رسالة في‌‌ الحدوث‌‌: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف، مقدمه‌‌ را با تسبيح‌‌ خداوند آغاز مى‌‌كند و در ضمن‌‌ آن، با عباراتى‌‌ شيوا و با به‌‌كارگيرى‌‌ صنعت‌‌ ادبى‌‌ «براعت‌‌ استهلال» از حدوث‌‌ و قدم‌‌ و ديگر معانى‌‌ مربوط به‌‌ آنها نام‌‌ مى‌‌برد و پس‌‌ از نثار درود بر پيامبر اسلام(ص) و خاندانش(ع)، به‌‌ بيان‌‌ كلياتى‌‌ درباره‌‌ مسئله‌‌ حدوث‌‌ عالم‌‌ مى‌‌پردازد. وى‌‌ ابتدا با دشوار خواندن‌‌ اين‌‌ مسئله، به‌‌ حيرت‌‌افزايى‌‌ و فطانت‌‌زدايى‌‌ آن‌‌ اشاره‌‌ كرده، مردم‌‌ را در برابر آن، در يكى‌‌ از دو جايگاه‌‌ مقلدان‌‌ سردرگم‌‌ و مجادلان‌‌ سرمست‌‌ مى‌‌بيند؛ سپس‌‌ به‌‌طور خلاصه‌‌ نظر چهار گروه‌‌ - دو گروه‌‌ از متكلمان‌‌ و دو گروه‌‌ از فيلسوفان‌‌ - را در باب‌‌ حدوث‌‌ جهان‌‌ نقل‌‌ مى‌‌كند و هريك‌‌ را به‌‌ نقد مى‌‌كشد <ref>ر.ك: همان، صفحه‌‌ بيست‌‌وچهار</ref>.

در فصل‌‌ دوم، با برشمردن‌‌ معانى‌‌ «قوه» و «فعل»، نكاتى‌‌ روشن‌‌ و اصولى‌‌ را پى‌‌ريزى‌‌ مى‌‌كند تا در موضع‌‌ مناسب‌‌ آنها را به‌‌كار گيرد <ref>ر.ك: همان، صفحه‌‌ سى‌‌ويك</ref>.

در فصل‌‌ هشتم، صدرا ابتدا به‌‌ شيوه‌‌ فلسفه‌‌ رايج، به‌‌ اثبات‌‌ زمان‌‌ و بيان‌‌ نحوه‌‌ وجود آن‌‌ مى‌‌پردازد و در بين‌‌ آن‌‌ به‌‌مناسبت، نظريات‌‌ خويش‌‌ را ابراز مى‌‌دارد <ref>ر.ك: همان، صفحه‌‌ چهل‌‌ويك</ref>.

در فصل‌‌ دهم، نتيجه‌‌ و حاصل‌‌ مطالب‌‌ فصل‌‌هاى‌‌ پيشين‌‌ خلاصه‌‌ و بازگو شده‌‌ است‌‌ <ref>ر.ك: همان، صفحه‌‌ چهل‌‌وچهار</ref>.