سفر در حباب: گزیدۀ اشعار فارسی شکری هندی: تفاوت میان نسخه‌ها

نام شاعر به استناد سه بیت در دیوانش، شکرالله و تبریزی‌تبار است و «شکری» تخلص می‌کرد؛ اما مشخص نیست او متولد هند بود یا در تبریز به دنیا آمده و سپس به تبریز مهاجرت کرده و مقیم آن سامان شده است؛ اما آنچه از شعرش پیداست، اینکه بخش اعظم عمرش را در هند گذرانده و ظاهراً در علم دین نیز دستی داشت.

شکری در زمرۀ شاعران اواخر دورۀ سبک هندی یا اصفهانی است. بر این اساس شعرش دورنگ است؛ یعنی هم نشانه‌ها و رنگ‌مایه‌هایی از سبک هندی دارد و هم سبک عراقی در همین دو وادی تردد می‌کند. مطالعه و دقت در اشعار او نشان می‌دهد درمجموع زبان و بیانی روان و دور از پیچیدگی‌های معمول سبک هندی دارد؛ البته گاهی دیریابی‌هایی در مفهوم و معنا به چشم می‌آید. شعر او گرچه عاری از آرایه نیست، صنعت‌پردازی زیادی هم نکرده است.