أدب الدنيا و الدين: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در باب اول، به فضيلت عقل و ذم هواپرستى پرداخته شده است. به نظر نويسنده، هر فضيليتى داراى اساسى و پايهاى بوده و هر ادبى، چشمهاى دارد و اساس فضايل و سرچشمه آداب، عقل است <ref>متن کتاب، ص 6 - 22</ref> | در باب اول، به فضيلت عقل و ذم هواپرستى پرداخته شده است. به نظر نويسنده، هر فضيليتى داراى اساسى و پايهاى بوده و هر ادبى، چشمهاى دارد و اساس فضايل و سرچشمه آداب، عقل است .<ref>متن کتاب، ص 6 - 22</ref> | ||
در باب دوم، در ضمن سه فصل، مطالبى پيرامون ادب علم، بيان شده است. نويسنده در خلال اين سه فصل، ابتدا به مبادى و مؤديات علوم اشاره كرده و سپس، به آداب معلم و متعلم نسبت به يكديگر پرداخته است <ref>همان، ص 23 - 97</ref> | در باب دوم، در ضمن سه فصل، مطالبى پيرامون ادب علم، بيان شده است. نويسنده در خلال اين سه فصل، ابتدا به مبادى و مؤديات علوم اشاره كرده و سپس، به آداب معلم و متعلم نسبت به يكديگر پرداخته است .<ref>همان، ص 23 - 97</ref> | ||
در باب سوم، ادب دين بيان شده است. نويسنده در اين باب، به بحث از واجبات، محرمات و مستحبات پرداخته و مطالبى نيز پيرامون رياضت، بيان كرده است <ref>همان، ص 98 - 142</ref> | در باب سوم، ادب دين بيان شده است. نويسنده در اين باب، به بحث از واجبات، محرمات و مستحبات پرداخته و مطالبى نيز پيرامون رياضت، بيان كرده است .<ref>همان، ص 98 - 142</ref> | ||
در باب سوم، آداب مربوط به دنيا و زندگى مادى انسان، در ضمن سه فصل، بيان گرديده است. نويسنده در ابتدا، به مطالبى پيرامون آنچه در زندگانى دنيوى به صلاح انسان مىباشد اشاره كرده و سپس، به بيان فضايل و نتايج مودت و نيكى، پرداخته است <ref>همان، ص 143 - 240</ref> | در باب سوم، آداب مربوط به دنيا و زندگى مادى انسان، در ضمن سه فصل، بيان گرديده است. نويسنده در ابتدا، به مطالبى پيرامون آنچه در زندگانى دنيوى به صلاح انسان مىباشد اشاره كرده و سپس، به بيان فضايل و نتايج مودت و نيكى، پرداخته است .<ref>همان، ص 143 - 240</ref> | ||
در باب چهارم، در ضمن شش فصل، طريقه تربيت و ادب نفس، تشريح گرديده است. از جمله مباحثى كه در اين باب مطرح شده، عبارتند از: توصيه به پرهيز از كبر و عجب، سفارش به حسن خلق، حياء، حلم و غضب، صدق و كذب و حسد و منافسه <ref>همان، ص 241 - 282</ref> | در باب چهارم، در ضمن شش فصل، طريقه تربيت و ادب نفس، تشريح گرديده است. از جمله مباحثى كه در اين باب مطرح شده، عبارتند از: توصيه به پرهيز از كبر و عجب، سفارش به حسن خلق، حياء، حلم و غضب، صدق و كذب و حسد و منافسه .<ref>همان، ص 241 - 282</ref> | ||
در آخرين باب، در ضمن هشت فصل، آداب مواضعه و اصلاح بيان شده و از جمله مباحث آن، عبارت است از: سخن گفتن و سكوت كردن، صبر و جزع، مشورت، كتمان سر، مزاح و شوخى، تطير و تفأل، مروت و جوانمردى و... <ref>همان، ص 282 - 355</ref> | در آخرين باب، در ضمن هشت فصل، آداب مواضعه و اصلاح بيان شده و از جمله مباحث آن، عبارت است از: سخن گفتن و سكوت كردن، صبر و جزع، مشورت، كتمان سر، مزاح و شوخى، تطير و تفأل، مروت و جوانمردى و... .<ref>همان، ص 282 - 355</ref> | ||
== وضعيت کتاب == | == وضعيت کتاب == |
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۵۲
نام کتاب | أدب الدنیا و الدین |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | ماوردی، علی بن محمد (نويسنده)
راجح، محمد کریم (شارح) |
زبان | عربی |
کد کنگره | BP 247/35 /م2الف4 |
موضوع | احادیث اخلاقی - قرن 5ق.
اخلاق اسلامی |
ناشر | دار و مکتبة الهلال |
مکان نشر | [بی جا] - |
سال نشر | 1421 هـ.ق یا 2000 م |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE2502AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
أدب الدنيا و الدين، اثر ابوالحسن على بن محمد بن حبيب بصرى ماوردى، کتابى است پيرامون برخى از آداب پسنديده مربوط به زندگانى دينى و دنيوى انسانها كه به زبان عربى و در قرن پنجم هجرى نوشته شده است.
ساختار
کتاب در پنج باب و هر باب، در چندين فصل، تنظيم شده است.
مؤلف در اين کتاب، با توجه دادن به اين نكته كه «مهمترين، باارزشترين و نيز نافعترين چيزها آن است كه قوام دين و دنياى انسان و نيز مصلحت دنيا و آخرتش بدان وابسته است، چرا كه در صورت پابرجايى دين، عبادت صحيح و با دنياى شايسته، سعادت و نيكبختى تمام مىشود»؛ ازاينرو، در اين کتاب به بيان آداب دين و دنيادارى پرداخته و در اين جهت، بين پژوهشهاى فقيهان و گفتار اديبان، گردآورده است؛ بهنحوىكه فهم آن براى عموم مخاطبين سهل و آسان باشد.
ماوردى در لابهلاى کتاب، به آيات قرآن كريم و نيز سنت نبوى استشهاد نموده و نيز از ضربالمثلهاى حكيمان و اديبان و نيز گفتار شعرا براى تنوع بخشيدن به مطالب کتاب و رفع ملالت و خستگى خواننده، استفاده شايانى برده است.
گزارش محتوا
در باب اول، به فضيلت عقل و ذم هواپرستى پرداخته شده است. به نظر نويسنده، هر فضيليتى داراى اساسى و پايهاى بوده و هر ادبى، چشمهاى دارد و اساس فضايل و سرچشمه آداب، عقل است .[۱]
در باب دوم، در ضمن سه فصل، مطالبى پيرامون ادب علم، بيان شده است. نويسنده در خلال اين سه فصل، ابتدا به مبادى و مؤديات علوم اشاره كرده و سپس، به آداب معلم و متعلم نسبت به يكديگر پرداخته است .[۲]
در باب سوم، ادب دين بيان شده است. نويسنده در اين باب، به بحث از واجبات، محرمات و مستحبات پرداخته و مطالبى نيز پيرامون رياضت، بيان كرده است .[۳]
در باب سوم، آداب مربوط به دنيا و زندگى مادى انسان، در ضمن سه فصل، بيان گرديده است. نويسنده در ابتدا، به مطالبى پيرامون آنچه در زندگانى دنيوى به صلاح انسان مىباشد اشاره كرده و سپس، به بيان فضايل و نتايج مودت و نيكى، پرداخته است .[۴]
در باب چهارم، در ضمن شش فصل، طريقه تربيت و ادب نفس، تشريح گرديده است. از جمله مباحثى كه در اين باب مطرح شده، عبارتند از: توصيه به پرهيز از كبر و عجب، سفارش به حسن خلق، حياء، حلم و غضب، صدق و كذب و حسد و منافسه .[۵]
در آخرين باب، در ضمن هشت فصل، آداب مواضعه و اصلاح بيان شده و از جمله مباحث آن، عبارت است از: سخن گفتن و سكوت كردن، صبر و جزع، مشورت، كتمان سر، مزاح و شوخى، تطير و تفأل، مروت و جوانمردى و... .[۶]
وضعيت کتاب
فهرست مطالب در انتهاى کتاب آمده و در پاورقىها، به تشريح و توضيح كلماتى كه معانى آنها، سخت و دشوار مىباشد، پرداخته شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.
پیوندها
مطالعه کتاب أدب الدنیا و الدین در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور