۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى ('
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
در جلسه نهم، دلى كه تقوا ندارد، آشيانه شيطان دانسته شده است. دل بى‌تقوا؛ يعنى دلى كه در او ياد خدا نيست، بلكه مكان شهوات، آمال و آرزوها، هوا و هوس‌ها، خودخواهى‌ها و خودبينى‌هاست. | در جلسه نهم، دلى كه تقوا ندارد، آشيانه شيطان دانسته شده است. دل بى‌تقوا؛ يعنى دلى كه در او ياد خدا نيست، بلكه مكان شهوات، آمال و آرزوها، هوا و هوس‌ها، خودخواهى‌ها و خودبينى‌هاست. | ||
در اين جلسه، پرسش حضرت يحيى(ع) از شيطان پيرامون رفتارش با بنى آدم مطرح شده است. شيطان در پاسخ گفته است: بشر در برابر ما سه دسته‌اند: | در اين جلسه، پرسش حضرت يحيى (ع) از شيطان پيرامون رفتارش با بنى آدم مطرح شده است. شيطان در پاسخ گفته است: بشر در برابر ما سه دسته‌اند: | ||
1. كسانى هستند كه ما را به ايشان دستبردى نيست و آن‌ها انبيا و معصومينند؛ | 1. كسانى هستند كه ما را به ايشان دستبردى نيست و آن‌ها انبيا و معصومينند؛ | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
آيت‌الله دستغيب در پاسخ فرموده‌اند كه اتفاقا امر، برعكس بوده و استعاذه براى اهل تقواست؛ آن‌كسى‌كه ملكه تقوا دارد، دائما به خدا پناه مى‌برد كه مبادا شيطان به دل او راه پيدا كند. | آيت‌الله دستغيب در پاسخ فرموده‌اند كه اتفاقا امر، برعكس بوده و استعاذه براى اهل تقواست؛ آن‌كسى‌كه ملكه تقوا دارد، دائما به خدا پناه مى‌برد كه مبادا شيطان به دل او راه پيدا كند. | ||
در جلسه يازدهم، جريان ملاقات شيطان با حضرت عيسى(ع) و ابراهيم(ع) و گفت‌وگوى ميان ايشان تعريف شده و چنين نتيجه‌گيرى شده است كه ابليس در كمين مردم و انبيا است. | در جلسه يازدهم، جريان ملاقات شيطان با حضرت عيسى (ع) و ابراهيم(ع) و گفت‌وگوى ميان ايشان تعريف شده و چنين نتيجه‌گيرى شده است كه ابليس در كمين مردم و انبيا است. | ||
در جلسه دوازدهم، به اين نكته اشاره شده است كه حقيقت استعاذه در آيه 201 سوره اعراف بيان شده است. آيت‌الله دستغيب معتقد مى‌باشند كه اگر كسى در اين آيه شريفه دقت كرده و در دقايقى كه در آن ذكر شده است، غور نمايد، خواهد فهميد كه حقيقت استعاذه در همين آيه شريفه بيان شده است. در اين آيه آمده است: «كسانى كه هواپرستى را كنار گذاشته و خداپرست شدند، از دام شيطان فرار كرده و به دار رحمان رفته‌اند». | در جلسه دوازدهم، به اين نكته اشاره شده است كه حقيقت استعاذه در آيه 201 سوره اعراف بيان شده است. آيت‌الله دستغيب معتقد مى‌باشند كه اگر كسى در اين آيه شريفه دقت كرده و در دقايقى كه در آن ذكر شده است، غور نمايد، خواهد فهميد كه حقيقت استعاذه در همين آيه شريفه بيان شده است. در اين آيه آمده است: «كسانى كه هواپرستى را كنار گذاشته و خداپرست شدند، از دام شيطان فرار كرده و به دار رحمان رفته‌اند». | ||