۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
اين كتاب مجموعه‌اى از اشعار ملا حسن كاشى، شاعر و عالم قرن هفتم هجرى است كه درباره پيامبر و ائمه (ع) سروده و تاريخ آنان را به نظم بيان مى‌كند؛ لذا آن را با عنوان «تاريخ دوازده امام» نيز خوانده‌اند. خود مؤلف در بيتى از كتاب، از آن تعبير به «ائمه‌نامه» مى‌كند. | اين كتاب مجموعه‌اى از اشعار ملا حسن كاشى، شاعر و عالم قرن هفتم هجرى است كه درباره پيامبر و ائمه(ع) سروده و تاريخ آنان را به نظم بيان مى‌كند؛ لذا آن را با عنوان «تاريخ دوازده امام» نيز خوانده‌اند. خود مؤلف در بيتى از كتاب، از آن تعبير به «ائمه‌نامه» مى‌كند. | ||
اين اثر در دوره‌اى تأليف شده كه قصه‌خوانان با نقل افسانه‌هاى ايرانى رستم و سهراب، از نقل تاريخ حقيقى امامان غافل بودند. كاشى در ابتداى اشعارش به اين موضوع اعتراض كرده و مى‌گويد به‌جاى اين اشعار بايد به زندگى خاندان پيامبر(ص) پرداخته شود. بااين‌حال خود مؤلف هنگام شرح زندگى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، به‌تفصيل درباره ابومسلم سروده و گرفتار همان قصص شده است. تاريخ تأليف كتاب بنا به اشعارى كه كاشى آورده، سال 708 است. | اين اثر در دوره‌اى تأليف شده كه قصه‌خوانان با نقل افسانه‌هاى ايرانى رستم و سهراب، از نقل تاريخ حقيقى امامان غافل بودند. كاشى در ابتداى اشعارش به اين موضوع اعتراض كرده و مى‌گويد به‌جاى اين اشعار بايد به زندگى خاندان پيامبر(ص) پرداخته شود. بااين‌حال خود مؤلف هنگام شرح زندگى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، به‌تفصيل درباره ابومسلم سروده و گرفتار همان قصص شده است. تاريخ تأليف كتاب بنا به اشعارى كه كاشى آورده، سال 708 است. | ||