الرسائل الأربعة عشرة: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رضا استادى' به 'رضا استادى ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۱: خط ۵۱:
خلاصه مقالات كتاب به ترتيب عبارت است از:
خلاصه مقالات كتاب به ترتيب عبارت است از:


1- اولين مقاله كتاب با نام «ارشاد المستبصر»، تأليف سيد عبدالله شبر، مشتمل بر يك مقدمه، هشت باب و يك خاتمه، با موضوع«استخارة» نگارش شده است.
#اولين مقاله كتاب با نام «ارشاد المستبصر»، تأليف سيد عبدالله شبر، مشتمل بر يك مقدمه، هشت باب و يك خاتمه، با موضوع«استخارة» نگارش شده است.
 
#«فصل القضاء فى الكتاب المشتهر بفقه الرضا»، تأليف علامه [[صدر، حسن |سيد حسن صدر]]كه در دو مقام به بررسى كتاب مشهور به فقه الرضا پرداخته است.
2- «فصل القضاء فى الكتاب المشتهر بفقه الرضا»، تأليف علامه [[صدر، حسن |سيد حسن صدر]]كه در دو مقام به بررسى كتاب مشهور به فقه الرضا پرداخته است.
#«رسالة فى حرمة حلق اللحيه»، تأليف علامه [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]]، در ضمن چهار فصل، ابتدا رواياتى كه از نبى مكرم اسلام(ص) و ائمه(ع) در حرمت تراشيدن ريش ذكر شده آمده است. سپس كاشفيت عمل مسلمين از اجماع و ثبوت حرمت در شريعت و نيز بخش‌هايى از محاسن كه تراشيدن آن در شرع معفو است، مورد بررسى قرار گرفته است.
 
#«رسالة حول التفسير المنسوب الى الامام العسكرى (ع)»، تأليف علامه [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]] (م 1352ق) است. نويسنده در اين رساله انتساب اين تفسير به امام حسن عسكرى (ع) را مورد نقد قرار داده است.
3- «رسالة فى حرمة حلق اللحيه»، تأليف علامه [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]]، در ضمن چهار فصل، ابتدا رواياتى كه از نبى مكرم اسلام(ص) و ائمه(ع) در حرمت تراشيدن ريش ذكر شده آمده است. سپس كاشفيت عمل مسلمين از اجماع و ثبوت حرمت در شريعت و نيز بخش‌هايى از محاسن كه تراشيدن آن در شرع معفو است، مورد بررسى قرار گرفته است.
#«رسالة اخرى حول التفسير المنسوب الى الامام العسكرى (ع)»، در اين مقاله آرا و نظرات 30 تن از محدثين، فقها و مفسرينى كه در اعتبار انتساب اين تفسير به آن امام همام اختلاف كرده‌اند، ذكر شده است.
 
#رساله «روضة الغناء فى تحقيق معنى الغناء»، تأليف شيخ محمد رضا نجفى اصفهانى است كه در پايان درس خارج فقه خود به مبحث«غنا» رسيده و با توجه به اختلاف آراى فقها در اين موضوع، تصميم به تبيين اين موضوع گرفته است.
4- «رسالة حول التفسير المنسوب الى الامام العسكرى (ع)»، تأليف علامه [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمد جواد بلاغى]] (م 1352ق) است. نويسنده در اين رساله انتساب اين تفسير به امام حسن عسكرى (ع) را مورد نقد قرار داده است.
#«مختصر الشمائل المحمدية»، تأليف شيخ عباس القمى (م 1359ق). كتاب «الشمائل المحمدية»، نوشته حافظ بن سورة ترمذى صاحب الصحيح المشهور (209-279ق) و كتاب «المواهب اللدنيّة فى شرح الشمائل المحمّدية» تأليف شيخ ابراهيم بيجورى (1198- 1263ق) است. [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]]، خلاصه كتاب اول را به همراه نقل توضيحات احاديث از كتاب دوم در اين رساله آورده است.
 
#«رسالة فى المعاد الجسمانى»، تأليف شيخ محمّد حسين غروى اصفهانى كه در آن به اثبات فلسفى معاد جسمانى پرداخته است.
5- «رسالة اخرى حول التفسير المنسوب الى الامام العسكرى (ع)»، در اين مقاله آرا و نظرات 30 تن از محدثين، فقها و مفسرينى كه در اعتبار انتساب اين تفسير به آن امام همام اختلاف كرده‌اند، ذكر شده است.
#«رسالة فى إثبات الواجب لا يتوقف على إبطال الدور و التسلسل»، تأليف علامه سمنانى است. برخى از علما چنين تصور كرده‌اند كه استدلال بر اثبات مبدأ متوقف بر بطلان دور و استدلال است و آيات قرآن كريم كافى نيست. اين موضوع سبب نگارش اين رساله بوده است.
 
#رساله «قصد السبيل فى رد الجبر و التفويض»، تأليف [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] كه در آن به تبيين فلسفى ردّ جبر و تفويض و اثبات ديدگاه ائمه اطهار (ع) در اين خصوص پرداخته است.
6- رساله «روضة الغناء فى تحقيق معنى الغناء»، تأليف شيخ محمد رضا نجفى اصفهانى است كه در پايان درس خارج فقه خود به مبحث«غنا» رسيده و با توجه به اختلاف آراى فقها در اين موضوع، تصميم به تبيين اين موضوع گرفته است.
#«تبيان المسالك فى باب الوجود و الموجود»، به قلم [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] در پاسخ به درخواست گروهى از علما در بيان ديدگاه عرفا و اهل شهود در اين موضوع نوشته شده است.
 
#«رسالة الولاية»، تأليف [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] است كه در آن ولايت را به دو قسم مطلقه و مقيده كه به لحاظ اينكه از صفات الهى است مطلقه و به لحاظ انتساب به انبيا و اوليا مقيده است، تقسيم كرده است. وى در پايان مقاله به اين نتيجه مى‌رسد كه مقام نبوت بين ولايت و رسالت؛ يعنى بالاتر از ولايت و پايين‌تر از رسالت است.
7- «مختصر الشمائل المحمدية»، تأليف شيخ عباس القمى (م 1359ق). كتاب «الشمائل المحمدية»، نوشته حافظ بن سورة ترمذى صاحب الصحيح المشهور (209-279ق) و كتاب «المواهب اللدنيّة فى شرح الشمائل المحمّدية» تأليف شيخ ابراهيم بيجورى (1198- 1263ق) است. [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]]، خلاصه كتاب اول را به همراه نقل توضيحات احاديث از كتاب دوم در اين رساله آورده است.
#«هدية احمدية فى علم البارى تعالى»، رساله‌اى عرفانى به قلم [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] همراه با آيات و اشعار فراوان فارسى است.
 
#«رسالة فى علم النبى (ص) و الامام(ع) بالغيب»، تأليف [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]](ره) است. نويسنده در اين مقاله با استناد به آيه 26 سوره جن، علم نبى (ص) و امام(ع) را به غيب، به اذن الهى ممكن مى‌داند.
8- «رسالة فى المعاد الجسمانى»، تأليف شيخ محمّد حسين غروى اصفهانى كه در آن به اثبات فلسفى معاد جسمانى پرداخته است.
 
9- «رسالة فى إثبات الواجب لا يتوقف على إبطال الدور و التسلسل»، تأليف علامه سمنانى است. برخى از علما چنين تصور كرده‌اند كه استدلال بر اثبات مبدأ متوقف بر بطلان دور و استدلال است و آيات قرآن كريم كافى نيست. اين موضوع سبب نگارش اين رساله بوده است.
 
10- رساله «قصد السبيل فى رد الجبر و التفويض»، تأليف [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] كه در آن به تبيين فلسفى ردّ جبر و تفويض و اثبات ديدگاه ائمه اطهار (ع) در اين خصوص پرداخته است.
 
11- «تبيان المسالك فى باب الوجود و الموجود»، به قلم [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] در پاسخ به درخواست گروهى از علما در بيان ديدگاه عرفا و اهل شهود در اين موضوع نوشته شده است.
 
12- «رسالة الولاية»، تأليف [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] است كه در آن ولايت را به دو قسم مطلقه و مقيده كه به لحاظ اينكه از صفات الهى است مطلقه و به لحاظ انتساب به انبيا و اوليا مقيده است، تقسيم كرده است. وى در پايان مقاله به اين نتيجه مى‌رسد كه مقام نبوت بين ولايت و رسالت؛ يعنى بالاتر از ولايت و پايين‌تر از رسالت است.
 
13- «هدية احمدية فى علم البارى تعالى»، رساله‌اى عرفانى به قلم [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] همراه با آيات و اشعار فراوان فارسى است.
 
14- «رسالة فى علم النبى (ص) و الامام(ع) بالغيب»، تأليف [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]](ره) است. نويسنده در اين مقاله با استناد به آيه 26 سوره جن، علم نبى (ص) و امام(ع) را به غيب، به اذن الهى ممكن مى‌داند.


در انتهاى كتاب نيز رساله مختصرى با عنوان «وجيزة فى علم النبى (ص)»، تأليف سيد كريم اميرى فيروزكوهى آمده است. اين مقاله نيز در پاسخ به درخواست گروهى از دوستان نويسنده كه از كيفيت علم نبى (ص) به غيب و اطلاع او از گنجينه علم الهى پرسيده‌اند، نگارش شده است.
در انتهاى كتاب نيز رساله مختصرى با عنوان «وجيزة فى علم النبى (ص)»، تأليف سيد كريم اميرى فيروزكوهى آمده است. اين مقاله نيز در پاسخ به درخواست گروهى از دوستان نويسنده كه از كيفيت علم نبى (ص) به غيب و اطلاع او از گنجينه علم الهى پرسيده‌اند، نگارش شده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش