تحریم دو حکم حلال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سید علی حسینی میلانی' به 'سید علی حسینی میلانی ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type='authors'|[[ | |data-type='authors'|[[حسینی میلانی، علی]] (نويسنده) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ ۱۶ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۰۳
| نام کتاب | تحریم دو حکم حلال |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | بررسي و نقد حکم تحريم متعه حج و ازدواج موقت |
| پدیدآورندگان | حسینی میلانی، علی (نويسنده) |
| زبان | فارسي |
| کد کنگره | |
| موضوع | |
| ناشر | مرکز الحقائق الإسلامية |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | مجلد1: 1389ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE18669AUTOMATIONCODE |
تحریم دو حکم حلال؛ بررسی و نقد حکم تحریم متعه حج و ازدواج موقت، ترجمه فارسی کتاب «رسالة في المتعتين» تألیف سید علی حسینی میلانی ، توسط هیئت تحریریه مرکز حقایق اسلامی است.
در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای از مرکز حقایق اسلامی افزوده شده که در آن، به موضوع و اهمیت کتاب اشاره شده است[۱].
در این اثر، ترجمه‌ای نسبتا شیوا و رسا و تا اندازه‌ای آزاد ارائه شده است. به‌منظور آشنایی با سبک و نوع ترجمه، به گوشه‌ای از متن عربی و ترجمه فارسی آن، اشاره می‌شود: «متعة الحج: أن ينشئ الإنسان بالمتعة إحرامه في أشهر الحجّ من الميقات، فيأتي مكة و يطوف بالبيت، ثمّ يسعى، ثمّ يقصِّر و يحلّ من إحرامه، حتّى ينشئ في نفس تلك السفرة إحراماً آخر للحجّ من مكة و الأفضل من المسجد الحرام و يخرج إلى عرفات، ثمّ المشعر... إلى آخر أعمال الحج... فيكون متمتّعاً بالعمرة إلى الحجّ و إنّما سمّي بهذا الاسم لما فيه من المتعة؛ أي اللذّة بإباحة محظورات الإحرام في تلك المدّة المتخلّلة بين الإحرامين و هذا ما حرّمه عمر و تبعه عليه عثمان و معاوية و غيرهما»[۲].
«متعه حج چیست؟ منظور از متعه حج این است که انسان در ماه‌هاى حج به قصد انجام حج تمتع از میقات، لباس احرام بپوشد، سپس به خانه خدا بیاید و طواف کند و پس از سعى بین صفا و مروه، تقصیر نماید و از احرام درآید. آن‌گاه در همان سفر، دوباره از مکه لباس احرام بپوشد و مُحرِم شود؛ هرچند بهتر است که از مسجد الحرام مُحرِم شود. سپس به‌سوى عرفات و مشعر الحرام برود و اعمال حج را تا پایان به‌جاى آورد. با این اقدام، حج تمتع و عمره آن را انجام داده است. واژه «متعه» به معناى بهره و لذت بردن است. از آنجا که در این نوع حج، انجام امور ممنوع در حال احرام و لذت بردن‌ها، در فاصله زمانى میان دو احرام مباح مى‌شود، از آن به متعه حج یاد مى‌شود»[۳].
فهرست مطالب، در ابتدا و کتاب‌نامه منابع، در انتهای آن آمده است.
در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر منابع[۴]، به توضیح برخی از مطالب متن پرداخته شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- حسینی میلانی، سید علی، «رسالة في المتعتين»، قم، مرکز حقایق اسلامی، 1385.