صفدی، خلیل بن ایبک: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'و«' به 'و «') |
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[صرف العين]] | |data-type='authorWritings'|[[صرف العين]] | ||
[[الحان السواجع بین البادی و المراجع]] | [[الحان السواجع بین البادی و المراجع]] | ||
[[الروض الباسم و العرف الناسم]] | [[الروض الباسم و العرف الناسم]] | ||
[[الغیث المسج فی شرح لامیه العجم]] | [[الغیث المسج فی شرح لامیه العجم]] | ||
[[الوافی بالوفیات]] | [[الوافی بالوفیات]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[صرف العين]] | [[صرف العين]] | ||
[[نکت الهميان في نکت العميان]] | [[نکت الهميان في نکت العميان]] | ||
[[الوافي بالوفيات]] | [[الوافي بالوفيات]] | ||
[[أعیان العصر و أعوان النصر]] | [[أعیان العصر و أعوان النصر]] | ||
[[تحفة ذوي الألباب فیمن حکم بدمشق من الخلفاء و الملوک و النواب]] | [[تحفة ذوي الألباب فیمن حکم بدمشق من الخلفاء و الملوک و النواب]] | ||
[[الروض الباسم و العرف الناسم]] | [[الروض الباسم و العرف الناسم]] | ||
[[نکت الهميان في نکت العميان]] | [[نکت الهميان في نکت العميان]] | ||
[[الغيث المسج في شرح لامية العجم]] | [[الغيث المسج في شرح لامية العجم]] | ||
[[الحان السواجع بين البادي و المراجع]] | [[الحان السواجع بين البادي و المراجع]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۱:۵۶
| نام | صفدی، خلیل بن ایبک |
|---|---|
| نام های دیگر | صفدی، ابوالصفا صلاح الدین
صلاح الدین الصفدی، خلیل بن ایبک |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 764 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | صرف العين
الحان السواجع بین البادی و المراجع |
| کد مولف | AUTHORCODE3277AUTHORCODE |
ولادت
صلاح الدين خليل بن ايبك بن عبدالله الصفدى، اديب، شاعر، نويسنده و مورخ بزرگ اسلامى است كه در سال 696ق، در شهر صفد فلسطين متولد گرديد.
کسب علم و دانش
او، در دمشق به تحصيل ادبيات و حديث پرداخته و مقدارى هم فقه آموخت. وى، به تراجم بزرگان علاقه وافرى داشته و در دمشق به وكالت بيت المال رسيد و در سال هفتصد و شصت و چهار در همانجا وفات كرد.
آثار
از آثار مهم وى، «الوافى بالوفيات» در علم تراجم، «الشعور بالعور» در تراجم، «جنان الجناس» و «الغيث المسجم فى شرح لمامية المعجم» در ادبيات، «تمام المتون فى شرح رسالة ابن زيدون»، «المجارا و المجازاة و فض الخاتم فى التورية و الاستخدام» را مىتوان نام برد. از او رسالههاى مهمى نيز مانند«الروض الناسم» و «غوامض الصحاح» به جا مانده است.