رسالة الاجتهاد و التقليد (ایوان کیفی اصفهانی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف ') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
فائده سوم در اين است كه آيا مجتهد بايد حكمى كه تجديد نظر نموده و از آن رجوع كرده را به مقلدين اعلام كند؟ | فائده سوم در اين است كه آيا مجتهد بايد حكمى كه تجديد نظر نموده و از آن رجوع كرده را به مقلدين اعلام كند؟ | ||
و بالاخره در فائده چهارم به اين بحث مى‌پردازد كه آيا مجتهد در اجتهاد خود مصيب به واقع است يا خطا هم در حق او راه دارد؟ | و بالاخره در فائده چهارم به اين بحث مى‌پردازد كه آيا مجتهد در اجتهاد خود مصيب به واقع است يا خطا هم در حق او راه دارد؟ مؤلف در خلال اين مباحث به ثمره اين بحث هم اشاره مى‌نمايد. | ||
== منبع مقاله== | == منبع مقاله== | ||
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۰۷:۱۲
| نام کتاب | رسالة الاجتهاد و التقلید (ایوان کیفی اصفهانی، محمد تقی بن محمدباقر) |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | آقانجفی، محمدتقی بن محمدباقر (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | |
| موضوع | اجتهاد و تقلید |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE13216AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
رساله اجتهاد و تقليد اثر محمد تقى بن عبدالرحيم ايوان كيفى است كه پيرامون مبحث اجتهاد و تقليد در يك جلد و به زبان عربى نوشته است.
ساختار
سبك نگارش كتاب همانند ساير آثار معاصرش بدون تبويب و فصل‌بندى خاص و مشتمل بر دو مقدمه و چهار فائده است.
گزارش محتوا
كتاب از دو مقدمه درباره اين كه آيا «اجتهاد و تقليد» از مسائل اصولى است يا فرعى، و ديگر اين‌كه، تقليد بعد از اين‌كه ثابت شد جائز است، آيا روشى است علمى يا عملى؟، بحث مى‌كند.
سپس در چهار فايده به بررسى موضوع مورد نظر كتاب مى‌پردازد:
در فائده اول درباره اختلاف اصوليين در اين‌كه آيا اجتهاد متجزى حجت است يا نه در دو مقام بحث شده است.
فائده دوم در اين است كه آيا اگر واقعه‌اى كه مجتهد درباره آن حكم را صادر كرده تجدد پيدا كرد، مجتهد بايد در حكم تجديد نظر كند يا جايز است بر مقتضاى اجتهاد پيشين باقى باشد؟ كه راجع به اين مبحث در چهار مقام، مطالبى ايراد شده است.
فائده سوم در اين است كه آيا مجتهد بايد حكمى كه تجديد نظر نموده و از آن رجوع كرده را به مقلدين اعلام كند؟
و بالاخره در فائده چهارم به اين بحث مى‌پردازد كه آيا مجتهد در اجتهاد خود مصيب به واقع است يا خطا هم در حق او راه دارد؟ مؤلف در خلال اين مباحث به ثمره اين بحث هم اشاره مى‌نمايد.
منبع مقاله
متن كتاب