۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عماد الدين' به 'عمادالدين'
جز (جایگزینی متن - 'عماد الدين' به 'عمادالدين') |
|||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
در فن اعراب بر آيين بصريين مى‌رفت. نياى بزرگ وى، سلمان، از موالى عبدالملك بن مروان بود. در طبقات [[سيوطى]] از طبقات زبيدى نقل شده كه در مدح ابوعلى به فضل و ادب گفته است. | در فن اعراب بر آيين بصريين مى‌رفت. نياى بزرگ وى، سلمان، از موالى عبدالملك بن مروان بود. در طبقات [[سيوطى]] از طبقات زبيدى نقل شده كه در مدح ابوعلى به فضل و ادب گفته است. | ||
وى در منازجرد، شهرى نزديك مدينه خرت‌برت از خطه ديار بكر در جمادى‌الثانى سال 208ق متولد شد. چون به سرحد كسب هنر رسيد، از وطن مألوف بيرون شد و در گرد بلاد گردش كرد و در سال 303 وارد دارالسلام بغداد شد و اتفاقاً همراهان او جمعى از مردم قالى‌قلا بودند كه بر نص | وى در منازجرد، شهرى نزديك مدينه خرت‌برت از خطه ديار بكر در جمادى‌الثانى سال 208ق متولد شد. چون به سرحد كسب هنر رسيد، از وطن مألوف بيرون شد و در گرد بلاد گردش كرد و در سال 303 وارد دارالسلام بغداد شد و اتفاقاً همراهان او جمعى از مردم قالى‌قلا بودند كه بر نص عمادالدين اصفهانى در تاريخ سلجوقيه همان ارزن الروم است و از اينجا به ابوعلى قالى معروف شد. | ||
وى به بغداد و موصل رفت و در آنجا در پيشگاه علماى بزرگى تلمذ كرد، آنگاه به عزيمت كشور اندلس، از عراق بيرون شد و در ايام حكمرانى عبدالرحمن ناصر از امويه اندلس، وارد آن خاك شد و كرسى خلافت ناصر در شهر قرطبه بود و پسر وى حكم بن عبدالرحمن، مثل وزيرى بالاستقلال مباشرت حل و عقد امور مى‌كرد... | وى به بغداد و موصل رفت و در آنجا در پيشگاه علماى بزرگى تلمذ كرد، آنگاه به عزيمت كشور اندلس، از عراق بيرون شد و در ايام حكمرانى عبدالرحمن ناصر از امويه اندلس، وارد آن خاك شد و كرسى خلافت ناصر در شهر قرطبه بود و پسر وى حكم بن عبدالرحمن، مثل وزيرى بالاستقلال مباشرت حل و عقد امور مى‌كرد... | ||