۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'محدث نورى' به 'محدث نورى ') |
||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
اكثر روايات اين كتاب در «[[بحار الأنوار]]» آمده، ولى اشاره به «جامع الأحاديث» نشده است. آنچه كه مسلم است [[علامه مجلسى]] به نسخهاى از اين كتاب دست يافته بوده و لكن مصنف آن را نمىشناخته؛ لذا وقتى احاديث را ذكر مىكند، گاهى به «الإمامة و التبصرة من الحيرة» (كه منسوب به على بن حسين، پدر [[شيخ صدوق]] است) ارجاع مىدهد و گاهى به اصلى از اصولِ قدما كه معاصر على بن حسين باشد. | اكثر روايات اين كتاب در «[[بحار الأنوار]]» آمده، ولى اشاره به «جامع الأحاديث» نشده است. آنچه كه مسلم است [[علامه مجلسى]] به نسخهاى از اين كتاب دست يافته بوده و لكن مصنف آن را نمىشناخته؛ لذا وقتى احاديث را ذكر مىكند، گاهى به «الإمامة و التبصرة من الحيرة» (كه منسوب به على بن حسين، پدر [[شيخ صدوق]] است) ارجاع مىدهد و گاهى به اصلى از اصولِ قدما كه معاصر على بن حسين باشد. | ||
آنچه كه براى ما واضح است اين است كه اخبارى كه [[علامه مجلسى]] در «[[بحار الأنوار]]» و محدث نورى در «مستدرك» بهواسطه بحار تحت عنوان «امامة و تبصرة» آوردهاند، هفت روايت آن از كتاب «امامة و تبصرة» على بن حسين و بقيه روايات از جامع الأحاديث نبوى جعفر بن احمد رازى است <ref>همان</ref>. | آنچه كه براى ما واضح است اين است كه اخبارى كه [[علامه مجلسى]] در «[[بحار الأنوار]]» و [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] در «مستدرك» بهواسطه بحار تحت عنوان «امامة و تبصرة» آوردهاند، هفت روايت آن از كتاب «امامة و تبصرة» على بن حسين و بقيه روايات از جامع الأحاديث نبوى جعفر بن احمد رازى است <ref>همان</ref>. | ||
2. العروس: در آن از فضايل و آداب روز جمعه سخن رفته است. اين اثر، ازآنرو عروس ناميده شده كه در نخستين حديث آن <ref>ص 46</ref> كلمه عروس به كار رفته است <ref>دائرةالمعارف بزرگ، جلد 3، ص 530</ref>. | 2. العروس: در آن از فضايل و آداب روز جمعه سخن رفته است. اين اثر، ازآنرو عروس ناميده شده كه در نخستين حديث آن <ref>ص 46</ref> كلمه عروس به كار رفته است <ref>دائرةالمعارف بزرگ، جلد 3، ص 530</ref>. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
شيخ عباس مىگويد: العروس، كتاب كوچك شريفى است كه من به خط خودم استنساخ كردهام و قصدم آن است كه تمام آن را در كتاب خودم «صحائف النور في عمل الأيام و الأسابيع و الشهور» در باب متعلق به هفته وارد كنم <ref>مقدمه محقق، ص 30</ref>. | شيخ عباس مىگويد: العروس، كتاب كوچك شريفى است كه من به خط خودم استنساخ كردهام و قصدم آن است كه تمام آن را در كتاب خودم «صحائف النور في عمل الأيام و الأسابيع و الشهور» در باب متعلق به هفته وارد كنم <ref>مقدمه محقق، ص 30</ref>. | ||
خوانسارى در «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» و شيخ عباس در «سفينة البحار» و [[صدر، حسن |سيد حسن صدر]]در «تأسيس الشيعة» از آن نام بردهاند و اكثر احاديث آن را مجلسى در بحار و محدث نورى در مستدرك نوشتهاند. | خوانسارى در «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» و شيخ عباس در «سفينة البحار» و [[صدر، حسن |سيد حسن صدر]]در «تأسيس الشيعة» از آن نام بردهاند و اكثر احاديث آن را مجلسى در بحار و [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] در مستدرك نوشتهاند. | ||
مؤلف در ابتداى كتاب نوشته است: سؤال كردهاى آيا روز جمعه عبادت مخصوص به خود در بين ايام هفته دارد؟ بدان! خدا بر آگاهىات بيفزايد... كه خداوند روز جمعه را به چند خصلت مخصوص گردانده و در ميان ايام هفته به آن فضيلت داده است و آن را مثل عروسى زينتداده كه شوهرش را به دنبال خود مىكشاند، قرار داده است. سپس علت نامگذارى را با آوردن دو حديث مىگويد <ref>مردى قشلاقى، عباسعلى، ص 68 - 66</ref>. | مؤلف در ابتداى كتاب نوشته است: سؤال كردهاى آيا روز جمعه عبادت مخصوص به خود در بين ايام هفته دارد؟ بدان! خدا بر آگاهىات بيفزايد... كه خداوند روز جمعه را به چند خصلت مخصوص گردانده و در ميان ايام هفته به آن فضيلت داده است و آن را مثل عروسى زينتداده كه شوهرش را به دنبال خود مىكشاند، قرار داده است. سپس علت نامگذارى را با آوردن دو حديث مىگويد <ref>مردى قشلاقى، عباسعلى، ص 68 - 66</ref>. | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
3. الغايات: در آن، احاديثى گردآورى شده كه با افعل تفضيل آغاز مىشود. | 3. الغايات: در آن، احاديثى گردآورى شده كه با افعل تفضيل آغاز مىشود. | ||
كتاب الغايات؛ يعنى امورى كه آنچه غايت چيزى است بهنحو افعل التفضيل از روايات؛ مثل أحبّ الأعمال، أفضل الأعمال، أفضل الدعا، أعظم آية في كتاب الله، أفضل العبادة، خير الدعاء، أشدّ الأشياء و... تهرانى در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» و خوانسارى در «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «سفينة البحار» و عمررضا كحّالة به اين كتاب از ابن الرازى اشاره داشتهاند و [[علامه مجلسى]] و محدث نورى از اين كتاب نقل كردهاند <ref>مردى قشلاقى، عباسعلى، ص 66 - 68</ref>. | كتاب الغايات؛ يعنى امورى كه آنچه غايت چيزى است بهنحو افعل التفضيل از روايات؛ مثل أحبّ الأعمال، أفضل الأعمال، أفضل الدعا، أعظم آية في كتاب الله، أفضل العبادة، خير الدعاء، أشدّ الأشياء و... تهرانى در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» و خوانسارى در «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «سفينة البحار» و عمررضا كحّالة به اين كتاب از ابن الرازى اشاره داشتهاند و [[علامه مجلسى]] و [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] از اين كتاب نقل كردهاند <ref>مردى قشلاقى، عباسعلى، ص 66 - 68</ref>. | ||
4. المسلسلات: در اين كتاب، 40 روايت مسلسل آمده است. سيد محسن امين، آن را از مصنفات ابن رازى شمرده و سپس قسمتى از ابتداى روايت مسلسله فواطم را از «[[بحار الأنوار]]» نقل كرده است. عمررضا كحاله نيز در «معجم المؤلفين» و شيخ آقابزرگ در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «سفينة البحار»، المسلسلات را از وى دانستهاند و همچنين [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «فوائد الرضوية» گفته: «تبرك مىجوييم به ذكر حديثى در فضل شيعه اميرالمؤمنين از كتاب مسلسلات او به توسط بحار...». خوانسارى در باره ويژگى اين كتاب گفته است: «جمع كرده رواياتى را كه در تمام سندش لفظ خاصى قرار گرفته تا برسد به معصوم» <ref>همان</ref>. | 4. المسلسلات: در اين كتاب، 40 روايت مسلسل آمده است. سيد محسن امين، آن را از مصنفات ابن رازى شمرده و سپس قسمتى از ابتداى روايت مسلسله فواطم را از «[[بحار الأنوار]]» نقل كرده است. عمررضا كحاله نيز در «معجم المؤلفين» و شيخ آقابزرگ در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «سفينة البحار»، المسلسلات را از وى دانستهاند و همچنين [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «فوائد الرضوية» گفته: «تبرك مىجوييم به ذكر حديثى در فضل شيعه اميرالمؤمنين از كتاب مسلسلات او به توسط بحار...». خوانسارى در باره ويژگى اين كتاب گفته است: «جمع كرده رواياتى را كه در تمام سندش لفظ خاصى قرار گرفته تا برسد به معصوم» <ref>همان</ref>. | ||
ویرایش