میرمحمدی زرندی، سید ابوالفضل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
[[بحوث في تاریخ القرآن و علومه]] | [[بحوث في تاریخ القرآن و علومه]] | ||
[[تاریخ و علوم قرآن]] | [[تاریخ و علوم قرآن]] | ||
[[ثلاث دراسات فی الفقه و المشتبه]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مقرر | [[ثلاث دراسات فی الفقه و المشتبه]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مقرر | ||
[[ تفسير بلاغ]] | [[ تفسير بلاغ]] | ||
[[تفسير قرآن(جزء سي ام)]] | [[تفسير قرآن(جزء سي ام)]] | ||
[[تاریخ و علوم قرآن (تلخیص)]] | [[تاریخ و علوم قرآن (تلخیص)]] | ||
[[تاریخ و علوم قرآن]] | [[تاریخ و علوم قرآن]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۴:۵۳
| نام | میر محمدی زرندی، ابوالفضل |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1302 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE1179AUTHORCODE |
«آيت‌الله سيد ابوالفضل ميرمحمدى زرندى»، در سال 1302ش، در بخش زاويه زرند از توابع شهرستان ساوه، در خانواده‌اى مذهبى ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايى را در زادگاهش به پايان رسانيد. در سال 1320، در ايامى كه كيان حوزه‌هاى علميه در خطر بود و كمتر كسى رغبت به تحصيل علوم حوزوى داشت، روحيه و علاقه وافرش به تحصيل علوم دينى، او را به حوزه مقدس علميه قم رهنمون ساخت.
وى پس از فراگيرى علوم اوليه صرف، نحو، معانى و بيان و منطق، در سال 1325 جهت زيارت عتبات عاليات و ادامه تحصيل، عازم عراق شده و توسط دايى مرحوم والدش، آيت‌الله آقاى حاج ميرزا يحيى زرندى(ره) كه از مجتهدين مقيم آن ديار بود، در شهر كربلا حجره‌اى اختيار كرد، ولى با اصرار پدر به بازگشت، به‌واسطه وابستگى عاطفى كه به ايشان داشت، به‌ناچار امر ادامه تحصيل را در قم پيگيرى نمود.
از همان ابتداى تحصيل، به حداقل امكانات معيشتى فراهم‌شده توسط پدرش كه به امر كشاورزى و كسب اشتغال داشت، بسنده كرده و از دريافت شهريه و وجوه شرعى امتناع نمود و تا به حال نيز بدين امر مقيد بوده است.
ايشان داماد فقيه وارسته، آيت‌الله مرحوم آقاى حاج سيد احمد زنجانى(ره) مى‌باشند كه همواره اين وصلت را از جمله توفيقات خود مى‌دانند.
پس از گذراندن دروس مقدماتى، «رسائل» را از محضر مرحوم آيت‌الله حاج شيخ موسى زنجانى(ره)، «مكاسب» را از محضر مرحوم آيت‌الله سيد حسين قاضى(ره)، «كفايه» را از محضر حضرات آيات سيد شهاب الدين مرعشى نجفى و علامه سيد محمدحسين طباطبايى(ره) و «شرح تجريد» را از محضر مرحوم آيت‌الله حاج ميرزا اسحاق آستارايى(ره) تلمذ نمود.
حدود سال 1328، از درس خارج فقه و اصول حضرات آيات عظام حجت كوه‌كمره‌اى و بروجردى(رضوان الله عليهما) حدود دو سال بهره برد، سپس حضرت آیت‌الله، آقاى حاج سيد محمد محقق داماد(ره) را به‌عنوان استاد درس خارج به‌نحو مستمر اختيار نموده و طى 15 سال يك دوره كامل اصول و چندين كتاب فقهى را از محضرشان استفاده نمود.
ايشان در مقاطع مختلف تحصيل حوزوى، تدريس مقطع پايين‌تر را به عهده گرفته و بيش از 20 سال به تدريس دروس سطح عاليه حوزه از قبيل «رسائل»، «مكاسب» و «كفايتين» پرداخته است.
بيش از 10 سال نيز در دانشگاه، اقدام به تدريس فقه و علوم قرآنى در مقطع دكترى و كارشناسى ارشد نموده و پيوسته نيز استاد راهنماى رساله‌هاى مختلف دوره دكترى در دانشگاه و حوزه بوده است.
شايان ذكر است كه رتبه دانشگاهى ايشان، در بدو ورود به فعاليت‌هاى دانشگاهى، دانشيار اعلام شده و سپس به جهت تأليف، تدريس، مديريت و ساير خدمات دانشگاهى رتبه استادى كه بالاترين رتبه علمى دانشگاهى است، به وى اعطا شده است.
آثار
1. بحوث فى تاريخ القرآن و علومه؛
2. تاريخ و علوم قرآن؛
3. ثلاث الدراسات فى الفقه و المشتبه؛
4. هل يجوز التعزير بالحبس او بالمال؛
5. زندان و زندانى در اسلام؛
6. تفسير قرآن؛
7. مقالات.
مشاغل و فعاليت‌ها
1. رئيس دادگاه انقلاب قم؛
2. عضو هيئت عفو حضرت امام(ره)؛
3. همكارى مؤثر با آيت‌الله دكتر بهشتى در هيئت تهيه و تدوين لوايح قضايى؛
4. رئيس شعبه دوم ديوان عالى كشور؛
5. عضو شوراى عالى قضايى؛
6. عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم و عضو مجلس خبرگان رهبرى؛
(ايشان در حال حاضر، به‌عنوان عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم، مسئول كميسيون جامعه و روحانيت آن بوده و به‌عنوان نماينده مردم استان مركزى در مجلس خبرگان رهبرى، عضو كميسيون‌هاى مختلف از قبيل اصل 107 و 109 مى‌باشد).
7. مسئول گزينش علمى قضات؛
8. رئيس هيئت تجديد نظر بررسى تخلفات هيئت علمى دانشگاه تهران؛
9. رئيس دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران.
وابسته‌ها
ثلاث دراسات فی الفقه و المشتبه / نوع اثر: کتاب / نقش: مقرر