حریرچی، فیروز: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'بديعالزمان فروزانفر' به 'بديعالزمان فروزانفر ') |
جز (جایگزینی متن - 'محمدتقى مدرس رضوى' به 'محمدتقى مدرس رضوى ') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
تحصيلات دكتر حريرچى در تهران به ترتيب؛ در دبستان ابنسينا و دبيرستانهاى بامداد و دارالفنون سپرى شد. وى سپس در سال 1339ش در امتحانات ورودى دانشگاهها كه هر رشته به صورت جداگانه برگزار مىشد، شركت كرد و در رشتههاى حقوق سياسى، حقوق قضايى، ادبيات فارسى و ادبيات عرب دانشگاه تهران در رديفهاى چهارم و پنجم پذيرفته شد؛ اما به دليل علاقه وافر به رشته زبان و ادبيات فارسى به دانشگاه تهران رفت و در سال 1342ش با كسب رتبه اول مدرك ليسانس خود راگرفت. | تحصيلات دكتر حريرچى در تهران به ترتيب؛ در دبستان ابنسينا و دبيرستانهاى بامداد و دارالفنون سپرى شد. وى سپس در سال 1339ش در امتحانات ورودى دانشگاهها كه هر رشته به صورت جداگانه برگزار مىشد، شركت كرد و در رشتههاى حقوق سياسى، حقوق قضايى، ادبيات فارسى و ادبيات عرب دانشگاه تهران در رديفهاى چهارم و پنجم پذيرفته شد؛ اما به دليل علاقه وافر به رشته زبان و ادبيات فارسى به دانشگاه تهران رفت و در سال 1342ش با كسب رتبه اول مدرك ليسانس خود راگرفت. | ||
حريرچى در اين دوره از تحصيل، از دانش اساتيدى؛ چون: [[فروزانفر، بدیعالزمان|بديعالزمان فروزانفر]] ، استاد محمدتقى مدرس | حريرچى در اين دوره از تحصيل، از دانش اساتيدى؛ چون: [[فروزانفر، بدیعالزمان|بديعالزمان فروزانفر]] ، استاد [[مدرس رضوی، محمدتقی|محمدتقى مدرس رضوى]] ، دكتر محمد معين، دكترصفا، دكتر خانلرى و استاد سيد جعفرشهيدى بهرهمند شد. در سال 1341ش دكتر محمد معين، او را براى همكارى علمى دعوت كرد و از آن سال تا زمانى كه آن مرحوم در بستر بيمارى بود، مانند يك دانشجوى طالب علم، از محضر استاد معين روش تحقيق و تتبع و نيز سجاياى اخلاقى را فراگرفت. حاصل اين همكارى چند ساله، مشاركت حريرچى در تدوين فرهنگ معين بود و به همين سبب نام وى در جلد ششم فرهنگ مذكور ذكر شده است. | ||
او در سال 1343ش با تشويق و مساعدت استاد محمدتقى رضوى و با تصويب شوراى دانشگاه به خاطر داشتن ليسانس ادبيات فارسى، در امتحان ورودى دكتراى زبان و ادبيات عرب در دانشكده الهيات دانشگاه تهران شركت كرد و در بين 60 نفر كننده، رتبه نخست را به دست آورد و در سال 1347ش در اين دوره نيز با كسب رتبه اول فارغالتحصيل شد. از سال 1347ش تا 1357ش در پژهشكده فرهنگ ايران به تدريس عربى در دورههاى كارشناسىارشد و دكتراى زبان و ادبيات فارسى و نيز كارشناسىارشد تاريخ پرداخت. دكتر حريرچى از سال 1348ش به عنوان مربى به استخدام رسمى دانشگاه تهران درآمد و پس از طى مراحل استاديارى و دانشيارى به درجه استادى نايل آمد. | او در سال 1343ش با تشويق و مساعدت استاد محمدتقى رضوى و با تصويب شوراى دانشگاه به خاطر داشتن ليسانس ادبيات فارسى، در امتحان ورودى دكتراى زبان و ادبيات عرب در دانشكده الهيات دانشگاه تهران شركت كرد و در بين 60 نفر كننده، رتبه نخست را به دست آورد و در سال 1347ش در اين دوره نيز با كسب رتبه اول فارغالتحصيل شد. از سال 1347ش تا 1357ش در پژهشكده فرهنگ ايران به تدريس عربى در دورههاى كارشناسىارشد و دكتراى زبان و ادبيات فارسى و نيز كارشناسىارشد تاريخ پرداخت. دكتر حريرچى از سال 1348ش به عنوان مربى به استخدام رسمى دانشگاه تهران درآمد و پس از طى مراحل استاديارى و دانشيارى به درجه استادى نايل آمد. |
نسخهٔ ۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۵۶
نام | حریرچی، فیروز |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | |
متولد | 1320 هـ.ش |
محل تولد | |
رحلت | 0 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مولف | AUTHORCODE6594AUTHORCODE |
ولادت
«فيروز حريرچى» در سال1320ش در تبريز متولد شد.
خانواده وى در سال 1326ش به خاطر عدم امنيت در تبريز در قائله پيشهورى به تهران مهاجرت كردند.
تحصیلات
تحصيلات دكتر حريرچى در تهران به ترتيب؛ در دبستان ابنسينا و دبيرستانهاى بامداد و دارالفنون سپرى شد. وى سپس در سال 1339ش در امتحانات ورودى دانشگاهها كه هر رشته به صورت جداگانه برگزار مىشد، شركت كرد و در رشتههاى حقوق سياسى، حقوق قضايى، ادبيات فارسى و ادبيات عرب دانشگاه تهران در رديفهاى چهارم و پنجم پذيرفته شد؛ اما به دليل علاقه وافر به رشته زبان و ادبيات فارسى به دانشگاه تهران رفت و در سال 1342ش با كسب رتبه اول مدرك ليسانس خود راگرفت.
حريرچى در اين دوره از تحصيل، از دانش اساتيدى؛ چون: بديعالزمان فروزانفر ، استاد محمدتقى مدرس رضوى ، دكتر محمد معين، دكترصفا، دكتر خانلرى و استاد سيد جعفرشهيدى بهرهمند شد. در سال 1341ش دكتر محمد معين، او را براى همكارى علمى دعوت كرد و از آن سال تا زمانى كه آن مرحوم در بستر بيمارى بود، مانند يك دانشجوى طالب علم، از محضر استاد معين روش تحقيق و تتبع و نيز سجاياى اخلاقى را فراگرفت. حاصل اين همكارى چند ساله، مشاركت حريرچى در تدوين فرهنگ معين بود و به همين سبب نام وى در جلد ششم فرهنگ مذكور ذكر شده است.
او در سال 1343ش با تشويق و مساعدت استاد محمدتقى رضوى و با تصويب شوراى دانشگاه به خاطر داشتن ليسانس ادبيات فارسى، در امتحان ورودى دكتراى زبان و ادبيات عرب در دانشكده الهيات دانشگاه تهران شركت كرد و در بين 60 نفر كننده، رتبه نخست را به دست آورد و در سال 1347ش در اين دوره نيز با كسب رتبه اول فارغالتحصيل شد. از سال 1347ش تا 1357ش در پژهشكده فرهنگ ايران به تدريس عربى در دورههاى كارشناسىارشد و دكتراى زبان و ادبيات فارسى و نيز كارشناسىارشد تاريخ پرداخت. دكتر حريرچى از سال 1348ش به عنوان مربى به استخدام رسمى دانشگاه تهران درآمد و پس از طى مراحل استاديارى و دانشيارى به درجه استادى نايل آمد.
وى پس از دو سال مطالعه علمى از سال 1367ش به عضويت فرهنگستان بينالمللى زبان و ادبيات عربى سوريه پذيرفته شد. دكتر حريرچى در سال به عنوان «چهره ماندگار» فرهنگ و ادب ايران مورد تقدير قرار گرفت.
آثار
تاكنون حدود كتاب اعم از تأليف و ترجمه در كارنامهاش دارد. «موشح در ادبيات عربى» نخستين اثر دكتر فيروز حريرچى در سال 1342ش نوشته و منتشر شد. به دنبال آن كتابى از يك نويسنده زن ايتاليايى به نام «دفاع از اسلام» را ترجمه و منتشر كرد.
«دستور معالم الحكم» اثر قاضى قضاعى با نام «قانون»، «جوهره» از محمد بن ابى بكر تلمسانى و «الامثال الحكم» از ابىبكر رازى، «پارسيان عربى نويس» و «امثال السائره» به قلم صاحب بن عباد عناوين برخى از آثار منتشر شده او هستند. وى كتاب «امثال السائره» تأليف صاحب بن عباد كه از اشعار و ضرب-المثلهاى متنبى فراهم آمده را ضمن ترجمه، شرح و تفسير كرده است. اشعار متنبى آن قدر زيبا بود و آن قدر مخاطب و خواننده داشت كه بر سر زبان مردم جارى بود و گاه به عنوان ضربالمثل از آن استفاده مىكردند. ايشان كتاب مشهور ديگرى هم دارد، به نام «مختار الصحاح».
وابستهها
قانون: دستور معالم الحکم و مأثور مکارم الشیم از سخنان امیر المومنین علی بن ابیطالب(ع) (قاضی قضاعی) / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
ام سلمه / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
سکينه(ع) دختر امام حسين(ع) / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
خديجه سلام الله عليها / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم