الكواكب السائرة بأعيان المئة العاشرة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>')
    جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>')
    خط ۵۲: خط ۵۲:
    كتاب با دو مقدمه از ناشر و نويسنده آغاز و مطالب در سه طبقه، در سه جلد، تنظيم شده است.
    كتاب با دو مقدمه از ناشر و نويسنده آغاز و مطالب در سه طبقه، در سه جلد، تنظيم شده است.


    نويسنده، كتاب را بر حسب اسم (نه لقب و كنيه) و به ترتيب حروف معجم، مرتب ساخته است. وى هر طبقه را، به ثلثى از متوفيات قرن دهم هجرى اختصاص داده و در هر طبقه، از باب تبرك، نام «محمد» را پيش انداخته و سرگذشت محمدنامان را در آغاز آورده و سپس، به نام‌هاى ديگر، به ترتيب حروف الفبا، پرداخته است. اين همان روشى است كه [[خطيب بغدادى]] در «[[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]]» و صلاح‌الدين [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در «[[الوافي بالوفيات]]» برگزيده و بدان عمل نموده‌اند .<ref>ر.ك: طاهرى عراقى، احمد، 1357، ص373-374</ref>
    نويسنده، كتاب را بر حسب اسم (نه لقب و كنيه) و به ترتيب حروف معجم، مرتب ساخته است. وى هر طبقه را، به ثلثى از متوفيات قرن دهم هجرى اختصاص داده و در هر طبقه، از باب تبرك، نام «محمد» را پيش انداخته و سرگذشت محمدنامان را در آغاز آورده و سپس، به نام‌هاى ديگر، به ترتيب حروف الفبا، پرداخته است. اين همان روشى است كه [[خطيب بغدادى]] در «[[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]]» و صلاح‌الدين [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در «[[الوافي بالوفيات]]» برگزيده و بدان عمل نموده‌اند ..<ref>ر.ك: طاهرى عراقى، احمد، 1357، ص373-374</ref>


    == گزارش محتوا ==
    == گزارش محتوا ==




    در مقدمه نخست، ابتدا به توضيح نسخ خطى كتاب پرداخته شده و سپس، شرح حال مفصلى از نويسنده، ارائه گرديده است .<ref>مقدمه نخست، ج1، صفحه الف - ر</ref>
    در مقدمه نخست، ابتدا به توضيح نسخ خطى كتاب پرداخته شده و سپس، شرح حال مفصلى از نويسنده، ارائه گرديده است ..<ref>مقدمه نخست، ج1، صفحه الف - ر</ref>


    در مقدمه نويسنده، ضمن اشاره به موضوع، اهميت و ساختار كتاب، به بيان انگيزه نگارش آن پرداخته شده است .<ref>مقدمه دوم، همان، ص3-10</ref>
    در مقدمه نويسنده، ضمن اشاره به موضوع، اهميت و ساختار كتاب، به بيان انگيزه نگارش آن پرداخته شده است ..<ref>مقدمه دوم، همان، ص3-10</ref>


    نويسنده در مقدمه به اين نكته اشاره دارد كه التزامى به استقراى تمامى اعيان و مشاهير و نيز استقصا در تمامى بلاد را نداشته است، اما بااين‌حال، به آن اندازه كه به تراجم و شرح حال افراد دست يافته، از ذكر آن‌ها، فروگذار نكرده است .<ref>ر.ك: همان، ص7</ref>
    نويسنده در مقدمه به اين نكته اشاره دارد كه التزامى به استقراى تمامى اعيان و مشاهير و نيز استقصا در تمامى بلاد را نداشته است، اما بااين‌حال، به آن اندازه كه به تراجم و شرح حال افراد دست يافته، از ذكر آن‌ها، فروگذار نكرده است ..<ref>ر.ك: همان، ص7</ref>


    زمانى كه نويسنده تصميم به تأليف زندگى‌نامه‌هاى مردان سده دهم هجرى گرفت، كتب موجود در اين باب را بسيار اندك يافت؛ به‌طورى‌كه رفع نياز و احتياج او را نمى‌كردند و اغلب آن‌ها تاريخ مردان را فقط تا نيمه قرن دهم در بر داشتند. لذا وى به نسخ خطى شيوخ يا علماى مورد اعتماد و آنچه كه شنيده بود استناد كرده تا مواد و مطالب كتاب حاضر را كامل نمايد .<ref>ر.ك: شكورى، ابوالفضل، 1365، ص154</ref>
    زمانى كه نويسنده تصميم به تأليف زندگى‌نامه‌هاى مردان سده دهم هجرى گرفت، كتب موجود در اين باب را بسيار اندك يافت؛ به‌طورى‌كه رفع نياز و احتياج او را نمى‌كردند و اغلب آن‌ها تاريخ مردان را فقط تا نيمه قرن دهم در بر داشتند. لذا وى به نسخ خطى شيوخ يا علماى مورد اعتماد و آنچه كه شنيده بود استناد كرده تا مواد و مطالب كتاب حاضر را كامل نمايد ..<ref>ر.ك: شكورى، ابوالفضل، 1365، ص154</ref>


    نويسنده در خلال معرفى افراد و ارائه اطلاعاتى در مورد نام، كنيه، لقب، نسب، آثار، اساتيد و شاگرادن، به بيان مكارم اخلاق و صفات حسنه بارز و مشهور افراد پرداخته و به امور و صفاتى كه نشانگر نقص، كاستى و يا نفى عدالت در فرد بوده و مخالف صيانت از آبرو و حيثيت اشخاص مى‌باشد، تعرضى نكرده و در چنين مواردى، مطلب را به قائل آن، مستند كرده است .<ref>ر.ك: مقدمه، ج1، ص7</ref>
    نويسنده در خلال معرفى افراد و ارائه اطلاعاتى در مورد نام، كنيه، لقب، نسب، آثار، اساتيد و شاگرادن، به بيان مكارم اخلاق و صفات حسنه بارز و مشهور افراد پرداخته و به امور و صفاتى كه نشانگر نقص، كاستى و يا نفى عدالت در فرد بوده و مخالف صيانت از آبرو و حيثيت اشخاص مى‌باشد، تعرضى نكرده و در چنين مواردى، مطلب را به قائل آن، مستند كرده است ..<ref>ر.ك: مقدمه، ج1، ص7</ref>


    طبقه اول كتاب، دربردارنده تراجم اعيان و مشاهيرى است كه وفاتشان بين سال‌هاى 701ق تا آخر 733ق، يعنى ثلث اول قرن دهم هجرى، اتفاق افتاده است. اولين اين افراد، محمد بن عوجان .<ref>متن كتاب، همان، ص11</ref> بوده و آخرين آن‌ها، يونس همدانى است .<ref>همان، ص320</ref>
    طبقه اول كتاب، دربردارنده تراجم اعيان و مشاهيرى است كه وفاتشان بين سال‌هاى 701ق تا آخر 733ق، يعنى ثلث اول قرن دهم هجرى، اتفاق افتاده است. اولين اين افراد، محمد بن عوجان ..<ref>متن كتاب، همان، ص11</ref> بوده و آخرين آن‌ها، يونس همدانى است ..<ref>همان، ص320</ref>


    از جمله افراد اين طبقه، مى‌توان از: محمد قيراطى .<ref>همان، ص13</ref>؛ ابراهيم بن معتمد .<ref>همان، ص100</ref>؛ احمد بن امير غفله .<ref>همان، ص126</ref>؛ زكريا بن قاضى زين‌الدين انصارى .<ref>همان، ص196</ref>؛ سعدى بن ناجى‌بيك .<ref>همان، ص208</ref>؛ صالح بن يوسف .<ref>همان، ص215</ref>؛ على كردى .<ref>همان، ص283</ref>؛ لطف‌الله توقاتى .<ref>همان، ص301</ref>؛ نبهان بن عبدالهادى صفورى .<ref>همان، ص310</ref>؛ ياسين شافعى .<ref>همان، ص312</ref> و يوسف بن سويدكين .<ref>همان، ص319</ref> نام برد.
    از جمله افراد اين طبقه، مى‌توان از: محمد قيراطى ..<ref>همان، ص13</ref>؛ ابراهيم بن معتمد ..<ref>همان، ص100</ref>؛ احمد بن امير غفله ..<ref>همان، ص126</ref>؛ زكريا بن قاضى زين‌الدين انصارى ..<ref>همان، ص196</ref>؛ سعدى بن ناجى‌بيك ..<ref>همان، ص208</ref>؛ صالح بن يوسف ..<ref>همان، ص215</ref>؛ على كردى ..<ref>همان، ص283</ref>؛ لطف‌الله توقاتى ..<ref>همان، ص301</ref>؛ نبهان بن عبدالهادى صفورى ..<ref>همان، ص310</ref>؛ ياسين شافعى ..<ref>همان، ص312</ref> و يوسف بن سويدكين ..<ref>همان، ص319</ref> نام برد.


    طبقه دوم، كه در جلد دوم جاى گرفته، شامل كسانى است كه در ثلث دوم قرن دهم هجرى مى‌زيسته‌اند كه اولين آن‌ها، محمد بن محمد غزى .<ref>همان، ج2، ص3</ref> و آخرين ايشان، يوسف قراصوى .<ref>همان، ص263</ref> مى‌باشد.
    طبقه دوم، كه در جلد دوم جاى گرفته، شامل كسانى است كه در ثلث دوم قرن دهم هجرى مى‌زيسته‌اند كه اولين آن‌ها، محمد بن محمد غزى ..<ref>همان، ج2، ص3</ref> و آخرين ايشان، يوسف قراصوى ..<ref>همان، ص263</ref> مى‌باشد.


    برخى از افراد مذكور در اين طبقه، عبارتند از: محمد بن محمد دلجى .<ref>همان، ص6</ref>؛ ابراهيم بقاعى حنبلى .<ref>همان، ص75</ref>؛ حسن بن اسكندر .<ref>همان، ص134</ref>؛ خليل بن محمد صلتى .<ref>همان، ص141</ref>؛ داود بن حسن عجلونى .<ref>همان، ص142</ref>؛ رجب يعفورى .<ref>همان، ص143</ref>؛ عبدالله بن محمد مدرنى .<ref>همان، ص154</ref>؛ عبدالقادر صهيونى .<ref>همان، ص172</ref>؛ على بن محمد بن ابوسعيد .<ref>همان، ص199</ref>؛ فاطمه بنت قريمزان .<ref>همان، ص238</ref>؛ ناصر دمشقى .<ref>همان، ص254</ref> و يوسف بن على رومى .<ref>همان، ص262</ref>
    برخى از افراد مذكور در اين طبقه، عبارتند از: محمد بن محمد دلجى ..<ref>همان، ص6</ref>؛ ابراهيم بقاعى حنبلى ..<ref>همان، ص75</ref>؛ حسن بن اسكندر ..<ref>همان، ص134</ref>؛ خليل بن محمد صلتى ..<ref>همان، ص141</ref>؛ داود بن حسن عجلونى ..<ref>همان، ص142</ref>؛ رجب يعفورى ..<ref>همان، ص143</ref>؛ عبدالله بن محمد مدرنى ..<ref>همان، ص154</ref>؛ عبدالقادر صهيونى ..<ref>همان، ص172</ref>؛ على بن محمد بن ابوسعيد ..<ref>همان، ص199</ref>؛ فاطمه بنت قريمزان ..<ref>همان، ص238</ref>؛ ناصر دمشقى ..<ref>همان، ص254</ref> و يوسف بن على رومى ..<ref>همان، ص262</ref>


    طبقه سوم، در جلد سوم آمده و در آن، به تراجم كسانى پرداخته شده كه در ثلث سوم قرن دهم، وفات يافته‌اند. در ابتداى اين جلد، مقدمه‌اى از ناشر افزوده شده و در آن، ضمن اشاره به نسخ خطى كتاب، به بيان اقداماتى كه پيرامون تصحيح متن صورت گرفته، پرداخته شده است .<ref>مقدمه، ج3، صفحه الف - و</ref>
    طبقه سوم، در جلد سوم آمده و در آن، به تراجم كسانى پرداخته شده كه در ثلث سوم قرن دهم، وفات يافته‌اند. در ابتداى اين جلد، مقدمه‌اى از ناشر افزوده شده و در آن، ضمن اشاره به نسخ خطى كتاب، به بيان اقداماتى كه پيرامون تصحيح متن صورت گرفته، پرداخته شده است ..<ref>مقدمه، ج3، صفحه الف - و</ref>


    محمد بدرالدين غزى، اولين فرد معرفى‌شده اين طبقه بوده .<ref>همان، ج3، ص3</ref> و يونس زبال، آخرين آن‌ها مى‌باشد .<ref>همان، ص223</ref> از ديگر افراد معرفى‌شده در اين گروه، مى‌توان به اسامى زير اشاره كرد: محمد بن محمد اعزازى .<ref>همان، ص12</ref>؛ ابراهيم بن محمد بن محب‌الدين .<ref>همان، ص92</ref>؛ حامد بن داود .<ref>همان، ص139</ref>؛ رحمةالله سندى .<ref>همان، ص152</ref>؛ زكريا بن بيرام .<ref>همان، ص153</ref>؛ سلطان سليم بن سليمان بن سليم .<ref>همان، ص156</ref>؛ عبدالوهاب بن صلتى .<ref>همان، ص177</ref> و يونس بن عيثاوى .<ref>همان، ص222</ref>
    محمد بدرالدين غزى، اولين فرد معرفى‌شده اين طبقه بوده ..<ref>همان، ج3، ص3</ref> و يونس زبال، آخرين آن‌ها مى‌باشد ..<ref>همان، ص223</ref> از ديگر افراد معرفى‌شده در اين گروه، مى‌توان به اسامى زير اشاره كرد: محمد بن محمد اعزازى ..<ref>همان، ص12</ref>؛ ابراهيم بن محمد بن محب‌الدين ..<ref>همان، ص92</ref>؛ حامد بن داود ..<ref>همان، ص139</ref>؛ رحمةالله سندى ..<ref>همان، ص152</ref>؛ زكريا بن بيرام ..<ref>همان، ص153</ref>؛ سلطان سليم بن سليمان بن سليم ..<ref>همان، ص156</ref>؛ عبدالوهاب بن صلتى ..<ref>همان، ص177</ref> و يونس بن عيثاوى ..<ref>همان، ص222</ref>


    == وضعيت كتاب ==
    == وضعيت كتاب ==
    خط ۸۴: خط ۸۴:
    فهارس كتاب، در انتهاى جلد سوم آمده است. اين فهارس عبارتند از: فهرست اعلام؛ اسامى اماكن، شعوب، معاهد، تكايا، راه‌ها و مؤسسات و فهرست اسماى كتب، رسايل و ديوان‌هاى مذكور در كتاب.
    فهارس كتاب، در انتهاى جلد سوم آمده است. اين فهارس عبارتند از: فهرست اعلام؛ اسامى اماكن، شعوب، معاهد، تكايا، راه‌ها و مؤسسات و فهرست اسماى كتب، رسايل و ديوان‌هاى مذكور در كتاب.


    در پاورقى‌ها علاوه بر اشاره به اختلاف نسخ .<ref>ر.ك: پاورقى، ج1، ص86</ref>، به توضيح برخى مطالب متن پرداخته شده است .<ref>ر.ك: همان، ص119</ref>
    در پاورقى‌ها علاوه بر اشاره به اختلاف نسخ ..<ref>ر.ك: پاورقى، ج1، ص86</ref>، به توضيح برخى مطالب متن پرداخته شده است ..<ref>ر.ك: همان، ص119</ref>


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==

    نسخهٔ ‏۱ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۲۰

    الکواکب السائرة بأعیان المئة العاشرة
    نام کتاب الکواکب السائرة بأعیان المئة العاشرة
    نام های دیگر کتاب
    پدیدآورندگان جبور، جبراییل سلیمان (محقق)

    غزی، محمد بن محمد (نجم‌الدین) (نويسنده)

    زبان عربی
    کد کنگره ‏CT‎‏ ‎‏203‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏4‎‏غ‎‏4
    موضوع دانشمندان اسلامی - قرن 10ق. - سرگذشت نامه

    کشورهای اسلامی - شاهان و فرمان روایان

    کشورهای اسلامی - قرن 10ق. - سرگذشت نامه

    کشورهای عربی - قرن 10ق. - سرگذشت نامه

    ناشر دار الآفاق الجديدة
    مکان نشر بیروت - لبنان
    سال نشر 1979 م
    کد اتوماسیون AUTOMATIONCODE11481AUTOMATIONCODE


    معرفى اجمالى

    الكواكب السائرة بأعيان المائة العاشرة، اثر عربى شيخ نجم‌الدين غزى، با تحقيق جبرائيل سليمان جبور، كتابى است در شرح حال بزرگان و مشاهير عرب در قرن دهم هجرى.

    ساختار

    كتاب با دو مقدمه از ناشر و نويسنده آغاز و مطالب در سه طبقه، در سه جلد، تنظيم شده است.

    نويسنده، كتاب را بر حسب اسم (نه لقب و كنيه) و به ترتيب حروف معجم، مرتب ساخته است. وى هر طبقه را، به ثلثى از متوفيات قرن دهم هجرى اختصاص داده و در هر طبقه، از باب تبرك، نام «محمد» را پيش انداخته و سرگذشت محمدنامان را در آغاز آورده و سپس، به نام‌هاى ديگر، به ترتيب حروف الفبا، پرداخته است. اين همان روشى است كه خطيب بغدادى در «تاريخ بغداد» و صلاح‌الدين صفدى در «الوافي بالوفيات» برگزيده و بدان عمل نموده‌اند ..[۱]

    گزارش محتوا

    در مقدمه نخست، ابتدا به توضيح نسخ خطى كتاب پرداخته شده و سپس، شرح حال مفصلى از نويسنده، ارائه گرديده است ..[۲]

    در مقدمه نويسنده، ضمن اشاره به موضوع، اهميت و ساختار كتاب، به بيان انگيزه نگارش آن پرداخته شده است ..[۳]

    نويسنده در مقدمه به اين نكته اشاره دارد كه التزامى به استقراى تمامى اعيان و مشاهير و نيز استقصا در تمامى بلاد را نداشته است، اما بااين‌حال، به آن اندازه كه به تراجم و شرح حال افراد دست يافته، از ذكر آن‌ها، فروگذار نكرده است ..[۴]

    زمانى كه نويسنده تصميم به تأليف زندگى‌نامه‌هاى مردان سده دهم هجرى گرفت، كتب موجود در اين باب را بسيار اندك يافت؛ به‌طورى‌كه رفع نياز و احتياج او را نمى‌كردند و اغلب آن‌ها تاريخ مردان را فقط تا نيمه قرن دهم در بر داشتند. لذا وى به نسخ خطى شيوخ يا علماى مورد اعتماد و آنچه كه شنيده بود استناد كرده تا مواد و مطالب كتاب حاضر را كامل نمايد ..[۵]

    نويسنده در خلال معرفى افراد و ارائه اطلاعاتى در مورد نام، كنيه، لقب، نسب، آثار، اساتيد و شاگرادن، به بيان مكارم اخلاق و صفات حسنه بارز و مشهور افراد پرداخته و به امور و صفاتى كه نشانگر نقص، كاستى و يا نفى عدالت در فرد بوده و مخالف صيانت از آبرو و حيثيت اشخاص مى‌باشد، تعرضى نكرده و در چنين مواردى، مطلب را به قائل آن، مستند كرده است ..[۶]

    طبقه اول كتاب، دربردارنده تراجم اعيان و مشاهيرى است كه وفاتشان بين سال‌هاى 701ق تا آخر 733ق، يعنى ثلث اول قرن دهم هجرى، اتفاق افتاده است. اولين اين افراد، محمد بن عوجان ..[۷] بوده و آخرين آن‌ها، يونس همدانى است ..[۸]

    از جمله افراد اين طبقه، مى‌توان از: محمد قيراطى ..[۹]؛ ابراهيم بن معتمد ..[۱۰]؛ احمد بن امير غفله ..[۱۱]؛ زكريا بن قاضى زين‌الدين انصارى ..[۱۲]؛ سعدى بن ناجى‌بيك ..[۱۳]؛ صالح بن يوسف ..[۱۴]؛ على كردى ..[۱۵]؛ لطف‌الله توقاتى ..[۱۶]؛ نبهان بن عبدالهادى صفورى ..[۱۷]؛ ياسين شافعى ..[۱۸] و يوسف بن سويدكين ..[۱۹] نام برد.

    طبقه دوم، كه در جلد دوم جاى گرفته، شامل كسانى است كه در ثلث دوم قرن دهم هجرى مى‌زيسته‌اند كه اولين آن‌ها، محمد بن محمد غزى ..[۲۰] و آخرين ايشان، يوسف قراصوى ..[۲۱] مى‌باشد.

    برخى از افراد مذكور در اين طبقه، عبارتند از: محمد بن محمد دلجى ..[۲۲]؛ ابراهيم بقاعى حنبلى ..[۲۳]؛ حسن بن اسكندر ..[۲۴]؛ خليل بن محمد صلتى ..[۲۵]؛ داود بن حسن عجلونى ..[۲۶]؛ رجب يعفورى ..[۲۷]؛ عبدالله بن محمد مدرنى ..[۲۸]؛ عبدالقادر صهيونى ..[۲۹]؛ على بن محمد بن ابوسعيد ..[۳۰]؛ فاطمه بنت قريمزان ..[۳۱]؛ ناصر دمشقى ..[۳۲] و يوسف بن على رومى ..[۳۳]

    طبقه سوم، در جلد سوم آمده و در آن، به تراجم كسانى پرداخته شده كه در ثلث سوم قرن دهم، وفات يافته‌اند. در ابتداى اين جلد، مقدمه‌اى از ناشر افزوده شده و در آن، ضمن اشاره به نسخ خطى كتاب، به بيان اقداماتى كه پيرامون تصحيح متن صورت گرفته، پرداخته شده است ..[۳۴]

    محمد بدرالدين غزى، اولين فرد معرفى‌شده اين طبقه بوده ..[۳۵] و يونس زبال، آخرين آن‌ها مى‌باشد ..[۳۶] از ديگر افراد معرفى‌شده در اين گروه، مى‌توان به اسامى زير اشاره كرد: محمد بن محمد اعزازى ..[۳۷]؛ ابراهيم بن محمد بن محب‌الدين ..[۳۸]؛ حامد بن داود ..[۳۹]؛ رحمةالله سندى ..[۴۰]؛ زكريا بن بيرام ..[۴۱]؛ سلطان سليم بن سليمان بن سليم ..[۴۲]؛ عبدالوهاب بن صلتى ..[۴۳] و يونس بن عيثاوى ..[۴۴]

    وضعيت كتاب

    فهارس كتاب، در انتهاى جلد سوم آمده است. اين فهارس عبارتند از: فهرست اعلام؛ اسامى اماكن، شعوب، معاهد، تكايا، راه‌ها و مؤسسات و فهرست اسماى كتب، رسايل و ديوان‌هاى مذكور در كتاب.

    در پاورقى‌ها علاوه بر اشاره به اختلاف نسخ ..[۴۵]، به توضيح برخى مطالب متن پرداخته شده است ..[۴۶]

    پانويس

    1. ر.ك: طاهرى عراقى، احمد، 1357، ص373-374
    2. مقدمه نخست، ج1، صفحه الف - ر
    3. مقدمه دوم، همان، ص3-10
    4. ر.ك: همان، ص7
    5. ر.ك: شكورى، ابوالفضل، 1365، ص154
    6. ر.ك: مقدمه، ج1، ص7
    7. متن كتاب، همان، ص11
    8. همان، ص320
    9. همان، ص13
    10. همان، ص100
    11. همان، ص126
    12. همان، ص196
    13. همان، ص208
    14. همان، ص215
    15. همان، ص283
    16. همان، ص301
    17. همان، ص310
    18. همان، ص312
    19. همان، ص319
    20. همان، ج2، ص3
    21. همان، ص263
    22. همان، ص6
    23. همان، ص75
    24. همان، ص134
    25. همان، ص141
    26. همان، ص142
    27. همان، ص143
    28. همان، ص154
    29. همان، ص172
    30. همان، ص199
    31. همان، ص238
    32. همان، ص254
    33. همان، ص262
    34. مقدمه، ج3، صفحه الف - و
    35. همان، ج3، ص3
    36. همان، ص223
    37. همان، ص12
    38. همان، ص92
    39. همان، ص139
    40. همان، ص152
    41. همان، ص153
    42. همان، ص156
    43. همان، ص177
    44. همان، ص222
    45. ر.ك: پاورقى، ج1، ص86
    46. ر.ك: همان، ص119

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن كتاب.

    2. شكورى، ابوالفضل، «بخش رجال: شرح‌حال‌نگارى اسلامى: كمبودها و كفايت‌هاى موجود در شرح‌حال‌نگارى اسلامى (3)»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: ياد، شماره 5، زمستان 1365، (28 صفحه، از 131 تا 158)، به آدرس:

    http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/364509.

    3. طاهرى عراقى، احمد، «سرگذشت‌نامه‌هاى اسلامى: سيره، رجال، تراجم»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: نامه انجمن كتابداران ايران، شماره 43، پاييز و زمستان 1357، (8 صفحه، از 367 تا 374)، به آدرس:

    http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/55689.


    پیوندها

    مطالعه کتاب الکواکب السائرة بأعیان المئة العاشرة در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور