۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
عروج تا بینهایت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''عروج تا بىنهايت''' كتابى است به زبان فارسى درباره نماز كه توسط سيد محمد رضا غياثى کرمانى از ميان گفتهها و نوشتههاى [[مصباح یزدی، محمد تقی |آيتالله مصباح يزدى]] گردآورى و تدوين شده است. | |||
== ساختار== | == ساختار== | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
وى براى تأييد گفتههاى خويش، به رواياتى اشاره مىكند كه در آنها، عبادتها به سه قسم كلى زير تقسيم مىگردند: | وى براى تأييد گفتههاى خويش، به رواياتى اشاره مىكند كه در آنها، عبادتها به سه قسم كلى زير تقسيم مىگردند: | ||
#عبادت بندگان؛ عبادتى كه به دليل ترس از عذاب الهى بهجا آورده مىشود؛ | |||
#عبادت مزدگيران؛ عبادتى كه به اميد رسيدن به ثواب و بهشت انجام پذيرد؛ | |||
#عبادت آزادگان؛ عبادتى كه فقط براى خداوند است. | |||
در ادامه، به سخن مرحوم مجلسى درباره قصد قربت در نماز، اشاره شده است. ايشان فراهم شدن قصد قربت در نماز را از مشكلترين كارها دانسته كه تحصيل آن به هنگام اقدام براى انجام نماز، ميسور و ممكن نمىگردد، بلكه فراهم ساختن آن، متوقف بر امورى همچون مجاهدتهاى عظيم و بزرگ، انديشيدنهاى صحيح و درست، زدودن دوستى دنيا، اموال، رياستها و اعتبارات دنيوى از نفس است. | در ادامه، به سخن مرحوم مجلسى درباره قصد قربت در نماز، اشاره شده است. ايشان فراهم شدن قصد قربت در نماز را از مشكلترين كارها دانسته كه تحصيل آن به هنگام اقدام براى انجام نماز، ميسور و ممكن نمىگردد، بلكه فراهم ساختن آن، متوقف بر امورى همچون مجاهدتهاى عظيم و بزرگ، انديشيدنهاى صحيح و درست، زدودن دوستى دنيا، اموال، رياستها و اعتبارات دنيوى از نفس است. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۱: | ||
نويسنده در فصل سوم، در جستوجوى روح نماز مىباشد. وى براى نزديك شدن به روح نماز و بهرهمندى از حقيقت آن، برداشتن سه گام را لازم دانسته است: | نويسنده در فصل سوم، در جستوجوى روح نماز مىباشد. وى براى نزديك شدن به روح نماز و بهرهمندى از حقيقت آن، برداشتن سه گام را لازم دانسته است: | ||
#در حين نماز، «توجه» به آن داشته باشيم؛ يعنى از همان ابتدا كه براى تكبيره الاحرام مىايستيم و قبل از آنكه «الله اكبر» بگوييم، بايد توجه كنيم كه براى چه اينجا ايستادهايم و مىخواهيم چه بكنيم. | |||
#هر جمله و ذكرى را كه مىگوييم، به معنا و مفاد آن توجه داشته باشيم. | |||
#بكوشيم حال و باور قلبى ما نيز متناسب با همان چيزى باشد كه به زبان مىآوريم؛ اگر در نماز مىگوييم: «اياك نعبدو اياك نستعين»، بايد حال ما نيز بهگونهاى باشد كه واقعاً جز خدا، از هيچكس ديگرى يارى نخواهيم و اميد و اعتمادمان، به كسى جز او نباشد. | |||
راههايى كه وى براى ايجاد حضور قلب در نماز مفيد دانسته است عبارتند از: | راههايى كه وى براى ايجاد حضور قلب در نماز مفيد دانسته است عبارتند از: | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۱: | ||
نويسنده ضمن پرداختن به مفهوم خشوع و تفسير آن به نفى انانيّت، به تعريف خشوع ظاهرى و واقعى پرداخته و پس از بيان فرق بين «خشوع»، «خوف» و «خشيت» و رابطه «محبت» و «خشوع»، به بررسى عوامل پيدايش خشوع در نماز پرداخته است. اين عوامل، عبارتند از: | نويسنده ضمن پرداختن به مفهوم خشوع و تفسير آن به نفى انانيّت، به تعريف خشوع ظاهرى و واقعى پرداخته و پس از بيان فرق بين «خشوع»، «خوف» و «خشيت» و رابطه «محبت» و «خشوع»، به بررسى عوامل پيدايش خشوع در نماز پرداخته است. اين عوامل، عبارتند از: | ||
#توجه به عظمت خداوند؛ | |||
#توجه به صفات جمال الهى؛ | |||
#خداترسى؛ كه مراتب آن عبارتند از: خوف از فراق پروردگار، خوف محروميت از نگاه لطف خداوند و ترس از عواقب گناه. | |||
در فصل چهارم، نقش «نيت» در تعالى و سقوط انسان، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. به نظر نويسنده، يكى از مسايل بسيار مهم در عبادتها، مسأله نيت است. نيت روح هر عبادتى بهشمار مىآيد و ارزش عبادت، ارتباط تام و تمام به نيت انسان دارد. به باور وى، اگر نيت عبادت درست نباشد، آن عبادت هر چه هم حجم آن زياد باشد، كمترين فايده را براى انسان نخواهد داشت. | در فصل چهارم، نقش «نيت» در تعالى و سقوط انسان، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. به نظر نويسنده، يكى از مسايل بسيار مهم در عبادتها، مسأله نيت است. نيت روح هر عبادتى بهشمار مىآيد و ارزش عبادت، ارتباط تام و تمام به نيت انسان دارد. به باور وى، اگر نيت عبادت درست نباشد، آن عبادت هر چه هم حجم آن زياد باشد، كمترين فايده را براى انسان نخواهد داشت. | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۳: | ||
در پايان اين فصل، به طرح چند پرسش و پاسخ آنها، در مورد نماز پرداخته شده است؛ از جمله: | در پايان اين فصل، به طرح چند پرسش و پاسخ آنها، در مورد نماز پرداخته شده است؛ از جمله: | ||
#با توجه به اينكه اذان براى اعلان عمومى و توجه دادن نمازگزاران براى شركت در نماز جماعت است، چرا مستحب است كسى كه نمازش را به تنهايى و در خلوت مىخواند نيز اذان و اقامه بگويد؟ | |||
#درباره «حى على الفلاح» اين پرسش مطرح مىشود كه آيا نماز، خود فلاح و رستگارى است، يا باعث رسيدن به فلاح مىگردد؟ | |||
#با توجه به اينكه در بعضى روايات، كارهاى ديگرى، چون شهادت در راه خدا، به عنوان بهترين عمل معرفى شدهاند، چگونه در اذان و اقامه گفته مىشود كه «بشتابيد به سوى نماز كه بهترين عمل است» و چرا نماز، بهترين عمل معرفى شده است؟ | |||
آخرين فصل، به بحث پيرامون نماز مقبول و آثار آن، اختصاص يافته است. نويسنده در ابتداى اين فصل، با بيان حديثى قدسى، شرايط و آثار نماز مقبول را با بيان مؤلفههاى آن مورد بررسى قرار داده است. در ادامه، آثار نماز مقبول بيان شده است. اين آثار عبارتند از: 1- درخشش چهره؛ 2- برطرف شدن تاريكى از زندگى؛ 3- بردبارى در برابر نادانىها؛ 4- حفاظت به وسيله فرشتگان؛5- اجابت خواستهها؛ 6- شادابى و طراوت. | آخرين فصل، به بحث پيرامون نماز مقبول و آثار آن، اختصاص يافته است. نويسنده در ابتداى اين فصل، با بيان حديثى قدسى، شرايط و آثار نماز مقبول را با بيان مؤلفههاى آن مورد بررسى قرار داده است. در ادامه، آثار نماز مقبول بيان شده است. اين آثار عبارتند از: 1- درخشش چهره؛ 2- برطرف شدن تاريكى از زندگى؛ 3- بردبارى در برابر نادانىها؛ 4- حفاظت به وسيله فرشتگان؛5- اجابت خواستهها؛ 6- شادابى و طراوت. | ||