حاشية علی الكفاية (حائري قمي): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ':ف' به ': ف')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۴۸: خط ۴۸:




مؤلف در اين كتاب فقط چهار مقصد كفايه به شيوه «قوله-اقول» شرح و تبيين نموده است.
مؤلف در اين كتاب فقط چهار مقصد كفايه به شيوه «قوله-اقول» شرح و تبيين نموده است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۵۹: خط ۵۹:
مقصد اول:اوامر: مؤلف در اين مقصد درباره ماده امر، صيغه امر، اجزاء، مقدمه واجب، بحث ضدّ، متعلق اوامر، نسخ وجوب، حقيقت واجب تخييرى، حقيقت وجوب كفائى، واجب موسّع و مضيّق بحث كرده است.
مقصد اول:اوامر: مؤلف در اين مقصد درباره ماده امر، صيغه امر، اجزاء، مقدمه واجب، بحث ضدّ، متعلق اوامر، نسخ وجوب، حقيقت واجب تخييرى، حقيقت وجوب كفائى، واجب موسّع و مضيّق بحث كرده است.


از ديدگاه استاد مؤلف اطلاق واجب بر واجب مطلق و واجب مشروط هر دو به نحو حقيقت است. ايشان تاكيد مى‌كند كه واجب مشروط با حصول شرطش تبديل به واجب مطلق نمى‌شود زيرا با حصول شرط، اعتبار مربوط به اين واجب كه در نفس آمر حاصل شده بود زايل نمى‌شود لذا همچنان درست است كه بگوييم وجوب اين واجب بر حصول فلان شرط خاص معلق است.
از ديدگاه استاد مؤلف اطلاق واجب بر واجب مطلق و واجب مشروط هر دو به نحو حقيقت است. ايشان تاكيد مى‌كند كه واجب مشروط با حصول شرطش تبديل به واجب مطلق نمى‌شود زيرا با حصول شرط، اعتبار مربوط به اين واجب كه در نفس آمر حاصل شده بود زايل نمى‌شود لذا همچنان درست است كه بگوييم وجوب اين واجب بر حصول فلان شرط خاص معلق است.


مقصد دوم: نواهى: مباحث اين مقصد عبارتند از: ماده نهى و صيغه آن، اجتماع امر و نهى، نهى از شى و اقتضاى فساد.
مقصد دوم: نواهى: مباحث اين مقصد عبارتند از: ماده نهى و صيغه آن، اجتماع امر و نهى، نهى از شى و اقتضاى فساد.
خط ۶۷: خط ۶۷:
مقصد چهارم: عام و خاص: به نظر مؤلف تعاريف ارائه شده براى عام صرفاً شرح الاسمى هستند لذا نيازى به نقد و بررسى آنها وجود ندارد. عام داراى اقسام سه‌گانه استغراقى، مجموعى و بدلى است. به نظر [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] در لغت و شرع الفاظى مخصوص عام و خاص وضع شده است و منظور مصنف از وجود الفاظ عموم در شرع آنست كه شارع در مقام تشريع و بيان احكام عموميت معناى آنها را تاييد كرده است.
مقصد چهارم: عام و خاص: به نظر مؤلف تعاريف ارائه شده براى عام صرفاً شرح الاسمى هستند لذا نيازى به نقد و بررسى آنها وجود ندارد. عام داراى اقسام سه‌گانه استغراقى، مجموعى و بدلى است. به نظر [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] در لغت و شرع الفاظى مخصوص عام و خاص وضع شده است و منظور مصنف از وجود الفاظ عموم در شرع آنست كه شارع در مقام تشريع و بيان احكام عموميت معناى آنها را تاييد كرده است.


مؤلف در ادامه، به مباحثى از قبيل حجيت عام مخصص در افراد باقى مانده، سرايت علم اجمال مخصّص به عام، تمسك به عام قبل از فحص از مخصّص و مانند اينها اشاره مى‌نمايد.
مؤلف در ادامه، به مباحثى از قبيل حجيت عام مخصص در افراد باقى مانده، سرايت علم اجمال مخصّص به عام، تمسك به عام قبل از فحص از مخصّص و مانند اينها اشاره مى‌نمايد.


مقصد پنجم: مطلق و مقيد، مجمل و مبين: مطالب اصلى اين مقصد عبارتند از تعريف مطلق، بررسى الفاظ مطلق، مقدمات حكمت، حمل مطلق بر مقيد و مجمل و مبين. به نظر مؤلف، مجمل و مبين صفت لفظ هستند نه معنا.
مقصد پنجم: مطلق و مقيد، مجمل و مبين: مطالب اصلى اين مقصد عبارتند از تعريف مطلق، بررسى الفاظ مطلق، مقدمات حكمت، حمل مطلق بر مقيد و مجمل و مبين. به نظر مؤلف، مجمل و مبين صفت لفظ هستند نه معنا.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش