۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر ('
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
«اوصاف قرآن»: آنچه نويسنده در اين مقاله در پى آن است، اثبات اين امر مى‌باشد كه كتاب خدا از نظر فصاحت، بلاغت، استعمال الفاظ، كلمات، تركيب جملات، آيات، تعداد سوره‌ها و نظام‌بندى، يك معجزه واقعى است. | «اوصاف قرآن»: آنچه نويسنده در اين مقاله در پى آن است، اثبات اين امر مى‌باشد كه كتاب خدا از نظر فصاحت، بلاغت، استعمال الفاظ، كلمات، تركيب جملات، آيات، تعداد سوره‌ها و نظام‌بندى، يك معجزه واقعى است. | ||
وى معتقد است كه اين شكل و ترتيب قرآن، نشان‌دهنده اين معناست كه معمار و بناى اين ساختمان، فقط خداست و در اين بناى محكم، حتى يك نقطه كم و زياد نيست و آنچه امروز در دست جهانيان مى‌باشد، همان است كه در طول بيست و سه سال، بر رسول الله(ص) براى آزادى انسان از اسارت هوا و هواپرستان و فرهنگ‌هاى تحميلى، نازل شده است و به همين صورتى كه امروز در دست ماست، در زمان حيات پيامبر(ص)، به دستور مستقيم حق تدوين شده و تنها كارى كه پس از رسول اكرم(ص) انجام گرفته، اعراب‌گذارى آن بوده است. | وى معتقد است كه اين شكل و ترتيب قرآن، نشان‌دهنده اين معناست كه معمار و بناى اين ساختمان، فقط خداست و در اين بناى محكم، حتى يك نقطه كم و زياد نيست و آنچه امروز در دست جهانيان مى‌باشد، همان است كه در طول بيست و سه سال، بر رسول الله(ص) براى آزادى انسان از اسارت هوا و هواپرستان و فرهنگ‌هاى تحميلى، نازل شده است و به همين صورتى كه امروز در دست ماست، در زمان حيات پيامبر (ص)، به دستور مستقيم حق تدوين شده و تنها كارى كه پس از رسول اكرم(ص) انجام گرفته، اعراب‌گذارى آن بوده است. | ||
«آيين پسنديده»: از آنجا كه سرچشمه قوانين اسلامى، خداوند است، تمام قوانين و مقررات آن، از پرتو علم، عدل و حكمت الهى برخوردار است و اين مرحله خود باعث برترى اسلام بر ساير روش‌هاى موجود و غير موجود در جهان است. | «آيين پسنديده»: از آنجا كه سرچشمه قوانين اسلامى، خداوند است، تمام قوانين و مقررات آن، از پرتو علم، عدل و حكمت الهى برخوردار است و اين مرحله خود باعث برترى اسلام بر ساير روش‌هاى موجود و غير موجود در جهان است. | ||
نويسنده معتقد است همان‌گونه كه كتاب تكوين و آفرينش از هرگونه عيب و نقصى مبراست و نظم دقيقى بر تمام برنامه‌هاى عالم طبيعت حاكم است، كتاب تشريع؛ يعنى قرآن كريم و تفسير آن از طرف پيامبر(ص) و ائمه(ع) نيز از هرگونه عيبى منزه است. | نويسنده معتقد است همان‌گونه كه كتاب تكوين و آفرينش از هرگونه عيب و نقصى مبراست و نظم دقيقى بر تمام برنامه‌هاى عالم طبيعت حاكم است، كتاب تشريع؛ يعنى قرآن كريم و تفسير آن از طرف پيامبر (ص) و ائمه(ع) نيز از هرگونه عيبى منزه است. | ||
«هماهنگى دين و علم»: به باور نويسنده، تعليم‌يافتگان فرهنگ امروز و مهدهاى علمى، دچار بلاها و خطاهاى خانمان‌سوزى هستند، زيرا وى معتقد است كه علم در جهان امروز، از مهم‌ترين عامل بهتر زيستن، غافل است و در صورت توجه، راه درستى را نمى‌تواند پيشنهاد كند تا در پرتو آن به گوهر ارزش‌مند حيات حقيقى دست‌رسى پيدا شود. | «هماهنگى دين و علم»: به باور نويسنده، تعليم‌يافتگان فرهنگ امروز و مهدهاى علمى، دچار بلاها و خطاهاى خانمان‌سوزى هستند، زيرا وى معتقد است كه علم در جهان امروز، از مهم‌ترين عامل بهتر زيستن، غافل است و در صورت توجه، راه درستى را نمى‌تواند پيشنهاد كند تا در پرتو آن به گوهر ارزش‌مند حيات حقيقى دست‌رسى پيدا شود. | ||
| خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
2. ولايت نبى(ص): نويسنده معتقد است شخصيت باعظمت و باكرامت پيامبر اسلام(ص) كه در ميان اولين و آخرين نمونه ندارد، لايق تجلى ولايت كليه و مطلقه الهيه در دو جهت تكوين و تشريع بوده و به همين خاطر، ولى آسمان‌ها و زمين و تمام موجودات هستى، وى را به مقام ولايت انتخاب نموده است. | 2. ولايت نبى(ص): نويسنده معتقد است شخصيت باعظمت و باكرامت پيامبر اسلام(ص) كه در ميان اولين و آخرين نمونه ندارد، لايق تجلى ولايت كليه و مطلقه الهيه در دو جهت تكوين و تشريع بوده و به همين خاطر، ولى آسمان‌ها و زمين و تمام موجودات هستى، وى را به مقام ولايت انتخاب نموده است. | ||
3. ولايت امام معصوم: نويسنده پس از اشاره به آياتى از قرآن، چنين استنباط كرده است كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] كه به‌عنوان نفس پيامبر(ص) معرفى شده است، به‌جز مقام رسالت، تمام امتيازات و فضايل رسول خدا(ص) را دارا بوده است. | 3. ولايت امام معصوم: نويسنده پس از اشاره به آياتى از قرآن، چنين استنباط كرده است كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين (ع)]] كه به‌عنوان نفس پيامبر (ص) معرفى شده است، به‌جز مقام رسالت، تمام امتيازات و فضايل رسول خدا(ص) را دارا بوده است. | ||
4. ولايت فقيه: در اين قسمت، از طرح بحث فقهى و استدلالى مسئله صرف‌نظر شده و فقط به ذكر پاره‌اى از روايات مربوط به ولايت فقيه و شرايطى كه عامل تجلى ولايت در يك انسان الهى است، بسنده شده و عظمت مسئله، از ديد روايات، عرفان و اخلاق، بررسى گرديده است. | 4. ولايت فقيه: در اين قسمت، از طرح بحث فقهى و استدلالى مسئله صرف‌نظر شده و فقط به ذكر پاره‌اى از روايات مربوط به ولايت فقيه و شرايطى كه عامل تجلى ولايت در يك انسان الهى است، بسنده شده و عظمت مسئله، از ديد روايات، عرفان و اخلاق، بررسى گرديده است. | ||