۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ']]ج' به ']] ج'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ']]ج' به ']] ج') |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 126/11 تاريخ پايان آن را 950 ق ذكر نموده و در ج 234/15 تاريخ پايان آن را 959 ق دانسته است نسخه‌ها: | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 126/11 تاريخ پايان آن را 950 ق ذكر نموده و در ج 234/15 تاريخ پايان آن را 959 ق دانسته است نسخه‌ها: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]234/15 به نسخه‌اى متعلّق به آستان قدس رضوى، به خط شيخ حسن بن حسين نجفى مربوط به 980 ق و نسخه ديگرى از كتابخانه مدرسه آیت‌الله شيرازى بزرگ در سامراء اشاره شده است در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]65/24 به نسخه كتابخانه شيخ الشريعة اصفهانى به خط محمد صالح بن حسين على اصفهانى مربوط به سال 1001 اشاره شده است. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]234/15 به نسخه‌اى متعلّق به آستان قدس رضوى، به خط شيخ حسن بن حسين نجفى مربوط به 980 ق و نسخه ديگرى از كتابخانه مدرسه آیت‌الله شيرازى بزرگ در سامراء اشاره شده است در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]65/24 به نسخه كتابخانه شيخ الشريعة اصفهانى به خط محمد صالح بن حسين على اصفهانى مربوط به سال 1001 اشاره شده است. | ||
| خط ۱۸۰: | خط ۱۸۰: | ||
[[شهيد ثانى]] داراى 4 اثر گرانبها در زمينه نماز مى‌باشد.اولين آنها كتاب الالفية است كه در بيان واجبات نماز تأليف شده است.دومين كتاب النفلية است كه در مستحبات نماز مى‌باشد.سومين آنها التنبيهات العليّة است كه در اسرار و وظائف قلبى نماز نوشته شده است.[[آقا بزرگ تهرانى]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 452/4 درباره آن مى‌نويسد، جعله ثالث الرسالتين الالفية فى واجبات الفرائض اليوميّة و النفلية فى مستحباتها و التنبيهات هذا فى اسرارها اثر ديگرى از [[شهيد ثانى]] بنام آداب الصلاة وجود دارد كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]22/1 به آن اشاره شده است.[[آقا بزرگ تهرانى]] در معرفى آن مى‌نويسد: هو غير اسرار الصلاة له بل هو مختصر فيه بعض الآداب و الادعية و التعقيبات رائيه فى النجف ضمن مجموعة من رسائل الشهيد عند آقا محمد بن المولى محمد على الخوانسارى | [[شهيد ثانى]] داراى 4 اثر گرانبها در زمينه نماز مى‌باشد.اولين آنها كتاب الالفية است كه در بيان واجبات نماز تأليف شده است.دومين كتاب النفلية است كه در مستحبات نماز مى‌باشد.سومين آنها التنبيهات العليّة است كه در اسرار و وظائف قلبى نماز نوشته شده است.[[آقا بزرگ تهرانى]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 452/4 درباره آن مى‌نويسد، جعله ثالث الرسالتين الالفية فى واجبات الفرائض اليوميّة و النفلية فى مستحباتها و التنبيهات هذا فى اسرارها اثر ديگرى از [[شهيد ثانى]] بنام آداب الصلاة وجود دارد كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]22/1 به آن اشاره شده است.[[آقا بزرگ تهرانى]] در معرفى آن مى‌نويسد: هو غير اسرار الصلاة له بل هو مختصر فيه بعض الآداب و الادعية و التعقيبات رائيه فى النجف ضمن مجموعة من رسائل الشهيد عند آقا محمد بن المولى محمد على الخوانسارى | ||
صاحب اعيان الشيعة در ج 157/7 در مورد اين سه كتاب مى‌نويسد: | صاحب اعيان الشيعة در ج 157/7 در مورد اين سه كتاب مى‌نويسد: | ||
| خط ۲۲۲: | خط ۲۲۲: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 180/11 به نسخه‌اى به خط محمد صالح بن حسن على باغ سهيل مربوط به 1001 ق اشاره شده است.و در جاى ديگر [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 44/24 و 45 به 4 نسخه خطى اشاره شده كه عبارتند از نسخه كتابخانه آستان قدس رضوى مربوط به سال 980 ق، نسخه كتابخانه آیت‌الله شيرازى بزرگ، كتابهاى مولى محمد حسين قمشهى مربوط به 954 ق به خط شاگرد شهيد، نزد فخر الدين نصيرى مربوط به 1308 ق و به خط عبدالحميد بن محمد جواد تبريزى يزدى. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 180/11 به نسخه‌اى به خط محمد صالح بن حسن على باغ سهيل مربوط به 1001 ق اشاره شده است.و در جاى ديگر [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 44/24 و 45 به 4 نسخه خطى اشاره شده كه عبارتند از نسخه كتابخانه آستان قدس رضوى مربوط به سال 980 ق، نسخه كتابخانه آیت‌الله شيرازى بزرگ، كتابهاى مولى محمد حسين قمشهى مربوط به 954 ق به خط شاگرد شهيد، نزد فخر الدين نصيرى مربوط به 1308 ق و به خط عبدالحميد بن محمد جواد تبريزى يزدى. | ||
==ويژگيها و نظريات جديد== | ==ويژگيها و نظريات جديد== | ||
| خط ۲۶۵: | خط ۲۶۵: | ||
قسمتى از ارث كه در قوانين اسلام به پسر بزرگتر زنده اختصاص دارد در اصطلاح فقهى الجفوة ناميده مى‌شود. | قسمتى از ارث كه در قوانين اسلام به پسر بزرگتر زنده اختصاص دارد در اصطلاح فقهى الجفوة ناميده مى‌شود. | ||
اين مسئله از مسائل فقه خلافى است كه به فقه اماميّة اختصاص دارد و در بين فقهاى اماميّة فى الجملة مورد اتفاقى است ولى در مورد وجوب و استحباب، مقدار و شرايط آن اختلافاتى وجود دارد.در اين زمينه كتابهاى متعددى نوشته شده است كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 243/6 حدود 14 مورد آن ذكر شده است.اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده و در كتب فقهى بعد از آن به آن استناد شده است.مؤلف مباحث كتاب را در 6 قسمت و براساس كلمات استفهاميّة ما، هل، كيف، كم، من لم تقسيم نموده است كه تفصيل آن خواهد آمد. اگر چه مؤلف به صورت مفصّل به بحث وجوب اين مسئله پرداخته است اما در پايان آن در صفحه 253 مى‌نويسد: | اين مسئله از مسائل فقه خلافى است كه به فقه اماميّة اختصاص دارد و در بين فقهاى اماميّة فى الجملة مورد اتفاقى است ولى در مورد وجوب و استحباب، مقدار و شرايط آن اختلافاتى وجود دارد.در اين زمينه كتابهاى متعددى نوشته شده است كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 243/6 حدود 14 مورد آن ذكر شده است.اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده و در كتب فقهى بعد از آن به آن استناد شده است.مؤلف مباحث كتاب را در 6 قسمت و براساس كلمات استفهاميّة ما، هل، كيف، كم، من لم تقسيم نموده است كه تفصيل آن خواهد آمد. اگر چه مؤلف به صورت مفصّل به بحث وجوب اين مسئله پرداخته است اما در پايان آن در صفحه 253 مى‌نويسد: | ||
و اعلم ان الاولى عندى المستحق الحبوة ان لا يأخذ منها شيئا لكثرة ما يرد عليها من الشبهات بحيث لا يكاد يسلم فرد من افرادها كما عرفت | و اعلم ان الاولى عندى المستحق الحبوة ان لا يأخذ منها شيئا لكثرة ما يرد عليها من الشبهات بحيث لا يكاد يسلم فرد من افرادها كما عرفت | ||
| خط ۳۶۷: | خط ۳۶۷: | ||
مورد استثنائهاى غيبت را ذكر نموده است كه به نظر [[آقا بزرگ تهرانى]] در | مورد استثنائهاى غيبت را ذكر نموده است كه به نظر [[آقا بزرگ تهرانى]] در | ||
[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]جلد 21 صفحۀ 1، احتمالا اين كتاب جبران بعضى از مباحثى است كه در | [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] جلد 21 صفحۀ 1، احتمالا اين كتاب جبران بعضى از مباحثى است كه در | ||
كتاب «كشف الريبة» نيامده است. | كتاب «كشف الريبة» نيامده است. | ||
| خط ۳۸۷: | خط ۳۸۷: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]37/18 تاريخ پايان كتاب را 949 ق ذكر نموده است و همين‌طور در أعيان الشيعة ج 310/7 در زندگى‌نامۀ سليمان بن محمد عاملى (زنده در 951 ق) به نسخه‌اى از كشف الريبة مربوط به سال 951 ق اشاره شده است كه [[شهيد ثانى]] به وى اجازۀ روايت آن را داده است. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]37/18 تاريخ پايان كتاب را 949 ق ذكر نموده است و همين‌طور در أعيان الشيعة ج 310/7 در زندگى‌نامۀ سليمان بن محمد عاملى (زنده در 951 ق) به نسخه‌اى از كشف الريبة مربوط به سال 951 ق اشاره شده است كه [[شهيد ثانى]] به وى اجازۀ روايت آن را داده است. | ||
با توجه به مطالب بالا آنچه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 36/18 و 37 در مورد نسخۀ سليمان بن محمد جبعى آمده كه در سال 954 ق بعد از چهارده ماه از تأليف كتاب نوشته شده است صحيح نمى‌باشد وى در آنجا مى‌نويسد: كتبها في جمادى الثانية 954 بعد أربعة أشهر من التأليف. | با توجه به مطالب بالا آنچه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 36/18 و 37 در مورد نسخۀ سليمان بن محمد جبعى آمده كه در سال 954 ق بعد از چهارده ماه از تأليف كتاب نوشته شده است صحيح نمى‌باشد وى در آنجا مى‌نويسد: كتبها في جمادى الثانية 954 بعد أربعة أشهر من التأليف. | ||
==نسخه‌ها== | ==نسخه‌ها== | ||