النور المبين في قصص الأنبياء و المرسلين (طبع قم): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن ('
جز (جایگزینی متن - 'سيد نعمت الله جزائرى' به 'سيد نعمت الله جزائرى ')
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (')
خط ۴۷: خط ۴۷:




«النور المبين فى قصص الانبياء و المرسلين(للجزائرى)»، از تأليفات [[جزایری، نعمت‌الله|سيد نعمت الله جزائرى]]  و دربردارنده زندگى‌نامه بيشتر پيامبران الهى(ع) مى‌باشد كه نام آنها در روايات شيعى آمده است. اين كتاب، به زبان عربى بوده و در يك جلد به چاپ رسيده است.
«النور المبين فى قصص الانبياء و المرسلين (للجزائرى)»، از تأليفات [[جزایری، نعمت‌الله|سيد نعمت الله جزائرى]]  و دربردارنده زندگى‌نامه بيشتر پيامبران الهى(ع) مى‌باشد كه نام آنها در روايات شيعى آمده است. اين كتاب، به زبان عربى بوده و در يك جلد به چاپ رسيده است.


== ساختار ==
== ساختار ==
خط ۵۷: خط ۵۷:




نويسنده، در مقدمه، علت و سبب نوشتن اين كتاب را بيان مى‌دارد؛ مبنى بر اينكه كتاب‌خانه تشيع، نيازمند كتابى مختصر و مستند به روايات وارده از ائمه اطهار در موضوع تاريخ پيامبران(ع) مى‌باشد.
نويسنده، در مقدمه، علت و سبب نوشتن اين كتاب را بيان مى‌دارد؛ مبنى بر اينكه كتاب‌خانه تشيع، نيازمند كتابى مختصر و مستند به روايات وارده از ائمه اطهار در موضوع تاريخ پيامبران (ع) مى‌باشد.


سپس، ايشان، به نقد كتاب‌هاى تاريخى نوشته شده در اين باب، پرداخته و مى‌نويسد: امكان اعتماد به تواريخ عامه و روايات آنها، همچون كتاب وهب بن منبه وجود ندارد، بلكه از اين كتاب و مانند آن، به‌عنوان شاهد بر مدعا مى‌توان استفاده نمود.
سپس، ايشان، به نقد كتاب‌هاى تاريخى نوشته شده در اين باب، پرداخته و مى‌نويسد: امكان اعتماد به تواريخ عامه و روايات آنها، همچون كتاب وهب بن منبه وجود ندارد، بلكه از اين كتاب و مانند آن، به‌عنوان شاهد بر مدعا مى‌توان استفاده نمود.
خط ۶۵: خط ۶۵:
نقد ديگر ايشان نسبت به جلد پنجم«بحارالانوار» است كه در آن، تواريخ انبيا(ع) ذكر شده است؛ [[جزایری، نعمت‌الله|سيد نعمت الله جزائرى]] ، در اين باره اين‌گونه توضيح مى‌دهد كه علامه مجلسى، در اين كتاب، به‌طور مفصلى گزارش‌هاى تاريخى انبيا(ع) را با توجه به آيات قرآنى و منابع حديثى دو مذهب تشيع و اهل سنت، ذكر نموده است كه براى خواننده مى‌تواند ملال‌آور باشد، ازاين‌رو، ايشان، با توجه به نقايصى كه در كتاب‌هاى فوق بيان شد، كتاب«النور المبين فى قصص الانبياء و المرسلين» را به رشته تحرير درآورده است.
نقد ديگر ايشان نسبت به جلد پنجم«بحارالانوار» است كه در آن، تواريخ انبيا(ع) ذكر شده است؛ [[جزایری، نعمت‌الله|سيد نعمت الله جزائرى]] ، در اين باره اين‌گونه توضيح مى‌دهد كه علامه مجلسى، در اين كتاب، به‌طور مفصلى گزارش‌هاى تاريخى انبيا(ع) را با توجه به آيات قرآنى و منابع حديثى دو مذهب تشيع و اهل سنت، ذكر نموده است كه براى خواننده مى‌تواند ملال‌آور باشد، ازاين‌رو، ايشان، با توجه به نقايصى كه در كتاب‌هاى فوق بيان شد، كتاب«النور المبين فى قصص الانبياء و المرسلين» را به رشته تحرير درآورده است.


نويسنده، در مقدمه كتاب و با توجه به روايات معصومين(ع)، به بيان امورى همچون تعداد انبياى الهى(ع) و تعيين پيامبران اولو العزم، بيان فرق موجود بين نبى و امام(ع)، عصمت انبيا و... مى‌پردازد.
نويسنده، در مقدمه كتاب و با توجه به روايات معصومين (ع)، به بيان امورى همچون تعداد انبياى الهى(ع) و تعيين پيامبران اولو العزم، بيان فرق موجود بين نبى و امام(ع)، عصمت انبيا و... مى‌پردازد.


ايشان، با ذكر روايتى صحيح السند از على بن ابراهيم قمى در ذيل آيه شريفه'''وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ ميثاقَ النَّبِيِّينَ لَما آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتابٍ وَ حِكْمَة ثُمَّ جاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلى ذلِكُمْ إِصْرى قالُوا أَقْرَرْنا قالَ فَاشْهَدُوا وَ أَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدين'''، بيان مى‌دارد كه خداوند متعال از همه پيامبران(و امت‌هايشان)، پيمان يارى و نصرت حضرت رسول اكرم(ص) را گرفت و اينكه در زمان رجعت، همه پيامبران و پيروان راستين آنها ديگربار زنده شده و به يارى حضرت صاحب الامر (ع) همراه با حضرت ختمى مرتبت(ص) و امير مؤمنان(ع)، خواهند شتافت و به خون‌خواهى حضرت سيد الشهدا(ع) مى‌پردازند.
ايشان، با ذكر روايتى صحيح السند از على بن ابراهيم قمى در ذيل آيه شريفه'''وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ ميثاقَ النَّبِيِّينَ لَما آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتابٍ وَ حِكْمَة ثُمَّ جاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلى ذلِكُمْ إِصْرى قالُوا أَقْرَرْنا قالَ فَاشْهَدُوا وَ أَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدين'''، بيان مى‌دارد كه خداوند متعال از همه پيامبران (و امت‌هايشان)، پيمان يارى و نصرت حضرت رسول اكرم(ص) را گرفت و اينكه در زمان رجعت، همه پيامبران و پيروان راستين آنها ديگربار زنده شده و به يارى حضرت صاحب الامر (ع) همراه با حضرت ختمى مرتبت(ص) و امير مؤمنان (ع)، خواهند شتافت و به خون‌خواهى حضرت سيد الشهدا(ع) مى‌پردازند.


ايشان، انبياى الهى، امامان و ملائكه(ع) را معصوم از هر گونه پليدى و گناه معرفى مى-نمايد و آياتى را كه در نگاه اول، اين وجودات مقدس را گناه‌كار معرفى مى‌كند، با ذكر حديثى از امام رضا(ع) در بيان عصمت انبيا(ع)، پاسخ مى‌دهد و ساحت آنها را از ارتكاب هر گونه خطا و لغزش مبرا معرفى مى‌نمايد.
ايشان، انبياى الهى، امامان و ملائكه(ع) را معصوم از هر گونه پليدى و گناه معرفى مى-نمايد و آياتى را كه در نگاه اول، اين وجودات مقدس را گناه‌كار معرفى مى‌كند، با ذكر حديثى از امام رضا(ع) در بيان عصمت انبيا(ع)، پاسخ مى‌دهد و ساحت آنها را از ارتكاب هر گونه خطا و لغزش مبرا معرفى مى‌نمايد.
خط ۷۹: خط ۷۹:
ايشان، در ادامه با توجه به كتاب‌هاى تفسيرى مختلف، نظريات مفسرين را در اين زمينه بازگو نموده و تعدادى از آنها را به نقد مى‌كشد.
ايشان، در ادامه با توجه به كتاب‌هاى تفسيرى مختلف، نظريات مفسرين را در اين زمينه بازگو نموده و تعدادى از آنها را به نقد مى‌كشد.


ايشان، زندگى‌نامه و تاريخ حضرت نوح(ع)، هود(ع)، صالح(ع)، موسى و هارون(ع) و ساير انبياى بنى اسرائيل، حضرت ابراهيم(ع)، يعقوب و يوسف(ع)، حضرت عيسى(ع) و حضرت محمد مصطفى(ص) را با پيروى روش قرآنى - حديثى، دنبال مى‌نمايد و در پايان كتاب، داستان‌هايى شگفت از قوم بنى اسرائيل را ذكر مى‌كند.
ايشان، زندگى‌نامه و تاريخ حضرت نوح(ع)، هود(ع)، صالح(ع)، موسى و هارون (ع) و ساير انبياى بنى اسرائيل، حضرت ابراهيم(ع)، يعقوب و يوسف(ع)، حضرت عيسى(ع) و حضرت محمد مصطفى(ص) را با پيروى روش قرآنى - حديثى، دنبال مى‌نمايد و در پايان كتاب، داستان‌هايى شگفت از قوم بنى اسرائيل را ذكر مى‌كند.


== منابع ==
== منابع ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش