المواهب في تحرير أحكام المكاسب: تفاوت میان نسخه‌ها

در اين قسمت ابتدا رواياتى كه قواعد كليه را در احكام مكاسب تبيين نموده‌اند ذكر شده است. اولين روايت از تحف العقول است كه روايت مفصلى بوده و مرحوم [[شيخ انصارى]] نيز در ابتداى مكاسب بدان اشاره فرموده‌اند. مؤلف براى روشن شدن تكليف اين روايت بحثى را راجع به حسن بن على بن حسين بن شعبه حرّانى مؤلف كتاب تحف العقول و بحث ديگرى را راجع به خود كتاب تحف العقول بيان نموده است. روايت بعدى از فقه رضوى است كه مى‌فرمايد: «... اعلم يرحمك اللّه أن كل مأمور به ممّا هو من على العباد و قوام لهم في أمورهم من وجوه الصلاح الذي لا يقيمهم غيره و ممّا يأكلون و يشربون و يلبسون و ينكحون و يملكون و يستعملون، فهذا كلّه حلال بيعه و شراؤه و هبته و عاريته و كل أمر يكون فيه الفساد ممّا قد نهي عنه من جهة أكله و شربه و لبسه و نكاحه و إمساكه لوجه الفساد و مثل الميتة و الدم و لحم الخنزير و الربا و جميع الفواحش و لحوم السباع و الخمر و ما أشبه ذلك و حرام ضار للجسم و فساد للنفس». مؤلف در ادامه بحث ديگرى را راجع به كتاب فقه رضوى بيان كرده و اقوال متعدد را در باره آن مطرح نموده است.

روايت سوم، روايت دعائم الاسلام است كه قاضى نعمان از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] آورده است؛ حضرت فرمود: «الحلال من البيوع كل ما هو حلال من المأكول و المشروب و غير ذلك ممّا هو قوام للناس و صلاح و مباح لهم الانتفاع به و ما كان محرّما أصله منهيا عنه لم يجز بيعه و لا شراؤه». در اين‌جا هم در باره كتاب و مؤلف آن مباحثى مطرح گرديده است.

اوّلين مطلب از مباحث مكاسب محرّمه در باره كسب با اعيان نجسه است كه حاوى هشت مسئله مى‌باشد: