۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن ('
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
1- امامت و نبوت كودك در قرآن: نويسنده تأكيد دارد كه امامت، نبوت و ولايت در كودكى نه تنها امرى ناممكن نيست، بلكه قرآن آشكارا به اعطا كردن امامت و ولايت در سنين كودكى به برخى تصريح دارد مانند يحيى بن زكريا(ع) و عيسى بن مريم(ع). | 1- امامت و نبوت كودك در قرآن: نويسنده تأكيد دارد كه امامت، نبوت و ولايت در كودكى نه تنها امرى ناممكن نيست، بلكه قرآن آشكارا به اعطا كردن امامت و ولايت در سنين كودكى به برخى تصريح دارد مانند يحيى بن زكريا(ع) و عيسى بن مريم(ع). | ||
2- امامت كودك از ديدگاه تاريخى: كه به دو نمونه از امامت و رهبرى كودك، اشاره شده است: خلافت و وزارت [[امام على(ع)]] و جريان مباهله پيامبر (ص) همراه حسنين(ع). | 2- امامت كودك از ديدگاه تاريخى: كه به دو نمونه از امامت و رهبرى كودك، اشاره شده است: خلافت و وزارت [[امام على(ع)]] و جريان مباهله پيامبر (ص) همراه حسنين (ع). | ||
3- گسترش قدرت خداوند؛ نويسنده معتقد است، آن چه قدرت خداوند بر آن تعلق نمى‌گيرد، محال ذاتى و وقوعى است، نه عادى و خداوند قادر است در يك كودك، تمام شرايط رسالت و امامت را قرار دهد. | 3- گسترش قدرت خداوند؛ نويسنده معتقد است، آن چه قدرت خداوند بر آن تعلق نمى‌گيرد، محال ذاتى و وقوعى است، نه عادى و خداوند قادر است در يك كودك، تمام شرايط رسالت و امامت را قرار دهد. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
5- اطمينان شيعيان به امامت كودك كه نويسنده در پى اثبات اين مطلب است كه بر اساس شواهد تاريخى، مسئله عهده‌دارى امامت در كودكى، از حضرت جواد(ع) شروع شده است. | 5- اطمينان شيعيان به امامت كودك كه نويسنده در پى اثبات اين مطلب است كه بر اساس شواهد تاريخى، مسئله عهده‌دارى امامت در كودكى، از حضرت جواد(ع) شروع شده است. | ||
6- اعتراف دشمنان و خلفاى معاصر به فضايل اخلاقى و كمالات معنوى امامان(ع) در سنين كودكى. | 6- اعتراف دشمنان و خلفاى معاصر به فضايل اخلاقى و كمالات معنوى امامان (ع) در سنين كودكى. | ||
7- نص بر امامت، توسط امام سابق كه يكى از راه‌هاى اثبات امامت است، به دو روش: نص عام و خاص. | 7- نص بر امامت، توسط امام سابق كه يكى از راه‌هاى اثبات امامت است، به دو روش: نص عام و خاص. | ||