۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ميرزاى شيرازى' به 'ميرزاى شيرازى '
جز (جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «') |
جز (جایگزینی متن - 'ميرزاى شيرازى' به 'ميرزاى شيرازى ') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''الرسائل الفشاركية'''، به زبان عربى، تأليف [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] (م 1316ق) است كه از اجلاى شاگردان [[ | '''الرسائل الفشاركية'''، به زبان عربى، تأليف [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] (م 1316ق) است كه از اجلاى شاگردان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ بوده و بعد از رحلت ايشان، از سامراء به نجف رفته است([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]، ج 4، ص 378). | ||
كتاب، مشتمل بر چند رساله در موضوعات مختلف فقهى و اصولى است. | كتاب، مشتمل بر چند رساله در موضوعات مختلف فقهى و اصولى است. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
#:مؤلف، در اين رساله، پس از تبيين حكم واقعى و ظاهرى، به توضيح پيرامون اصل برائت پرداخته است و با استفاده از دلايل عقلى و نقلى، آن را اثبات كرده و بعضى از موارد استفاده آن را در فقه متذكر شده است. | #:مؤلف، در اين رساله، پس از تبيين حكم واقعى و ظاهرى، به توضيح پيرامون اصل برائت پرداخته است و با استفاده از دلايل عقلى و نقلى، آن را اثبات كرده و بعضى از موارد استفاده آن را در فقه متذكر شده است. | ||
#رسالة فى تقوى السافل بالعالي: | #رسالة فى تقوى السافل بالعالي: | ||
#:در اين رساله، مسئله پاك ماندن قسمت بالايى آبى كه بر روى نجاست مى‌ريزد، بررسى شده است. متن كتاب از [[ | #:در اين رساله، مسئله پاك ماندن قسمت بالايى آبى كه بر روى نجاست مى‌ريزد، بررسى شده است. متن كتاب از [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ است كه پس از پايان يافتن آن، شرح و نقد [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]]، بر قسمت‌هايى از آن ذكر شده است. | ||
#:اين شرح، به اصطلاح شرح بالقول(قوله...أقول) است كه به سبك فقه استدلالى به بيان و تفسير و نقد بعضى از نظريات ميرزاى بزرگ پرداخته است. | #:اين شرح، به اصطلاح شرح بالقول(قوله...أقول) است كه به سبك فقه استدلالى به بيان و تفسير و نقد بعضى از نظريات ميرزاى بزرگ پرداخته است. | ||
#:از آن‌جايى كه در اين رساله، بعد از نام ميرزاى بزرگ، عبارت قدس سره و نظاير آن ديده نمى‌شود، اين كتاب در زمان زندگانى ميرزا؛ يعنى قبل از 1312ق، نوشته شده است. | #:از آن‌جايى كه در اين رساله، بعد از نام ميرزاى بزرگ، عبارت قدس سره و نظاير آن ديده نمى‌شود، اين كتاب در زمان زندگانى ميرزا؛ يعنى قبل از 1312ق، نوشته شده است. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
#رسالة في أحكام الخلل في الصلاة: | #رسالة في أحكام الخلل في الصلاة: | ||
#:در اين رساله، احكام سهو و نسيان در كارهاى نماز و ندانستن نجاست لباس و بدن نمازگزار و زياد نمودن يك ركعت و شك‌هاى صحيح و غير صحيح در تعداد ركعات نماز بيان شده است. سبك نگارش آن فقه استدلالى است و در آن به نظريات فقهاى بزرگ قبل از مؤلف اشاره شده است. | #:در اين رساله، احكام سهو و نسيان در كارهاى نماز و ندانستن نجاست لباس و بدن نمازگزار و زياد نمودن يك ركعت و شك‌هاى صحيح و غير صحيح در تعداد ركعات نماز بيان شده است. سبك نگارش آن فقه استدلالى است و در آن به نظريات فقهاى بزرگ قبل از مؤلف اشاره شده است. | ||
#:در بين اين فقهاء، نظريات [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] (م 1266ق) در «نجاة العباد» و «جواهر الكلام» و نظريات [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق) در كتاب «الصلاة» و نظريات [[ | #:در بين اين فقهاء، نظريات [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] (م 1266ق) در «نجاة العباد» و «جواهر الكلام» و نظريات [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281ق) در كتاب «الصلاة» و نظريات [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ(م 1312ق) بيش از ديگران مطرح شده است كه موجب گرديده كتاب از جايگاه ويژه‌اى برخوردار شود. | ||
#:علاوه بر مباحث احكام خلل در نماز، ناسخ كتاب، بعضى از مباحث متفرقه ديگر از مؤلف را به آن ضميمه كرده است و در مورد علّت آن در صفحه 438 مى‌نويسد: | #:علاوه بر مباحث احكام خلل در نماز، ناسخ كتاب، بعضى از مباحث متفرقه ديگر از مؤلف را به آن ضميمه كرده است و در مورد علّت آن در صفحه 438 مى‌نويسد: | ||
#:هذا آخر ما برز من تحرير سيدنا العلامة آیت‌اللهالسيد محمد الاصفهاني - قدس سره - في بحث الخلل مجتمعا، و وجد بعض أوراق متفرقة بخطه الشريف، غير مبيضة و لا مهذّبة، فاستنسخه أيضا لما فيه من الفائدة الكثيرة للطلاب. | #:هذا آخر ما برز من تحرير سيدنا العلامة آیت‌اللهالسيد محمد الاصفهاني - قدس سره - في بحث الخلل مجتمعا، و وجد بعض أوراق متفرقة بخطه الشريف، غير مبيضة و لا مهذّبة، فاستنسخه أيضا لما فيه من الفائدة الكثيرة للطلاب. | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
#:با توجه به عبارت«رضوان اللّه عليه»، «رحمه اللّه»، «قدس اللّه نفسه الزكيّة» كه در صفحات 366، 372، 375 و نظاير آن، پس از نام ميرزاى بزرگ(م 1312ق) كه از وى تعبير به سيد مشائخنا شده است و با توجه به سال وفات مؤلف كه 1316ق، است، اين كتاب بين سال‌هاى 1312ق تا 1316ق نوشته شده است. | #:با توجه به عبارت«رضوان اللّه عليه»، «رحمه اللّه»، «قدس اللّه نفسه الزكيّة» كه در صفحات 366، 372، 375 و نظاير آن، پس از نام ميرزاى بزرگ(م 1312ق) كه از وى تعبير به سيد مشائخنا شده است و با توجه به سال وفات مؤلف كه 1316ق، است، اين كتاب بين سال‌هاى 1312ق تا 1316ق نوشته شده است. | ||
#:از مهم‌ترين ويژگى‌هاى اين رساله، احتياط مؤلف در انتخاب نظريه در مواردى است كه به‌طور مسلّم براى او مطلبى كشف نشده است؛ به‌عنوان نمونه در صفحه 413 در تساوى طرفين شك، در پايان آن مى‌نويسد: «فليتأمّل فيها و المسئلة محتاجة إلى التأمل لعلّ اللّه يوفقنا لتنقيحها بعد حين». | #:از مهم‌ترين ويژگى‌هاى اين رساله، احتياط مؤلف در انتخاب نظريه در مواردى است كه به‌طور مسلّم براى او مطلبى كشف نشده است؛ به‌عنوان نمونه در صفحه 413 در تساوى طرفين شك، در پايان آن مى‌نويسد: «فليتأمّل فيها و المسئلة محتاجة إلى التأمل لعلّ اللّه يوفقنا لتنقيحها بعد حين». | ||
#:از ديگر ويژگى‌هاى كتاب، اشاره به نظريات [[ | #:از ديگر ويژگى‌هاى كتاب، اشاره به نظريات [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ و محل و زمان تدريس وى است؛ به‌عنوان نمونه در صفحه 390 آمده است: «هذا خلاصة ما أفاده سيد مشايخنا في مدرسته المباركة، حين تشرفنا بخدمته في داره المباركة المعروفة بسر من رأى، شكر اللّه سعيه». | ||
#:و در صفحه 372 و 373 آمده است: «هذه خلاصة ما أفاده سيد مشائخنا - رضوان الله عليه - في الدرس في النجف الأشرف في مسجد الهندي، شكر اللّه سعيه و أجزل مثوبته». | #:و در صفحه 372 و 373 آمده است: «هذه خلاصة ما أفاده سيد مشائخنا - رضوان الله عليه - في الدرس في النجف الأشرف في مسجد الهندي، شكر اللّه سعيه و أجزل مثوبته». | ||
#رسالة في الخيارات: | #رسالة في الخيارات: | ||