۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'آیت‌الله خويى' به 'آیت‌الله خويى '
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف') |
جز (جایگزینی متن - 'آیت‌الله خويى' به 'آیت‌الله خويى ') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
پس از هفت سال تلاش علمى و مجاهدات عملى در حوزه علميه قم و نيل به درجه اجتهاد، جهت تكميل دروس خويش عزم هجرت به آستان مولى الموحدين اميرالمومنين على (عليه السلام)را مى‌نمايند و در اين راستا از محضر استادشان مرحوم علامه طباطبائى كسب تكليف كرده؛ مرحوم علامه در ضمن نامه‌اى با بيانى بديع خطاب به ايشان مى‌فرمايند: «... ولى با اين همه چنانچه قلبتان هم قاعدتا بايد شهادت بدهد، هيچگاه صورت پر مهر جنابعالى فراموش بنده نمى‌شود؛ و لولا اينكه موضوع آستان عرش بنيان حضرت امير(ع) بود، بنده هيچگونه راى به مسافرت جنابعالى نه در مقام شور ونه به حسب تصور نمى‌دادم، بهر حال و اجمالا دل بنده پيوسته پيش شماست...» (حريم قدس ص 108) | پس از هفت سال تلاش علمى و مجاهدات عملى در حوزه علميه قم و نيل به درجه اجتهاد، جهت تكميل دروس خويش عزم هجرت به آستان مولى الموحدين اميرالمومنين على (عليه السلام)را مى‌نمايند و در اين راستا از محضر استادشان مرحوم علامه طباطبائى كسب تكليف كرده؛ مرحوم علامه در ضمن نامه‌اى با بيانى بديع خطاب به ايشان مى‌فرمايند: «... ولى با اين همه چنانچه قلبتان هم قاعدتا بايد شهادت بدهد، هيچگاه صورت پر مهر جنابعالى فراموش بنده نمى‌شود؛ و لولا اينكه موضوع آستان عرش بنيان حضرت امير(ع) بود، بنده هيچگونه راى به مسافرت جنابعالى نه در مقام شور ونه به حسب تصور نمى‌دادم، بهر حال و اجمالا دل بنده پيوسته پيش شماست...» (حريم قدس ص 108) | ||
بارى، ايشان با عزيمت به نجف اشرف قريب مدت هفت سال از محضر علماء اعلام آیت‌الله حاج شيخ حسين حلى (رحمه الله)، آیت‌الله خويى (رحمه الله) و آیت‌الله شاهرودى بهره برده و دروس فقه و اصول و تفسير خود را به اتمام مى‌رسانند. | بارى، ايشان با عزيمت به نجف اشرف قريب مدت هفت سال از محضر علماء اعلام آیت‌الله حاج شيخ حسين حلى (رحمه الله)، [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خويى]] (رحمه الله) و آیت‌الله شاهرودى بهره برده و دروس فقه و اصول و تفسير خود را به اتمام مى‌رسانند. | ||
جديت و عزم ستودنى ايشان در مسير تحصيل در نجف اشرف از ايشان شخصيتى مشار بالبنان ساخته بود تا جايى كه اقران ايشان در محضر آیت‌الله حاج سيد عبدالهادى شيرازى شهادت داده بودند كه «اگر سيد محمد حسين به ايران مراجعت نكند و در نجف بماند، مرجعيت شيعه مطلقا در اختيار او قرار خواهد گرفت.» (مهر فروزان ص 35) | جديت و عزم ستودنى ايشان در مسير تحصيل در نجف اشرف از ايشان شخصيتى مشار بالبنان ساخته بود تا جايى كه اقران ايشان در محضر آیت‌الله حاج سيد عبدالهادى شيرازى شهادت داده بودند كه «اگر سيد محمد حسين به ايران مراجعت نكند و در نجف بماند، مرجعيت شيعه مطلقا در اختيار او قرار خواهد گرفت.» (مهر فروزان ص 35) | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
3 - آیت‌الله علامۀ طباطبايى (متوفاى 1402 ق). | 3 - آیت‌الله علامۀ طباطبايى (متوفاى 1402 ق). | ||
4 - آیت‌الله خويى (متوفاى 1413 ق). | 4 - [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خويى]] (متوفاى 1413 ق). | ||
5 - آیت‌الله شاهرودى (متوفاى 1394 ق). | 5 - آیت‌الله شاهرودى (متوفاى 1394 ق). | ||
| خط ۱۸۶: | خط ۱۸۶: | ||
16 - تقريرات درس فقه آیت‌الله شيخ حسين حلى. | 16 - تقريرات درس فقه آیت‌الله شيخ حسين حلى. | ||
17 - تقريرات درس اصول آیت‌الله خويى. | 17 - تقريرات درس اصول [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خويى]] . | ||
18 - الاجتهاد و التقليد (تقرير درس آیت‌الله حلّى). | 18 - الاجتهاد و التقليد (تقرير درس آیت‌الله حلّى). | ||