ابوداود، سلیمان بن اشعث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''ابوداود سليمان بن اشعث سجستانى'''، (متولد در سال 202ق)، براى اخذ و استماع حديث به بلاد خراسان، شام، مصر و حجاز مسافرت كرد و اخيراً در بصره سكنا گزيد و در همان جا به سال 275ق، درگذشت. وى نزد [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، يحيى بن معين، محمد بن عيسى بن نجيح و ابراهيم بن خالد تلمذ كرده و جمعى از بزرگان از جمله دو تن از صاحبان صحاح (ترمذى و نسائى) از وى اخذ حديث كرده‌اند. | '''ابوداود سليمان بن اشعث سجستانى'''، (متولد در سال 202ق)، براى اخذ و استماع حديث به بلاد خراسان، شام، مصر و حجاز مسافرت كرد و اخيراً در بصره سكنا گزيد و در همان جا به سال 275ق، درگذشت. وى نزد [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، يحيى بن معين، محمد بن عيسى بن نجيح و ابراهيم بن خالد تلمذ كرده و جمعى از بزرگان از جمله دو تن از صاحبان صحاح (ترمذى و نسائى) از وى اخذ حديث كرده‌اند. | ||
ابوداود کتاب سنن خود را از مسموعات خويش از ثقات جمع كرد و به نظر [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] رسانيد. احمد از آن به‌شايستگى تجليل كرد. ابوداود گويد: پانصد هزار حديث نوشتم و از آنها کتاب السنن را انتخاب كردم و در آن چهارهزاروهشتصد حديث صحيح و مشابه گرد آوردم، چنان‌كه هيچ‌يك از سنن نبوى در آن فروگذار نشده است ..<ref>ر.ك: مدير شانه‌چى، كاظم، ص43</ref> | ابوداود کتاب سنن خود را از مسموعات خويش از ثقات جمع كرد و به نظر [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] رسانيد. احمد از آن به‌شايستگى تجليل كرد. ابوداود گويد: پانصد هزار حديث نوشتم و از آنها کتاب السنن را انتخاب كردم و در آن چهارهزاروهشتصد حديث صحيح و مشابه گرد آوردم، چنان‌كه هيچ‌يك از سنن نبوى در آن فروگذار نشده است ...<ref>ر.ك: مدير شانه‌چى، كاظم، ص43</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
نسخهٔ ۳ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۲۱:۲۴
| نام | ابوداود، سلیمان بن اشعث |
|---|---|
| نام های دیگر | اب‍و داود، سلیمان بن الاش‍ع‍ث
ابوداود س‍ج‍س‍ت‍ان‍ی س‍ج‍س‍ت‍ان‍ی، اب‍و داود |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 275 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | سنن أبي داود |
| کد مؤلف | AUTHORCODE21126AUTHORCODE |
ابوداود سليمان بن اشعث سجستانى، (متولد در سال 202ق)، براى اخذ و استماع حديث به بلاد خراسان، شام، مصر و حجاز مسافرت كرد و اخيراً در بصره سكنا گزيد و در همان جا به سال 275ق، درگذشت. وى نزد احمد بن حنبل، يحيى بن معين، محمد بن عيسى بن نجيح و ابراهيم بن خالد تلمذ كرده و جمعى از بزرگان از جمله دو تن از صاحبان صحاح (ترمذى و نسائى) از وى اخذ حديث كرده‌اند.
ابوداود کتاب سنن خود را از مسموعات خويش از ثقات جمع كرد و به نظر احمد بن حنبل رسانيد. احمد از آن به‌شايستگى تجليل كرد. ابوداود گويد: پانصد هزار حديث نوشتم و از آنها کتاب السنن را انتخاب كردم و در آن چهارهزاروهشتصد حديث صحيح و مشابه گرد آوردم، چنان‌كه هيچ‌يك از سنن نبوى در آن فروگذار نشده است ...[۱]
پانويس
- ↑ ر.ك: مدير شانه‌چى، كاظم، ص43
منابع مقاله
مدير شانه‌چى، كاظم، «تاريخ حديث»، تهران، سازمان مطالعه و تدوين كتب علوم انسانى، چاپ هشتم، 1388.