لواسانی، سید حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ضياءالدين عراقى' به 'ضياءالدين عراقى ') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
وى از شاگردان آيت‌اللَّه [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]] و آيت‌اللَّه [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] و آيت‌اللَّه شيخ على گنابادى و آيت‌اللَّه شيخ على قوچانى و آيت‌اللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] و آيت‌اللَّه شيخ على قوچانى و آيت‌اللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] و آيت‌اللَّه [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمد تقى شيرازى]] و آيت‌اللَّه سيد اسماعيل صدر بود و نزد آنان در نجف، سامرا و كربلا مراحل علمى را طى كرد. آن گاه مشغول به تدريس و تأليف شد. | وى از شاگردان آيت‌اللَّه [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]] و آيت‌اللَّه [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] و آيت‌اللَّه شيخ على گنابادى و آيت‌اللَّه شيخ على قوچانى و آيت‌اللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] و آيت‌اللَّه شيخ على قوچانى و آيت‌اللَّه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] و آيت‌اللَّه [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمد تقى شيرازى]] و آيت‌اللَّه سيد اسماعيل صدر بود و نزد آنان در نجف، سامرا و كربلا مراحل علمى را طى كرد. آن گاه مشغول به تدريس و تأليف شد. | ||
در 1333 ق به تهران آمد و به تدريس پرداخت، سپس به مشهد رفت و از محضر آيت‌اللَّه آقا محمد آقازاده‌ى كفايى استفاده نمود. در 1344 ق به نجف بازگشت و از محضر اساتيد وقت، آيت‌اللَّه آقا [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و آيت‌اللَّه آقا ضياءالدين عراقى و آيت‌اللَّه شيخ محمد حسين غروى، استفاده نمود تا به مراتب عاليه‌ى اجتهاد رسيد و به دريافت اجازه‌هاى اجتهاد نايل شد. در 1348 ق براى ارشاد و سرپرستى شيعيان به لبنان رفت و در 1370 ق به تهران بازگشت و به امور علمى و دينى پرداخت. وى در مسجد محموديه سرچشمه به انجام امور مذهبى مشغول بود. لواسانى از دوستان نزديك [[علامه امينى]] بود. در تهران درگذشت. | در 1333 ق به تهران آمد و به تدريس پرداخت، سپس به مشهد رفت و از محضر آيت‌اللَّه آقا محمد آقازاده‌ى كفايى استفاده نمود. در 1344 ق به نجف بازگشت و از محضر اساتيد وقت، آيت‌اللَّه آقا [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و آيت‌اللَّه آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]] و آيت‌اللَّه شيخ محمد حسين غروى، استفاده نمود تا به مراتب عاليه‌ى اجتهاد رسيد و به دريافت اجازه‌هاى اجتهاد نايل شد. در 1348 ق براى ارشاد و سرپرستى شيعيان به لبنان رفت و در 1370 ق به تهران بازگشت و به امور علمى و دينى پرداخت. وى در مسجد محموديه سرچشمه به انجام امور مذهبى مشغول بود. لواسانى از دوستان نزديك [[علامه امينى]] بود. در تهران درگذشت. | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۲:۲۱
| نام | لواسانی، حسن |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1400 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE2259AUTHORCODE |
ولادت
سيد حسن حسينى لواسانى(1400 -1308 ق)، عالم دينى، مجتهد و مورخ. نسبش به امام زين‌العابدين(ع) مى‌رسد. در نجف به دنيا آمد.
کسب علم و دانش
مقدمات و ادبيات را نزد علماى نجف فراگرفت.
اساتيد
وى از شاگردان آيت‌اللَّه شيخ محمد كاظم خراسانى و آيت‌اللَّه سيد محمد كاظم يزدى و آيت‌اللَّه شيخ على گنابادى و آيت‌اللَّه شيخ على قوچانى و آيت‌اللَّه ميرزا حسين نايينى و آيت‌اللَّه شيخ على قوچانى و آيت‌اللَّه ميرزا حسين نايينى و آيت‌اللَّه ميرزا محمد تقى شيرازى و آيت‌اللَّه سيد اسماعيل صدر بود و نزد آنان در نجف، سامرا و كربلا مراحل علمى را طى كرد. آن گاه مشغول به تدريس و تأليف شد.
در 1333 ق به تهران آمد و به تدريس پرداخت، سپس به مشهد رفت و از محضر آيت‌اللَّه آقا محمد آقازاده‌ى كفايى استفاده نمود. در 1344 ق به نجف بازگشت و از محضر اساتيد وقت، آيت‌اللَّه آقا سيد ابوالحسن اصفهانى و آيت‌اللَّه آقا ضياءالدين عراقى و آيت‌اللَّه شيخ محمد حسين غروى، استفاده نمود تا به مراتب عاليه‌ى اجتهاد رسيد و به دريافت اجازه‌هاى اجتهاد نايل شد. در 1348 ق براى ارشاد و سرپرستى شيعيان به لبنان رفت و در 1370 ق به تهران بازگشت و به امور علمى و دينى پرداخت. وى در مسجد محموديه سرچشمه به انجام امور مذهبى مشغول بود. لواسانى از دوستان نزديك علامه امينى بود. در تهران درگذشت.
آثار
- الدروس البهية، در مختصرى از تاريخ پيامبر(ص) و ائمه(ع)؛
- مرقاة الجنان (الزهر)؛
- نور الافهام، شرح منظومه‌ى، مصباح الظلام، در علم كلام؛
- الشريعة السماحاء و الحنيفه الغراء
- تاريخ النبى احمد(ص)، در دو مجلد؛
- تواريخ الانبياء از حضرات آدم تا حضرت خاتم؛
- نقض الهفوات و تكذيب المفتريات، ردى بر دعاوى بهائيت و تكذيب على محمد باب؛ فضيحة الكذابين، در رد قاديانى؛
- الكشكول.
- تقريرات درس النائينى
- شرح نهج البلاغه
- ديوان شعر
وغيره.
وابسته‌ها
نور الأفهام في علم الکلام / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
الصافي في تفسير القران / نوع اثر: کتاب / نقش: حاشيه نويس