۹۰۶
ویرایش
←آثار
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن جحام، محمد بن عباس | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = ابن جُحام، ابوعبدالله محمد بن عباس بن على بن مروان بن ماهیار ملقب به بزاز | نام‌های دیگر = | لقب = بزاز | تخل...» ایجاد کرد) |
(←آثار) |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
ابن جحام در فقه، حدیث، تفسیر و قرائت، دارای آثاری بوده كه مى‌توان از بین آنها به المقنع در فقه، كتاب الأصول، كتاب الأوائل، التفسیر الكبیر، كتاب قرائة أمیرالمؤمنین، كتاب قرائة أهل‌البیت و كتاب الناسخ و المنسوخ اشاره كرد. نیز وی كتابى به نام تأویل مانزل في النبي و آله تألیف كرده است كه نجاشى از آن به نام مانزل من القرآن في أهل‌البیت یاد كرده، بى‌آن‌كه آن را دیده باشد و به نقل از دیگران، حجم كتاب را هزار برگ ذكر كرده است. بنابر گفته ابن طاووس كه خود نسخه‌ای از آن كتاب را در اختیار داشته، این كتاب در دو مجلد بزرگ و شامل 10 جزء بوده است. ابن طاووس و نیز حسن بن سلیمان حلى كه نسخه ابن طاووس به دست وی رسیده در آثار خود، از این كتاب نقل مى‌كنند. همچنین نسخه ناقصى از آن نزد استرابادی بوده كه وی بیشتر آن را در تأویل‌الآیات آورده است. ابن طاووس از مختصر این كتاب نیز نام برده و از آن استفاده كرده است. آقابزرگ نسخه ناقصى را كه در آن از شیخ كلینى و نیز كتاب القراآت سیاری، نقل شده و نزد سید هبةالدین شهرستانى موجود بوده، نسخه‌ای از كتاب ابن جحام دانسته است، لیكن احتمالاً وی نسخه‌ای از كتاب تأویل‌الآیات الظاهرة را كه دارای این مشخصات بوده، مشاهده كرده است. | ابن جحام در فقه، حدیث، تفسیر و قرائت، دارای آثاری بوده كه مى‌توان از بین آنها به المقنع در فقه، كتاب الأصول، كتاب الأوائل، التفسیر الكبیر، كتاب قرائة أمیرالمؤمنین، كتاب قرائة أهل‌البیت و كتاب الناسخ و المنسوخ اشاره كرد. نیز وی كتابى به نام تأویل مانزل في النبي و آله تألیف كرده است كه نجاشى از آن به نام مانزل من القرآن في أهل‌البیت یاد كرده، بى‌آن‌كه آن را دیده باشد و به نقل از دیگران، حجم كتاب را هزار برگ ذكر كرده است. بنابر گفته ابن طاووس كه خود نسخه‌ای از آن كتاب را در اختیار داشته، این كتاب در دو مجلد بزرگ و شامل 10 جزء بوده است. ابن طاووس و نیز حسن بن سلیمان حلى كه نسخه ابن طاووس به دست وی رسیده در آثار خود، از این كتاب نقل مى‌كنند. همچنین نسخه ناقصى از آن نزد استرابادی بوده كه وی بیشتر آن را در تأویل‌الآیات آورده است. ابن طاووس از مختصر این كتاب نیز نام برده و از آن استفاده كرده است. آقابزرگ نسخه ناقصى را كه در آن از شیخ كلینى و نیز كتاب القراآت سیاری، نقل شده و نزد سید هبةالدین شهرستانى موجود بوده، نسخه‌ای از كتاب ابن جحام دانسته است، لیكن احتمالاً وی نسخه‌ای از كتاب تأویل‌الآیات الظاهرة را كه دارای این مشخصات بوده، مشاهده كرده است. | ||
سزگین نسخه‌ای خطى از كتاب حدیث محمد بن عباس بن تجیح را معرفى كرده و احتمال مى‌دهد كه این شخص همان ابن جحام باشد در صورتى كه بنابر مشخصاتى كه خطیب از این فرد به دست مى‌دهد، مى‌توان دریافت كه وی كسى غیر از ابن جحام است. <ref> انصاری، حسن، ج3، ص216</ref> | سزگین نسخه‌ای خطى از كتاب حدیث محمد بن عباس بن تجیح را معرفى كرده و احتمال مى‌دهد كه این شخص همان ابن جحام باشد در صورتى كه بنابر مشخصاتى كه خطیب از این فرد به دست مى‌دهد، مى‌توان دریافت كه وی كسى غیر از ابن جحام است. <ref> انصاری، حسن، ج3، ص216</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||