سپیده امید کاوشی در مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
سوم، به بيان و بررسى آياتى از قرآن كه به گونه‌اى به حضرت مهدى(ع) اشاره داشته و در مورد ايشان تفسير شده است، اختصاص دارد. | سوم، به بيان و بررسى آياتى از قرآن كه به گونه‌اى به حضرت مهدى(ع) اشاره داشته و در مورد ايشان تفسير شده است، اختصاص دارد. | ||
مؤلف در اين آيه از قرآن كه مى‌فرمايد:«ياران خدا كسانى هستند كه هر گاه در زمين به آن‌ها قدرت بخشيديم، نماز برپا مى‌دارند و زكات مى‌پردازند و امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنند»، توجه به چند نكته را حائز اهميت مى‌داند: | مؤلف در اين آيه از قرآن كه مى‌فرمايد: «ياران خدا كسانى هستند كه هر گاه در زمين به آن‌ها قدرت بخشيديم، نماز برپا مى‌دارند و زكات مى‌پردازند و امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنند»، توجه به چند نكته را حائز اهميت مى‌داند: | ||
#موقعيت آيه | #موقعيت آيه | ||
نسخهٔ ۲۰ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۲۳:۳۱
| نام کتاب | سپیده امید: کاوشی در مهدویت |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | کاوشی در مهدویت |
| پدیدآورندگان | اسحاقی، حسین (نويسنده) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 224/4 /الف5س2 |
| موضوع | محمد بن حسن (عج)، امام دوازدهم، 255ق. - کتاب شناسی
مهدویت - انتظار مهدویت - کتاب شناسی |
| ناشر | بوستان کتاب قم (انتشارات دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم) |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1386 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE13508AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
سپيده اميد(كاوشى در مهدويت)، اثر سيد حسن اسحاقى، تحقيقى است در زندگى، غيبت، و انتظار امام زمان(عج) كه با بهره‌گيرى از آيات، روايات و منابع تاريخى، انجام گرفته و به زبان فارسى نوشته شده است.
ساختار
كتاب با مقدمه مؤلف كه اثرى ادبى در عرض ارادت به حضرت مهدى(عج) است، آغاز شده و مطالب در نه بخش، ابتدا به تولد آن حضرت و شرح زندگى ايشان تا دوران غيبت اشاره كرده و سپس، پيشينه اعتقاد به مهدويت در ساير اديان و ملل؛ از جمله هندوها، مسيحيت، زرتشت، يهود، اهل سنت و متفكران عرب، بررسى و ارزيابى مى‌گردد.
در پى آن، جايگاه امام زمان(عج) در قرآن و حكومت ايشان، سيره امام، خصوصيات ياران او، جامعه موعود، انتطار و ديدگاه‌هاى درباره آن، تبيين شده و در پايان، پرسش‌هايى در خصوص شخصيت امام زمان(عج)، غيبت و ظهور وى همراه با پاسخ آن‌ها ارائه شده و متونى از شخصيت‌هاى بزرگ مسلمان درباره امام و حكاياتى از تشرف يافتگان به محضر ايشان نقل مى‌شود.
گزارش محتوا
بخش اول، نگاهى گذراست به زندگانى حضرت مهدى(عج)، از تولد تا آغاز غيبت.
اسامى و القاب امام زمان(عج)، سفيران امام(ع) در دوران غيبت صغرى، نيابت عامه، غيبت از نگاه معصومان(ع)، ديدار در زمان غيبت و وظايف شيعيان در اين دوران، از مباحث اين بخش است.
مؤلف، با اشاره به اين كه اعتقاد به امام مهدى(عج) به عنوان مصلح الهى و جهانى در بسيارى از مذاهب و اديان وجود دارد و نه تنها شيعه كه اهل تسنن و حتى پيروان اديان ديگر؛ مانند يهود، نصارا، زرتشتيان و هندويان نيز به ظهور مصلحى بزرگ و الهى اذعان دارند، در دوم، اعتقاد به مهدويت در اين اديان و مذاهب را بررسى كرده است.
سوم، به بيان و بررسى آياتى از قرآن كه به گونه‌اى به حضرت مهدى(ع) اشاره داشته و در مورد ايشان تفسير شده است، اختصاص دارد.
مؤلف در اين آيه از قرآن كه مى‌فرمايد: «ياران خدا كسانى هستند كه هر گاه در زمين به آن‌ها قدرت بخشيديم، نماز برپا مى‌دارند و زكات مى‌پردازند و امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنند»، توجه به چند نكته را حائز اهميت مى‌داند:
- موقعيت آيه
- برنامه عملى ياران خدا كه عبارت است از برپاداشتن نماز، پرداخت زكات و امر به معروف و نهى از منكر
- مصداق آيه.
چهارم، در چهار بخش، جامعه مطلوب مهدوى را به تصوير كشيده است:
- بيان فوايد وجودى امام(عج)؛ از جمله: واسطه فيض بودن، اميدبخشى، پاسدارى از آيين خدا و...
- توضيح مختصر درباره رفتار و سيره حضرت مهدى(عج)؛ از جمله: سيره دينى، خلقى، عملى، انقلابى، سياسى، قضايى و...
- پرداختن به خصوصيات ياران قائم(عج) كه برخى مربوط به ويژگى‌ها و صفات ظاهرى و جسمانى است و برخى ديگر مربوط به خصايل اخلاقى و روحى.
- تشريح خصوصيت جامعه موعود كه عبارتند از: ساده زيستى كارگزاران حكومت، قاطعيت با كارگزاران و ملاطفت با زيردستان، تأمين رفاه اقتصادى مردم و گسترش عدالت و مساوات.
به عقيده مؤلف، انتظار فرج به دو گونه است:
- انتظارى كه سازنده، نگهدارنده، تعهدآور و تحرك بخش است؛ به گونه‌اى كه مى‌تواند نوعى عبادت شمرده شود.
- انتظارى كه گناه، ويرانگر و اسارت‌بخش است.
وى اين دو انتظار را معلول دو نوع برداشت از ظهور عظيم مهدى موعود(عج) دانسته كه به نوبه خود از دو نوع بينش درباره تحولات و انقلاب‌هاى تاريخى ناشى مى‌شود، لذا در پنجم، به بررسى و بحث پيرامون اين دگرگونى‌ها و تحولات تاريخى پرداخته است.
ششم، به مطرح كردن پرسش‌هايى درباره امام زمان(عج) و پاسخ به آن‌ها اختصاص دارد، از جمله اين كه:
- چرا بايد به هنگام شنيدن نام قائم(عج) لازم است از جا برخيزيم؟
- آيا در زمان غيبت ذكر نام امام زمان(عج) به طور صريح جايز است؟
- نشانه‌هاى ظهور امام زمان(عج) كدامند و چگونه بايد آن‌ها را شناخت؟ و...
هفتم، به ارائه متون و اشعار برگيزيده‌اى كه در وصف حضرت مهدى(عج) سروده شده پرداخته است.
در هشتم، توصيه‌هايى به ترويج كنندگان فرهنگ مهدويت شده است؛ از جمله: ساماندهى و رژه سربازان در روز ميلاد امام زمان(عج)، طرح سؤالات و مصاحبه‌هايى در مورد آن حضرت و...
آخرين بخش، به معرفى فهرست گونه بعضى از كتاب‌هايى كه بزرگان و عالمان شيعه و اهل تسنن درباره حضرت مهدى(عج) نوشته‌اند، اختصاص دارد.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست منابع و مآخذ در انتهاى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد.
منابع
- مقدمه و متن كتاب.
- پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى(عليه‌السلام) و مهدويت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، ج1 ص523.
پیوندها
مطالعه کتاب سپیده امید: کاوشی در مهدویت در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور