بندنیجی قادری، عیسی صفاءالدین: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
|||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[جامع الأنوار في مناقب | [[جامع الأنوار في مناقب الأخيار]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۳۵
نام | بندنیجی قادری، عیسی صفاء الدین |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | |
متولد | 1788 م |
محل تولد | |
رحلت | 1283 هـ.ق یا 1866 م |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مولف | AUTHORCODE478AUTHORCODE |
ابوالهدى صفاء الدين عيسى بن جلال الدين موسى بن جعفر البندنيجى القادرى النقشبندى البغدادى در سال 1203 در بغداد ديده به جهان گشود و در همان شهر مراحل تحصيلى خود را طى نمود. خاندان وى از منطقهاى به نام بندنيج كه از توابع بغداد است مىباشند. پدر وى فقيهى وارسته بوده كه بعد از منتقل شدن به بغداد با شيخ خالد بن أحمد النقشبندى (م 1242) آشنا گرديد كه رئيس فرقه نقشبنديه در عراق بوده است. وى بعد از شيخ خالد، به عنوان جانشين وى و رئيس فرقه نقشبنديه عراق معرفى گرديد كه سرانجام در سال (1238) وفات يافت.
اولين آموزگار صفاء الدين پدر وى بوده است و سپس از اساتيد مختلفى كه در بغداد، حلقه تدريس داشتهاند، استفادهها برد كه از جمله آنها مىتوان به: عبدالرحمان الروزبهانى البغدادى، كمال الدين الكركولى الحنفى البغدادى، الشيخ خالد بن احمد النقشبندى، يحيى بن خالد العمادى المروزى، عبدالله الحيدرى البغدادى النقشبندى اشاره نمود.
وى در طول مدت حيات خود به بلاد شام، حجاز و استانبول مسافرت نمود و در اين سفرها نيز از خرمن دانش دانشمندان آن بلاد نيز خوشهها چيد. وى در سرزمين شام در محضر عالمانى همچون: علامه عبدالرحمان بن محمد الكزبرى الدمشقى (م 1262)، حامد بن احمد العطار، شيخ عمر افندى الكوسجى الآمدى (امام حنفىها در مسجد جامع اموى) و در مدينه منوره از محضر شيخ على بن يوسف الملك الباشلى المدنى استفادهها برد. به اين ترتيب، وى به يك جايگاه علمى ممتازى در عراق دست يافت تا اينكه به رياست اساتيد مدرسه (داوديه) بغداد كه داودپاشا آن را در مسجد جامع حيدر خان بغداد بنا نهاد، رسيد و ارتباط تنگاتنگى بين خود و دانشمندان شهر بغداد همچون: ابى الثناء شهاب الدين محمود بن عبدالله الآلوسى (م 1270) نويسنده تفسير (روح المعانى والسبع المثانى) و شاعر معروف آن دوره عبدالباقى بن سليمان بن احمد الفاروقى العمرى (م 1279) و السيد محمود بن زكريا الكيلانى القادرى، شيخ الطريقه قادريه (م 1258) ايجاد نمود.
از جمله ويژگىهاى وى، تاليفات اندك و رسالههاى مختصرى مىباشد كه در موضوعات مختلف به دست ما رسيده است كه عبارتند از:
1- تراجم الوجوه و الأعيان المدفونين فى بغداد و ما جاورها من البلاد.
2- الأجوبة البندنيجية عن الأسألة اللاهورية.
3- شرح نظم السراجية فى الفرائض لسراج الدين محمد بن عبدالرشيد السجاوندى.
4- شرح القصيدة الرائية و تخميسها لعبدالباقى بن سليمان العمرى (م 1278).
5- حاشية على الفوائد الجليلة فى مسلسلات بن عقيلة فى الحديث.
6- مشيخة البندنيجى.
7- مجموعة البندنيجى؛ كه شامل رسالههاى مختلفى در اعتقادات، فلسفه، ادبيات عرب، لغت، حديث و تاريخ است.
وى در سن هشتاد سالگى و در سال (1283) دار فانى را وداع گفت.
وابستهها
جامع الأنوار في مناقب الأخيار / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده