المحكم و المحيط الأعظم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''المحكم و المحيط الاعظم''' از معاجم لغت قرن پنجم هجرى اثر ابن سيده، على بن اسماعيل(398-458ق) است كه صفى الدين محمود بن محمد ارموى عراقى (متوفى 723ق) تصحيح آن را انجام داده است. اين فرهنگ از جمله بهترين آثار در نوع خود است كه در يازده جلد منتشر شده است.

در ابتداى كتاب دو مقدمه از محقق و مولف آمده است. نويسنده كتاب را بر اساس فاء الفعل و با حروف حلقى شروع كرده و با حروف لبى و حروف بدون جايگاه(جوف) به پايان برده است

ديگر مجلدات نيز تا جلد دهم به ترجمه ديگر واژگان اختصاص دارد و جلد يازدهم نيز حاوى فهارس كتاب است.

كتاب پيش از اين در شش جزء، به كوشش محققان مختلف، ميان سالهاى 1377 تا 1392ق در قاهره و به كوشش محمدعلى نجار در 1977م در قاهره منتشر شده است. پاورقى كتاب مشتمل بر آدرس شواهد و اشعار كتاب است. در مجلد آخر فهارس آيات احاديث، امثال و اقوال عرب، اشعار، ارجاز (رجزها و شعرهاى حماسى)، مواد لغوى، و در پايان فهرست مصادر تحقيق ذكر شده است.