۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'احمد بهمنيار' به 'احمد بهمنيار '
جز (جایگزینی متن - 'ملك الشعراى بهار' به 'ملك الشعراى بهار ') |
جز (جایگزینی متن - 'احمد بهمنيار' به 'احمد بهمنيار ') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
وی در سال 1313ش پس از اتمام تحصيلات مقدماتى، در اداره كل ثبت اسناد و املاك وارد خدمت شد ولى دانش‌اندوزى را رها نكرد و از محضر ميرزا محمد خان عنقا، ميرزا محمد خان قزوينى، علامه دهخدا، [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال آشتيانى]]، شيخ محمد باقر الفت اصفهانى، سيد محمد غمام همدانى، محمد فياض همدانى، [[بهار، محمدتقی|ملك الشعراى بهار]] ، اديب السلطنه سميعى، شيخ مهدى الهى قمشه‌اى و شيخ محمد رضا توفيق يزدانى بهره برد. | وی در سال 1313ش پس از اتمام تحصيلات مقدماتى، در اداره كل ثبت اسناد و املاك وارد خدمت شد ولى دانش‌اندوزى را رها نكرد و از محضر ميرزا محمد خان عنقا، ميرزا محمد خان قزوينى، علامه دهخدا، [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال آشتيانى]]، شيخ محمد باقر الفت اصفهانى، سيد محمد غمام همدانى، محمد فياض همدانى، [[بهار، محمدتقی|ملك الشعراى بهار]] ، اديب السلطنه سميعى، شيخ مهدى الهى قمشه‌اى و شيخ محمد رضا توفيق يزدانى بهره برد. | ||
شروع آشنايى وى با نسخ خطى، از سال 1314ش شروع شد. او در سال 1343ش تعداد 15 نسخه خطى و 130 نسخه چاپى خود را وقف كتابخانه آستان قدس كرد. در آن هنگام، وى عضو «انجمن ادبى حكيم» به سرپرستى وحيد دستگردى بود. گلچين از سيزده سالگى شروع به سرودن شعر كرد. در پانزده سالگى رسما وارد دنياى شعر شد و آثارش را در روزنامه‌هاى «نسيم شمال» و «توفيق» منتشر كرد. با اميرى فيروزكوهى و رهى معيرى معاشرت و مصاحبت داشت. مدتى با افرادى مانند ميرزا احمد خان اشترى، محمد عليخان بامداد، احمد | شروع آشنايى وى با نسخ خطى، از سال 1314ش شروع شد. او در سال 1343ش تعداد 15 نسخه خطى و 130 نسخه چاپى خود را وقف كتابخانه آستان قدس كرد. در آن هنگام، وى عضو «انجمن ادبى حكيم» به سرپرستى وحيد دستگردى بود. گلچين از سيزده سالگى شروع به سرودن شعر كرد. در پانزده سالگى رسما وارد دنياى شعر شد و آثارش را در روزنامه‌هاى «نسيم شمال» و «توفيق» منتشر كرد. با اميرى فيروزكوهى و رهى معيرى معاشرت و مصاحبت داشت. مدتى با افرادى مانند ميرزا احمد خان اشترى، محمد عليخان بامداد، [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] ، جلال الدين همايى در معيّت چند تن از شعرا و فضلا جلسات هفتگى سيار داشت. پس از فوت وحيد دستگردى در منزل محمد على ناصح به پيشنهاد گلچين معانى «انجمن ادبى ايران» را تأسيس و به ثبت رسانيد. در سال 1325ش به دعوت رئيس فرهنگستان، حسين سميعى اديب السلطنه، همراه با يكصد و بيست تن از ادبا و دانشمندان «انجمن ادبى فرهنگستان» را تشكيل و تا زمان تعطيلى كه مصادف با مرگ اديب السلطنه بود، دبير اول رياست دبيرخانه را داشت. | ||
وى پس از بيست و شش سال خدمت در اداره كل ثبت و احراز پست دادستانى انتظامى سردفترداران، عضويت اصلى در دادگاه‌هاى بدوى و تجديد نظر مال الاجاره‌ها، از اول اسفند 1338ش به كتابخانه مجلس شوراى ملى انتقال و در پايان سال 1342ش به تقاضاى خود بازنشسته گرديد. وى از سال 1330 تا 1338ش بعد از ظهرها در كتابخانه ملى ملك اشتغال داشت. در مرداد 1343ش به دعوت نايب التوليه وقت آستان قدس براى تنظيم و تدوين فهرست كتب خطى كتابخانه آستان قدس رضوى به مشهد مهاجرت و دوازده سال در اين كتابخانه خدمت نمود. نيمى از اين مدت، سمت مشاور فرهنگى دو نايب التوليه را داشت. در سال 1365ش به پيشنهاد شوراى دانشكده ادبيات و علوم انسانى دانشگاه فردوسى و تأييد شوراهاى ديگر به تدريس دوره‌هاى فوق ليسانس و دكتراى زبان و ادبيات فارسى دعوت شد. | وى پس از بيست و شش سال خدمت در اداره كل ثبت و احراز پست دادستانى انتظامى سردفترداران، عضويت اصلى در دادگاه‌هاى بدوى و تجديد نظر مال الاجاره‌ها، از اول اسفند 1338ش به كتابخانه مجلس شوراى ملى انتقال و در پايان سال 1342ش به تقاضاى خود بازنشسته گرديد. وى از سال 1330 تا 1338ش بعد از ظهرها در كتابخانه ملى ملك اشتغال داشت. در مرداد 1343ش به دعوت نايب التوليه وقت آستان قدس براى تنظيم و تدوين فهرست كتب خطى كتابخانه آستان قدس رضوى به مشهد مهاجرت و دوازده سال در اين كتابخانه خدمت نمود. نيمى از اين مدت، سمت مشاور فرهنگى دو نايب التوليه را داشت. در سال 1365ش به پيشنهاد شوراى دانشكده ادبيات و علوم انسانى دانشگاه فردوسى و تأييد شوراهاى ديگر به تدريس دوره‌هاى فوق ليسانس و دكتراى زبان و ادبيات فارسى دعوت شد. | ||