كرده است <ref>مقدمه محقق، ص14</ref> | ||
در ابتداى كتاب چند تصوير از نسخ قديمى ارائه شده است <ref>همان، ص16-19</ref> | در ابتداى كتاب چند تصوير از نسخ قديمى ارائه شده است <ref>همان، ص16-19</ref> | ||
پاورقى‌هاى كتاب بيشتر به امر ارجاع‌نويسى اختصاص يافته است و بعضى از آنها به اختلاف نسخ و توضيحاتى مفيد درباره متن كتاب اشاره دارد. | پاورقى‌هاى كتاب بيشتر به امر ارجاع‌نويسى اختصاص يافته است و بعضى از آنها به اختلاف نسخ و توضيحاتى مفيد درباره متن كتاب اشاره دارد. | ||