۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مقدمهنويس' به 'مقدمهنويس') |
جز (جایگزینی متن - 'ه«' به 'ه «') |
||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
1. تعبيرات بديع و استعارههاى زيبا و تركيبات تازهاى كه بيشتر آنها، امروزه، جزء لا ينفك زبان فارسى شدهاند؛ | 1. تعبيرات بديع و استعارههاى زيبا و تركيبات تازهاى كه بيشتر آنها، امروزه، جزء لا ينفك زبان فارسى شدهاند؛ | ||
2. به كار بردن ضمير متصل«يت» براى سوم شخص جمع كه در زبانهاى باستانى رايج بود و هنوز هم در بعضى از لهجهها شنيده مىشود، اما در زبان نوشتارى و فارسى محاورهاى، جاى خود را | 2. به كار بردن ضمير متصل«يت» براى سوم شخص جمع كه در زبانهاى باستانى رايج بود و هنوز هم در بعضى از لهجهها شنيده مىشود، اما در زبان نوشتارى و فارسى محاورهاى، جاى خود را به «يد» داده است؛ | ||
3. وجود تعدادى لقب در ابتداى هر نامه. دقت مولانا در انتخاب القاب، در حد وسواس است و از طريق اين القاب مىتوان هم به شئون اجتماعى مخاطبان آگاهى يافت و هم قسمتى از اصناف مردم را كه در اجتماع نقشى داشتهاند، شناسايى كرد. مولانا، اگر اولين كسى نباشد كه براى بعضى از اسمها و چيزها، صفتهاى غير مرسوم آورده است، حد اقل اولين كسى است كه اين شيوه را به فراوانى، به كار برده است. | 3. وجود تعدادى لقب در ابتداى هر نامه. دقت مولانا در انتخاب القاب، در حد وسواس است و از طريق اين القاب مىتوان هم به شئون اجتماعى مخاطبان آگاهى يافت و هم قسمتى از اصناف مردم را كه در اجتماع نقشى داشتهاند، شناسايى كرد. مولانا، اگر اولين كسى نباشد كه براى بعضى از اسمها و چيزها، صفتهاى غير مرسوم آورده است، حد اقل اولين كسى است كه اين شيوه را به فراوانى، به كار برده است. |
ویرایش