آرین‌پور، یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'تالیف' به 'تأليف ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'|[[ادبیات فارسی بر مبنای تأليف | |data-type='authorWritings'|[[ادبیات فارسی بر مبنای تأليف استوری]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[ادبیات فارسی بر مبنای تأليف | [[ادبیات فارسی بر مبنای تأليف استوری]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم | ||
[[از صبا تا نیما (تاریخ 150 سال ادب فارسی)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | [[از صبا تا نیما (تاریخ 150 سال ادب فارسی)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ ۲۵ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۲۰:۳۷
| نام | آرین‌پور، یحیی |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1286 هـ.ش |
| محل تولد | تبریز |
| رحلت | 1364 هـ.ش یا 1405 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | ادبیات فارسی بر مبنای تأليف استوری / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4927AUTHORCODE |
«يحيى آرين‌پور» (1364-1286ش)، نويسنده، شاعر و متخلص به دانش، در تبريز متولد شد. نياى پدريش عباس ميرزا بود و از طرف مادر، سلسله نسبش به خواجه نصيرالدين طوسى مى‌رسد. آرين‌پور در شرح حال خود در «کتاب امروز» مى‌گويد: روز و ماه و حتى سال تولدم را به درستى نمى‌دانم، آنچه از اين بابت در شناسنامه‌ام آمده، راه به جايى نمى‌برد زيرا مستند به بياض و يادداشت پشت جلد کتابى نيست.
وى در مدرسه‌اى در تبريز كه اسماعيل امير حيزى، مديريت و تعليمات آن را بر عهده داشت، تحصيل كرد. از هم‌درسان وى، دكتر رعدى آذرخشى، دكتر على‌اصغر حريرى، محمد حسين شهريار و ديگران بودند. از معلمانش مى‌توان از ابوالقاسم فيوضات، تقى رفعت و سيد احمد كسروى نام برد. تقى رفعت نخستين شخصى بود كه وى را با ادبيات نو آشنا ساخت.
تحصيلات خود را از مكتب‌خانه و سپس در دبستان تمدن تبريز آغاز نمود. علوم متوسطه را در دبيرستان محمديه همان شهر ادامه داد. از همان زمان قصيده‌گويى و غزل‌گويى را با تخلص «دانش» آغاز كرد. بعدها برخى از قطعه‌ها و ترجمه‌هاى شعرى او در مجله‌هاى «سخن» و «يغما» به شكل پراكنده به چاپ رسيد. در اواسط سال 1298 كه در كلاس ششم دبيرستان تحصيل مى‌كرد، شش شماره از مجله‌ى «ادب» را انتشار داد، شش شماره‌ى ديگر آن مجله تحت نظر اسماعيل امير خيزى منتشر شد. در اواسط سال 1299 وارد خدمت وزارت دارايى در تبريز شد و تا مرداد 1332، يعنى مدت سى و سه سال پياپى را در آن وزارتخانه مشاغلى داشت. زبان روسى را در آموزشگاهى در تبريز فراگرفت و با زبان‌هاى انگليسى و فرانسوى نيز آشنا بود. پس از بازنشستگى به عنوان مترجم در راه‌آهن دولتى ايران مشغول به كار شد و همزمان به تحقيقات علمى خود ادامه داد. در سال 1346، کتاب ناصر خسرو و اسماعيليان تأليف ايران‌شناس روس (برتلس) را ترجمه كرد. کتاب ديگر او خاطرات سيمونيچ، وزير مختار روس بود. اثر ديگر او از صبا تا نيما نام دارد (1350) كه تاريخ يك قرن و نيم (سده‌ى سيزدهم و نيمه‌ى اول سده‌ى چهاردهم هجرى) ادب ايران است. وى سرانجام پس از يك سال بيمارى جانكاه جان سپرد و در بهشت زهرا مدفون گرديد.
منابع
گلزار مشاهير.
وابسته‌ها
ادبیات فارسی بر مبنای تأليف استوری / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
از صبا تا نیما (تاریخ 150 سال ادب فارسی) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده