۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
مطالب تعدادى از ابواب مختلف كتاب بهطور خلاصه: | مطالب تعدادى از ابواب مختلف كتاب بهطور خلاصه: | ||
1- مؤلف | 1- مؤلف در باب توحيد، 7 حديث از كتاب توحيد كافى مىآورد و دقائق مسائل توحيدى را در آن مطرح مىكند كه عبارتند از: بساطت و احديت ساحت كبريائى، نفى صفات زائد در ذات، حقيقت ذات بسيط و صرف الوجود است، بيان چگونگى احاطه علمى خداوند بر موجودات امكانى، صدور اراده و مشيت كبريائى از جمله صفات فعل توحيدى است، بيان صفت ازليت ذات ربوبى. | ||
2- در باب النوادر درباره اوصاف كماليه حضرات معصومين (ع) صحبت مىشود كه مهمترين آنها عبارتند از: اهل بيت(ع) چون وجه الله هستند از اين روى زوال ناپذيرند بلكه باقى به بقاء الله هستند، مظهر اسماى حسناى الهى ميباشند، عين الله، يد الله، جنب الله، باب الله ازجمله لوازم مقام وصايت خاصه و امامت و حجت بر عموم مردم است، مراد از جنب الله تالى در وجود است كه ظهورى از عالم امر و اراده مقام كبريائى است، توحيد حقيقى اختصاص به اولياء كاملين رسول(ص) و اوصياء طاهرين دارد. | 2- در باب النوادر درباره اوصاف كماليه حضرات معصومين (ع) صحبت مىشود كه مهمترين آنها عبارتند از: اهل بيت(ع) چون وجه الله هستند از اين روى زوال ناپذيرند بلكه باقى به بقاء الله هستند، مظهر اسماى حسناى الهى ميباشند، عين الله، يد الله، جنب الله، باب الله ازجمله لوازم مقام وصايت خاصه و امامت و حجت بر عموم مردم است، مراد از جنب الله تالى در وجود است كه ظهورى از عالم امر و اراده مقام كبريائى است، توحيد حقيقى اختصاص به اولياء كاملين رسول(ص) و اوصياء طاهرين دارد. | ||
3- در باب استطاعت روايتى از امام ابى الحسن الرضا (ع) مىآورد كه شرايط استطاعت نسبت به فعل اختيارى را چهار امر مىداند: اينكه نسبت به اقدام عملى مانعى نداشته باشد، بدن او سالم باشد، عضوى كه مىخواهد كارى را انجام دهد نيرومند و سالم باشد، براى او سبب از جانب آفريدگار برسد و زمينه آماده شود براى انجام عملى كه در نظر داشته است. مؤلف | 3- در باب استطاعت روايتى از امام ابى الحسن الرضا (ع) مىآورد كه شرايط استطاعت نسبت به فعل اختيارى را چهار امر مىداند: اينكه نسبت به اقدام عملى مانعى نداشته باشد، بدن او سالم باشد، عضوى كه مىخواهد كارى را انجام دهد نيرومند و سالم باشد، براى او سبب از جانب آفريدگار برسد و زمينه آماده شود براى انجام عملى كه در نظر داشته است. مؤلف در اين باب مىكوشد تا نظريه اشاعره و معتزله را رد كرده و نظريه اماميه را به بهترين وجه تقرير نمايد. | ||
4- در باب حجت ابتدا معناى حجت بيان مىشود، سپس به لزوم آن پرداخته و در نهايت اختلاف حجت بر بندگان مورد بررسى قرار مىگيرد. مؤلف | 4- در باب حجت ابتدا معناى حجت بيان مىشود، سپس به لزوم آن پرداخته و در نهايت اختلاف حجت بر بندگان مورد بررسى قرار مىگيرد. مؤلف تصريح مىكند كه سعادت و فضيلت و همچنين شقاوت و رذيلت روح انسانى وابسته به افعال اختيارى صالح و طالح و همچنين اعتقاد صحيح و باطل بشر مىباشد. | ||
5- بر اساس فرمايش امير المومنين (ع) معرفت خداوند سبحان فقط توسط ذات احديت امكانپذير است. | 5- بر اساس فرمايش امير المومنين (ع) معرفت خداوند سبحان فقط توسط ذات احديت امكانپذير است. | ||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
12- در جوامع روايى امام كسى است كه سخنان فرشته را با قلب خود بشنود ولى آن را مشاهد ننمايد. همچنين امام در هر زمان به طور اطلاق و عموم حجت براى جامعهى اسلامى خواهد بود و بر سلسله بشر حاكم و نافذ و اطاعت آنان واجب است. 13- مراد از «حسنه» در آيه شريفه «من جاء بالحسنة فله خير منها» معرفت و شناخت ولايت اوصياء طاهرين (ع) و نيز علاقه قلبى و محبت به آنها و پيروى از كتب آنان و هچنين مراد از «سيئة» همان انكار ولايت آنهاست. | 12- در جوامع روايى امام كسى است كه سخنان فرشته را با قلب خود بشنود ولى آن را مشاهد ننمايد. همچنين امام در هر زمان به طور اطلاق و عموم حجت براى جامعهى اسلامى خواهد بود و بر سلسله بشر حاكم و نافذ و اطاعت آنان واجب است. 13- مراد از «حسنه» در آيه شريفه «من جاء بالحسنة فله خير منها» معرفت و شناخت ولايت اوصياء طاهرين (ع) و نيز علاقه قلبى و محبت به آنها و پيروى از كتب آنان و هچنين مراد از «سيئة» همان انكار ولايت آنهاست. | ||
14- [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] | 14- [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در مقام دعوت به حق و به اصول توحيد مقام و منصب ولايت خود را اعلام مىفرمايد كه وظيفه ما دعوت به حق است، از اين نظر اطاعت ما را ساحت كبريائى و بر مردم فرض و واجب فرموده است. | ||
15- مراد از آيه «ولكل قوم هاد» اوصياء طاهرين (ع) هستند كه در هر زمانى يكى از آنها متصدى تعليم و تربيت اهل همان زمان خواهد بود. ائمه(ع) معمولاً با اين آيه احتجاج مىكردند. | 15- مراد از آيه «ولكل قوم هاد» اوصياء طاهرين (ع) هستند كه در هر زمانى يكى از آنها متصدى تعليم و تربيت اهل همان زمان خواهد بود. ائمه(ع) معمولاً با اين آيه احتجاج مىكردند. | ||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
19- در باب خير و شر روايت وارده حاوى توحيد افعالى است وجود ارواح قدسيه و فرشتگان خير محض بوده و از ضرر و فساد مصون مىباشند. | 19- در باب خير و شر روايت وارده حاوى توحيد افعالى است وجود ارواح قدسيه و فرشتگان خير محض بوده و از ضرر و فساد مصون مىباشند. | ||
20- مفاد قول [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] | 20- مفاد قول [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] «لاجبر و لاتفويض بل امر بين الامرين» آن است كه فعل صادره به دو نيرو ارتباط دارد كه در طول هم قرار دارند و قول اشاعره و معتزله مردود است. | ||
==وضعيت كتاب== | ==وضعيت كتاب== |
ویرایش