نور الأبصار في مناقب آل بيت النبي المختار صلی الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'مؤمن شبلنجى' به 'مؤمن شبلنجى ') |
جز (جایگزینی متن - 'مى پردازد' به 'می‌پردازد') |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
مؤلف در باب نخست كتاب اجمالى از زندگى و سخنان پيامبر(ص) را آورده و هنگام ذكر احاديث آن حضرت با رموزى به منابع خود اشاره مى كند. سپس به شرح حال بستگان پيامبر(ص) مى‌پردازد. در ادامه اين باب شرح مختصرى از احوال سه خليفه نخست و شرح مفصل ترى از مناقب، كلمات و دوران خلافت امير مؤمنان عليه السلام آورده است. باب دوم به اخبار ائمه شيعه از حسن بن على عليهما السلام تا امام دوازدهم اختصاص دارد و مؤلف همانند ديگر سنيان دوازده امامى به شرح زندگانى و فضايل اين يازده امام | مؤلف در باب نخست كتاب اجمالى از زندگى و سخنان پيامبر(ص) را آورده و هنگام ذكر احاديث آن حضرت با رموزى به منابع خود اشاره مى كند. سپس به شرح حال بستگان پيامبر(ص) مى‌پردازد. در ادامه اين باب شرح مختصرى از احوال سه خليفه نخست و شرح مفصل ترى از مناقب، كلمات و دوران خلافت امير مؤمنان عليه السلام آورده است. باب دوم به اخبار ائمه شيعه از حسن بن على عليهما السلام تا امام دوازدهم اختصاص دارد و مؤلف همانند ديگر سنيان دوازده امامى به شرح زندگانى و فضايل اين يازده امام می‌پردازد. در باب سوم كتاب به افرادى چون سكينه دختر امام حسين عليه السلام، رقيه دختر على عليه السلام، حضرت زينب عليها السلام، فاطمه بنت الحسين(ع)، عايشه دختر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، سيده نفيسه از نوادگان امام مجتبى، فاطمه دختر امام رضا عليه السلام و ديگرانى كه در مصر مزارهايى منسوب به آنان وجود دارد پرداخته شده است. باب چهارم كتاب در باره چهار پيشواى فقهى اهل سنت است. | ||
==روش تأليف== | ==روش تأليف== | ||
شبلنجى در قسمت مناقب ائمه اهل البيت كه بخش اصلى و حجم بيشتر كتاب را در برگرفته است، بيشتر مطالب را به صورت پيوسته و بدون ذكر منبع و سند آورده است. گاهى هم از منابع خود ياد كرده و راوى اصلى خبر را نام مى برد. مؤلف در ابتداى فصول كتاب گاه با عباراتى چون: «ذَكَ‌ََر جماعة من اهل السير» آغاز كرده و گاه بدون مقدمه به بيان مطالب | شبلنجى در قسمت مناقب ائمه اهل البيت كه بخش اصلى و حجم بيشتر كتاب را در برگرفته است، بيشتر مطالب را به صورت پيوسته و بدون ذكر منبع و سند آورده است. گاهى هم از منابع خود ياد كرده و راوى اصلى خبر را نام مى برد. مؤلف در ابتداى فصول كتاب گاه با عباراتى چون: «ذَكَ‌ََر جماعة من اهل السير» آغاز كرده و گاه بدون مقدمه به بيان مطالب می‌پردازد. در مجموع مطالب خود را از ديگران نقل كرده است كسانى چون ابن صباغ مالكى، ابن خشاب، ابونعيم، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و... به نظر مى رسد بخشى از مطالب اين كتاب نيز از شيعيانى است كه در باره زندگى دوازده امام تأليفاتى داشته‌اند. | ||
نسخهٔ ۶ آوریل ۲۰۱۷، ساعت ۲۰:۲۷
نور الابصار فى مناقب آل بيت النبى المختار نوشته مؤمن شبلنجى يكى از علماى اهل سنت در قرن سيزدهم هجرى است.
انگيزه نگارش
وى در مقدمه كتاب انگيزه تأليف آن را چنين بيان مى كند كه درد چشمى پيدا كردم و به سيده نفيسه توسل جستم و نذر كردم اگر شفا يافتم كلماتى از بزرگان را در باره مناقب اهل بيت پيامبر(ص) جمع آورى نمايم. مدتى نگذشت كه شفا حاصل شد و تصميم گرفتم به وعده ام وفا كنم هر چند خود را اهل اين كار نمى دانستم و بضاعتى نداشتم.
شبلنجى در ادامه مقدمه مى گويد كتاب نور الابصار را بر چهار باب و يك خاتمه تنظيم كردم. باب اول در سيره پيامبر(ص) و خلفاى اربعه، باب دوم ذكر حسنين و باقى ائمه اثنا عشر، باب سوم در باره گروهى از ذريه پيامبر(ص) كه در مصر مزار و مسجدى به نام آنها وجود دارد و باب چهارم در باره ائمه چهار گانه مذاهب. خاتمه هم در باره چهار نفر از اقطاب.
منظور مؤلف از اين چهار قطب كه در خاتمه كوتاه آخر كتاب در باره آنان سخن گفته عبارتند از احمد رفاعى، عبدالقادر جيلى، احمد بدوى و ابراهيم دسوقى كه هر چهار نفر از سادات حسينى و حسنى قرن ششم و هفتم بوده اند و از بزرگان مذهب شافعى و صوفيه به شمار مى روند.
محتوا
مؤلف در باب نخست كتاب اجمالى از زندگى و سخنان پيامبر(ص) را آورده و هنگام ذكر احاديث آن حضرت با رموزى به منابع خود اشاره مى كند. سپس به شرح حال بستگان پيامبر(ص) مى‌پردازد. در ادامه اين باب شرح مختصرى از احوال سه خليفه نخست و شرح مفصل ترى از مناقب، كلمات و دوران خلافت امير مؤمنان عليه السلام آورده است. باب دوم به اخبار ائمه شيعه از حسن بن على عليهما السلام تا امام دوازدهم اختصاص دارد و مؤلف همانند ديگر سنيان دوازده امامى به شرح زندگانى و فضايل اين يازده امام می‌پردازد. در باب سوم كتاب به افرادى چون سكينه دختر امام حسين عليه السلام، رقيه دختر على عليه السلام، حضرت زينب عليها السلام، فاطمه بنت الحسين(ع)، عايشه دختر امام صادق(ع)، سيده نفيسه از نوادگان امام مجتبى، فاطمه دختر امام رضا عليه السلام و ديگرانى كه در مصر مزارهايى منسوب به آنان وجود دارد پرداخته شده است. باب چهارم كتاب در باره چهار پيشواى فقهى اهل سنت است.
روش تأليف
شبلنجى در قسمت مناقب ائمه اهل البيت كه بخش اصلى و حجم بيشتر كتاب را در برگرفته است، بيشتر مطالب را به صورت پيوسته و بدون ذكر منبع و سند آورده است. گاهى هم از منابع خود ياد كرده و راوى اصلى خبر را نام مى برد. مؤلف در ابتداى فصول كتاب گاه با عباراتى چون: «ذَكَ‌ََر جماعة من اهل السير» آغاز كرده و گاه بدون مقدمه به بيان مطالب می‌پردازد. در مجموع مطالب خود را از ديگران نقل كرده است كسانى چون ابن صباغ مالكى، ابن خشاب، ابونعيم، ابن جوزى و... به نظر مى رسد بخشى از مطالب اين كتاب نيز از شيعيانى است كه در باره زندگى دوازده امام تأليفاتى داشته‌اند.