۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى ('
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
کتاب با مقدمه نويسنده آغاز و مطالب در سه بخش، در قالب نه فصل، تنظيم شده است. | کتاب با مقدمه نويسنده آغاز و مطالب در سه بخش، در قالب نه فصل، تنظيم شده است. | ||
نويسنده در ابتدا، به اسرار عرفانى و جايگاه عمره، كعبه و احرام اشاره نموده و سپس، به بيان اسرار عرفانى طواف، نماز طواف و سعى و تقصير پرداخته و در پايان، فضايل مدينه منوره، مسجد النبى(ص) و بقيع را بيان نموده است. | نويسنده در ابتدا، به اسرار عرفانى و جايگاه عمره، كعبه و احرام اشاره نموده و سپس، به بيان اسرار عرفانى طواف، نماز طواف و سعى و تقصير پرداخته و در پايان، فضايل مدينه منوره، مسجد النبى (ص) و بقيع را بيان نموده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
سعى ميان صفا و مروه فضيلت‌هاى بى‌شمارى دارد. سعى انسان را پاك مى‌كند، فرشتگان به سعى كنندگان نظرى خاص داشته، آن‌ها را شفاعت مى‌كنند و نويسنده معتقد است حتى سعى مى‌تواند باعث آثار مثبت مادى و اين جهانى گردد؛ يعنى براى انسان منافع مالى در پى داشته باشد <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/170 همان، ص170]</ref>. | سعى ميان صفا و مروه فضيلت‌هاى بى‌شمارى دارد. سعى انسان را پاك مى‌كند، فرشتگان به سعى كنندگان نظرى خاص داشته، آن‌ها را شفاعت مى‌كنند و نويسنده معتقد است حتى سعى مى‌تواند باعث آثار مثبت مادى و اين جهانى گردد؛ يعنى براى انسان منافع مالى در پى داشته باشد <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/170 همان، ص170]</ref>. | ||
سومين بخش، مباحثى را پيرامون فضايل شهر پيامبر (ص)، مسجد النبى(ص) و بقيع در سه فصل پايانى، پيش رو قرار داده است. در فصل هفتم، به فضايل مدينه منوره، اشاره گرديده است. مدينه نام‌هاى هشت‌گانه دارد كه تمامى آن‌ها را پيامبر (ص) عنوان فرموده است. اسامى اين شهر نورانى عبارتند از: مدينه، طيبه، طابه، مسكينه، جبار، محبوره، يندد و يثرب. پيامبر (ص) در اين‌باره تعابير متعددى دارد. نويسنده، معتقد است اين شهر آسمانى، حتى به لحاظ نام‌گذارى، اشاره به طهارت، رفعت و بزرگى دارد و نام‌هاى شهر مدينه را خداوند و رسولش انتخاب كرده‌اند و پيداست كه نام شهر پيامبر (ص) هم بايد پاك باشد؛ زيرا اين، شهرِ برترين خلق روى زمين است <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/197 همان، ص197]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/198 198]</ref>. | سومين بخش، مباحثى را پيرامون فضايل شهر پيامبر (ص)، مسجد النبى (ص) و بقيع در سه فصل پايانى، پيش رو قرار داده است. در فصل هفتم، به فضايل مدينه منوره، اشاره گرديده است. مدينه نام‌هاى هشت‌گانه دارد كه تمامى آن‌ها را پيامبر (ص) عنوان فرموده است. اسامى اين شهر نورانى عبارتند از: مدينه، طيبه، طابه، مسكينه، جبار، محبوره، يندد و يثرب. پيامبر (ص) در اين‌باره تعابير متعددى دارد. نويسنده، معتقد است اين شهر آسمانى، حتى به لحاظ نام‌گذارى، اشاره به طهارت، رفعت و بزرگى دارد و نام‌هاى شهر مدينه را خداوند و رسولش انتخاب كرده‌اند و پيداست كه نام شهر پيامبر (ص) هم بايد پاك باشد؛ زيرا اين، شهرِ برترين خلق روى زمين است <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/197 همان، ص197]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/198 198]</ref>. | ||
در فصل هشتم، فضايل مسجد النبى(ص) بيان شده است. مسجد نبوى در آغاز به دست پيامبر (ص) ساخته شد. اين مسجد، نخست با خشت و در ابعادى نسبتاً كوچك بنا شد. چون مسلمانان زياد شدند، آنان از پيامبر (ص) خواستند كه فضاى مسجد افزوده شود؛ پيامبر (ص) نيز خواسته آنان را پذيرفت و دستور داد بر آن افزودند و مسجد را از يك خشت و نيم بنا كردند. باز هم مسلمانان زياد شدند و گفتند: اى رسول‌الله! كاش دستور مى‌داديد مسجد را بزرگ كنند. پيامبر (ص) نيز دستور داد تا ديوار آن را با دو رديف خشت بنا كردند. سپس گرما بر آنان چيره شد؛ از پيامبر (ص) خواستند تا دستور دهد سايبانى بر مسجد زنند. ايشان هم دستور داد تا ستون‌هايى از تنه درخت خرما برپا كردند و سپس چوب‌هاى پهن با شاخه برگ‌هاى درخت خرما بر آن افكندند. تااينكه باران آمد و سقف مسجد چكه كرد. گفتند: اى رسول‌الله! كاش فرمان دهى سقف مسجد را گل‌اندود كنند. پيامبر (ص) فرمود: نه، مسجد بايد سقف و سايبانى همانند سايبان موسى(ع) داشته باشد. مسجد النبى به همين وضعيت باقى ماند تااينكه پيامبر (ص) از دنيا رفت <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/207 همان، ص207]</ref>. | در فصل هشتم، فضايل مسجد النبى (ص) بيان شده است. مسجد نبوى در آغاز به دست پيامبر (ص) ساخته شد. اين مسجد، نخست با خشت و در ابعادى نسبتاً كوچك بنا شد. چون مسلمانان زياد شدند، آنان از پيامبر (ص) خواستند كه فضاى مسجد افزوده شود؛ پيامبر (ص) نيز خواسته آنان را پذيرفت و دستور داد بر آن افزودند و مسجد را از يك خشت و نيم بنا كردند. باز هم مسلمانان زياد شدند و گفتند: اى رسول‌الله! كاش دستور مى‌داديد مسجد را بزرگ كنند. پيامبر (ص) نيز دستور داد تا ديوار آن را با دو رديف خشت بنا كردند. سپس گرما بر آنان چيره شد؛ از پيامبر (ص) خواستند تا دستور دهد سايبانى بر مسجد زنند. ايشان هم دستور داد تا ستون‌هايى از تنه درخت خرما برپا كردند و سپس چوب‌هاى پهن با شاخه برگ‌هاى درخت خرما بر آن افكندند. تااينكه باران آمد و سقف مسجد چكه كرد. گفتند: اى رسول‌الله! كاش فرمان دهى سقف مسجد را گل‌اندود كنند. پيامبر (ص) فرمود: نه، مسجد بايد سقف و سايبانى همانند سايبان موسى (ع) داشته باشد. مسجد النبى به همين وضعيت باقى ماند تااينكه پيامبر (ص) از دنيا رفت <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/207 همان، ص207]</ref>. | ||
آخرين فصل، به بيان فضايل بقيع اختصاص يافته است. در بقيع، مدفن چهار امام(ع) قرار دارد: امام حسن (ع)، [[امام سجاد(ع)]]، امام باقر (ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]. همچنين زنان و دختران پيامبر (ص) در اين آرامگاه آرميده‌اند. بدن‌هاى پاك بسيارى از صحابه پيامبر (ص) و شهداى صدر اسلام نيز در بقيع دفن شده است <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/216 همان، ص216]</ref>. | آخرين فصل، به بيان فضايل بقيع اختصاص يافته است. در بقيع، مدفن چهار امام(ع) قرار دارد: امام حسن (ع)، [[امام سجاد(ع)]]، امام باقر (ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]. همچنين زنان و دختران پيامبر (ص) در اين آرامگاه آرميده‌اند. بدن‌هاى پاك بسيارى از صحابه پيامبر (ص) و شهداى صدر اسلام نيز در بقيع دفن شده است <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/216 همان، ص216]</ref>. | ||