شریعتی مزینانی، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها

محمّد تقى شريعتى در سال 1286 شمسى در روستاى مزينان از توابع سبزوار،در خانواده‌اى كه از طرف پدر و مادر روحانى بود،زاده شد.پدرش آقا شيخ محمود،كه از تحصيلات عالى برخوردار بود،به فتق و رتق امور شرعى اهالى مزينان اشتغال داشت.جدّ او،مرحوم آخوند ملاّ قربانعلى،كه به حكيم آخوند اشتهار داشت، از شاگردان برجستۀ حاج ملاّ هادى سبزوارى(صاحب منظومه)بود و ميان او و حاجى،كه سالها افتخار درك محضر او را داشت،مكاتباتى فلسفى به جاى مانده است.در چنين خانواده‌اى كه اهل قبله و قلم بودند،به مكتبخانه رفت و پس از سپرى كردن آن دوره به تحصيل علوم دينى پرداخت.

شبها بدون اينكه رختخواب خويش را بگسترد، اندكى به روى كتاب مى‌خسبيد و سپس سراسيمه از بيم دست رفتن وقت برمى‌خاست و مطالعه را پى مى‌گرفت.روزى رختخواب خويش را-كه هميشه به آن تكيه مى‌زد و درس مى‌خواند-مى‌گسترد و ملاحظه مى‌كند كه چون مدّتها آن را نگشوده بود،بيد زده و پوسيده شده است.

نخستين استادى را كه در اين مدرسه به محضرش شتافت، عبد الجواد اديب نيشابورى (اديب اوّل)بود.سپس هنگامى كه اديب اوّل درگذشت(1344 ق)،به درس محمّد تقى اديب نيشابورى(اديب ثانى)حاضر شد و صرف و نحو و منطق و معانى و بيان و بديع را در محضر اين دو استاد نادر المثال ادبيات عرب فرا گرفت.