۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ':ف' به ': ف') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
مؤلف در مقدمۀ كتاب نكتۀ اساسى در اصولى بودن بعضى از مباحث را مرتبط بودن آن مبحث با قضاياى علم اصول مى‌داند. بنابراين بحث امكان اطلاق لفظ و ارادۀ نوع يا صنف يا مثل و يا خود آن لفظ را غير اصولى، و بحث مشتق را، اگر چه از مبادى لغوى باشد، چون در ارتباط با بقاء يا انقضاء حكم است، اصولى مى‌داند و در انتها نتيجه مى‌گيرد «و منه تعرف لزوم إلغاء جملة مما تعارف تدوينه في الأصول». | مؤلف در مقدمۀ كتاب نكتۀ اساسى در اصولى بودن بعضى از مباحث را مرتبط بودن آن مبحث با قضاياى علم اصول مى‌داند. بنابراين بحث امكان اطلاق لفظ و ارادۀ نوع يا صنف يا مثل و يا خود آن لفظ را غير اصولى، و بحث مشتق را، اگر چه از مبادى لغوى باشد، چون در ارتباط با بقاء يا انقضاء حكم است، اصولى مى‌داند و در انتها نتيجه مى‌گيرد «و منه تعرف لزوم إلغاء جملة مما تعارف تدوينه في الأصول». | ||
نكتۀ ديگر اين كه مزيت كتاب الأصول على نهج الحديث بر كتاب نهاية الدراية آن است كه نظريات [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] | نكتۀ ديگر اين كه مزيت كتاب الأصول على نهج الحديث بر كتاب نهاية الدراية آن است كه نظريات [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] در بعضى مباحث نظير واجب كفايى و عينى و امكان اخذ قربت در متعلّق امر طرح و مورد بررسى واقع مى‌شود. | ||
مؤلف در برخورد با نظريات استادش آخوند [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]]، بسيار محترمانه برخورد مى‌كند و فقط در يك مورد با حفظ احترام استادش اين گونه مى‌گويد: «في مقدمات البرهان المذكور بعض ما يمنعني حفظ الأدب مع شيخنا الأستاذ - قده - عن التعرض له، إلاّ أنّ الحق أحقّ أن يتبع». | مؤلف در برخورد با نظريات استادش آخوند [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]]، بسيار محترمانه برخورد مى‌كند و فقط در يك مورد با حفظ احترام استادش اين گونه مى‌گويد: «في مقدمات البرهان المذكور بعض ما يمنعني حفظ الأدب مع شيخنا الأستاذ - قده - عن التعرض له، إلاّ أنّ الحق أحقّ أن يتبع». | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
در قسمت اول كتاب، مؤلف بيشتر به نظريات [[آخوند خراسانى]] و [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] و شيخ حبيب اللّه رشتى و [[نهاوندی نجفی، علی بن فتح‌الله|ملا على نهاوندى]] عنايت داشته و در قسمت دوم بيشتر مباحث كلامى و نظريات [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و علماى كلامى را مطرح كرده است. در قسمت سوم؛ يعنى اجتهاد و تقليد نيز، اكثر نظريات مطرح شده مربوط به [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم مرتضى انصارى]] | در قسمت اول كتاب، مؤلف بيشتر به نظريات [[آخوند خراسانى]] و [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] و شيخ حبيب اللّه رشتى و [[نهاوندی نجفی، علی بن فتح‌الله|ملا على نهاوندى]] عنايت داشته و در قسمت دوم بيشتر مباحث كلامى و نظريات [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و علماى كلامى را مطرح كرده است. در قسمت سوم؛ يعنى اجتهاد و تقليد نيز، اكثر نظريات مطرح شده مربوط به [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم مرتضى انصارى]] است. | ||
== تعبيرات كنايى == | == تعبيرات كنايى == | ||
| خط ۱۳۲: | خط ۱۳۲: | ||
6 - از محقق داماد، مير محمدباقر حسينى، مؤلف القبسات به السيد العلامة الداماد. | 6 - از محقق داماد، مير محمدباقر حسينى، مؤلف القبسات به السيد العلامة الداماد. | ||
7 - از [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] | 7 - از [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ، تعبير به السيد العلامة الشيرازي و گاهى بعض أعاظم العصر. | ||
8 - از [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] | 8 - از [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] صاحب فوائد الأصول تعبير به بعض أعلام العصر. | ||
9 - از سيد محمد مجاهد طباطبايى تعبير به السيد - قده - في المناهل. | 9 - از سيد محمد مجاهد طباطبايى تعبير به السيد - قده - في المناهل. | ||