تحریم دو حکم حلال: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'سید علی حسینی میلانی' به 'سید علی حسینی میلانی ')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱۰: خط ۱۰:
    |-
    |-
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    |data-type='authors'|[[حسيني ميلاني، علي]] (نويسنده)
    |data-type='authors'|[[حسینی میلانی، علی]] (نويسنده)
    |-
    |-
    |زبان  
    |زبان  
    خط ۵۹: خط ۵۹:
    == وابسته‌ها ==
    == وابسته‌ها ==
       
       
    ==پیوندها==
     
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]

    نسخهٔ ‏۱۶ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۰۳

    تحریم دو حکم حلال
    نام کتاب تحریم دو حکم حلال
    نام های دیگر کتاب بررسي و نقد حکم تحريم متعه حج و ازدواج موقت
    پدیدآورندگان حسینی میلانی، علی (نويسنده)
    زبان فارسي
    کد کنگره
    موضوع
    ناشر مرکز الحقائق الإسلامية
    مکان نشر ايران - قم
    سال نشر مجلد1: 1389ش
    کد اتوماسیون AUTOMATIONCODE18669AUTOMATIONCODE

    تحریم دو حکم حلال؛ بررسی و نقد حکم تحریم متعه حج و ازدواج موقت، ترجمه فارسی کتاب «رسالة في المتعتين» تألیف سید علی حسینی میلانی ، توسط هیئت تحریریه مرکز حقایق اسلامی است.

    در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای از مرکز حقایق اسلامی افزوده شده که در آن، به موضوع و اهمیت کتاب اشاره شده است[۱].

    در این اثر، ترجمه‌ای نسبتا شیوا و رسا و تا اندازه‌ای آزاد ارائه شده است. به‌منظور آشنایی با سبک و نوع ترجمه، به گوشه‌ای از متن عربی و ترجمه فارسی آن، اشاره می‌شود: «متعة الحج: أن ينشئ الإنسان بالمتعة إحرامه في أشهر الحجّ من الميقات، فيأتي مكة و يطوف بالبيت، ثمّ يسعى، ثمّ يقصِّر و يحلّ من إحرامه، حتّى ينشئ في نفس تلك السفرة إحراماً آخر للحجّ من مكة و الأفضل من المسجد الحرام و يخرج إلى عرفات، ثمّ المشعر... إلى آخر أعمال الحج... فيكون متمتّعاً بالعمرة إلى الحجّ و إنّما سمّي بهذا الاسم لما فيه من المتعة؛ أي اللذّة بإباحة محظورات الإحرام في تلك المدّة المتخلّلة بين الإحرامين و هذا ما حرّمه عمر و تبعه عليه عثمان و معاوية و غيرهما»[۲].

    «متعه حج چیست؟ منظور از متعه حج این است که انسان در ماه‌هاى حج به قصد انجام حج تمتع از میقات، لباس احرام بپوشد، سپس به خانه خدا بیاید و طواف کند و پس از سعى بین صفا و مروه، تقصیر نماید و از احرام درآید. آن‌گاه در همان سفر، دوباره از مکه لباس احرام بپوشد و مُحرِم شود؛ هرچند بهتر است که از مسجد الحرام مُحرِم شود. سپس به‌سوى عرفات و مشعر الحرام برود و اعمال حج را تا پایان به‌جاى آورد. با این اقدام، حج تمتع و عمره آن را انجام داده است. واژه «متعه» به معناى بهره و لذت بردن است. از آنجا که در این نوع حج، انجام امور ممنوع در حال احرام و لذت بردن‌ها، در فاصله زمانى میان دو احرام مباح مى‌شود، از آن به متعه حج یاد مى‌شود»[۳].

    فهرست مطالب، در ابتدا و کتاب‌نامه منابع، در انتهای آن آمده است.

    در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر منابع[۴]، به توضیح برخی از مطالب متن پرداخته شده است[۵].

    پانویس

    1. مقدمه، ص9-11
    2. حسینی میلانی، سید علی، ص11
    3. متن کتاب، ص21
    4. ر.ک: پاورقی، ص17
    5. ر.ک: همان، ص22

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. حسینی میلانی، سید علی، «رسالة في المتعتين»، قم، مرکز حقایق اسلامی، 1385.

    وابسته‌ها