نجف، محمدطه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ؛' به '؛') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'| | |data-type='authorWritings'|[[تعليقة علی معالم الأصول (نجفي)]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
'''آیتالله محمد طه نجفى'''، عالم دينى، فقيه شيعى، اصولى، رجالى، مجتهد، مدرس، زاهد، عابد و شاعر، در سال 1241ق، در نجف اشرف ديده به جهان گشود و در همانجا نشو و نما يافت. مقدمات را از شيخ عبدالرضا طفيلى و دايىاش، شيخ جواد، فراگرفت. | |||
وى، در محضر شيخ محسن خنفر، [[شيخ مرتضى انصارى|انصاری، مرتضی بن محمدامین]]، سيد حسين كوهكمرى و سيد حسين بحر العلوم تلمذ نمود و از شيخ ابوالحسن على بن خليل رازى اجازه روايت گرفت. | وى، در محضر شيخ محسن خنفر، [[شيخ مرتضى انصارى|انصاری، مرتضی بن محمدامین]]، سيد حسين كوهكمرى و سيد حسين بحر العلوم تلمذ نمود و از شيخ ابوالحسن على بن خليل رازى اجازه روايت گرفت. | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
#سيد محمد سعيد حبوبى؛ | |||
#علامه سيد محسن امين؛ | |||
#شيخ على جواهرى؛ | |||
#شيخ حسن، فرزند شيخ محمد حسن [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]؛ | |||
#سيد مهدى حكيم؛ | |||
#سيد محمد كاشى حائرى؛ | |||
#سيد عدنان بحرانى؛ | |||
و... | و... | ||
خط ۶۵: | خط ۵۹: | ||
#الانصاف فى تحقيق مسائل الخلاف؛ | |||
#حاشيه بر الجواهر در فقه؛ | |||
#اتقان المقال فى احوال الرجال(در شرح حال رجال حديث كه در ابتدا، نام آن، «احياء الموات فى اسماء الرواة» بود)؛ | |||
#الفوائد السنية(حاشيه بر فرائد الاصول شيخ انصارى)؛ | |||
#غناء المخلصين؛ | |||
#حاشيه بر المعالم؛ | |||
#شرح منظومه بحر العلوم؛ | |||
#كشف الحجاب فى استصحاب الكرّ و مطلق الاستصحاب؛ | |||
#كشف الاستار عن حكم الخارج عن دار الاقامة فى الاسفار. | |||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
[[ | [[تعليقة علی معالم الأصول (نجفي)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: معلق | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۰۷
نام | نجفی، محمد طه بن مهدی |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 1323 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | تعليقة علی معالم الأصول (نجفي) |
کد مولف | AUTHORCODE9212AUTHORCODE |
معرفى اجمالى
آیتالله محمد طه نجفى، عالم دينى، فقيه شيعى، اصولى، رجالى، مجتهد، مدرس، زاهد، عابد و شاعر، در سال 1241ق، در نجف اشرف ديده به جهان گشود و در همانجا نشو و نما يافت. مقدمات را از شيخ عبدالرضا طفيلى و دايىاش، شيخ جواد، فراگرفت.
وى، در محضر شيخ محسن خنفر، انصاری، مرتضی بن محمدامین، سيد حسين كوهكمرى و سيد حسين بحر العلوم تلمذ نمود و از شيخ ابوالحسن على بن خليل رازى اجازه روايت گرفت.
شاگردان
- سيد محمد سعيد حبوبى؛
- علامه سيد محسن امين؛
- شيخ على جواهرى؛
- شيخ حسن، فرزند شيخ محمد حسن صاحب جواهر؛
- سيد مهدى حكيم؛
- سيد محمد كاشى حائرى؛
- سيد عدنان بحرانى؛
و...
وى، پس از درگذشت ميرزاى شيرازى، عهدهدار مرجعيت شيعيان شد. او به خوبى شعر مىسرود و قصايدى در مدح پيامبر(ص) و امير المؤمنين(ع) از وى باقى مانده است.
ايشان، در اواخر عمر، بينايىاش را از دست داد. در سال 1323ق، در نجف اشرف، درگذشت و در حجرهاى در نزديكى صحن مطهر، به خاك سپرده شد.
آثار
- الانصاف فى تحقيق مسائل الخلاف؛
- حاشيه بر الجواهر در فقه؛
- اتقان المقال فى احوال الرجال(در شرح حال رجال حديث كه در ابتدا، نام آن، «احياء الموات فى اسماء الرواة» بود)؛
- الفوائد السنية(حاشيه بر فرائد الاصول شيخ انصارى)؛
- غناء المخلصين؛
- حاشيه بر المعالم؛
- شرح منظومه بحر العلوم؛
- كشف الحجاب فى استصحاب الكرّ و مطلق الاستصحاب؛
- كشف الاستار عن حكم الخارج عن دار الاقامة فى الاسفار.
وابستهها
تعليقة علی معالم الأصول (نجفي) / نوع اثر: کتاب / نقش: معلق