کتاب‌شناسی توصیفی رمان‌های تاریخی فارسی (1390-1350)؛ بررسی و خلاصه یکصد و سه رمان تاریخی فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' می ن' به ' می‌ن'
جز (جایگزینی متن - ' می گ' به ' می‌گ')
جز (جایگزینی متن - ' می ن' به ' می‌ن')
 
خط ۳۵: خط ۳۵:
ظهور اولین نمونه‌های رمان در ادبیات فارسی را باید در گونه‌ی «رمان تاریخی» جستجو کرد که در عصر مشروطه پا به عرصه‌ی وجود نهاد. در رمان تاریخی؛ حوادث، اشخاص و محیط تاریخی اهمیت محوری داشته، چون گزینش و به مدد تخیل نویسنده بازآفرینی می‌شوند. پس رمان تاریخی بر واقعیات و حقایق تاریخی مبتنی است. در این نوع رمان علاوه بر اشخاص تاریخی، اشخاص داستانی نیز ایفای نقش می‌کنند. همچنین نویسنده‌ی رمان تاریخی نیازمند مطالعه جدی و گسترده در وقایع و حقایق تاریخی است. رمان تاریخی به شیوه‌ای هنری در مسیر تحلیل و نوسازی دوره‌های تاریخی گام بر می‌دارد.
ظهور اولین نمونه‌های رمان در ادبیات فارسی را باید در گونه‌ی «رمان تاریخی» جستجو کرد که در عصر مشروطه پا به عرصه‌ی وجود نهاد. در رمان تاریخی؛ حوادث، اشخاص و محیط تاریخی اهمیت محوری داشته، چون گزینش و به مدد تخیل نویسنده بازآفرینی می‌شوند. پس رمان تاریخی بر واقعیات و حقایق تاریخی مبتنی است. در این نوع رمان علاوه بر اشخاص تاریخی، اشخاص داستانی نیز ایفای نقش می‌کنند. همچنین نویسنده‌ی رمان تاریخی نیازمند مطالعه جدی و گسترده در وقایع و حقایق تاریخی است. رمان تاریخی به شیوه‌ای هنری در مسیر تحلیل و نوسازی دوره‌های تاریخی گام بر می‌دارد.


ایرانیان برای نخستین بار به واسطه‌ی ترجمه‌ی رمان‌های تاریخی اروپا با این نوع ادبی آشنا شدند. اولین رمان‌های تاریخی فارسی تحت تأثیر این آثار و تا حدی به تقلید از ان نوشته شده است. در گذشته ایرانیان اصولا به رمان‌های تاریخی به چشم کتاب آموزشی می نگریستند و با ترجمه‌ی آن‌ها مقاصد آموزشی خود را دنبال می‌کردند. جنبه‌ی تربیتی و اخلاقی این نوع رمان به سهولت می‌توانست مخاطب ایرانی را به خود جلب کند. شخصیت‌های این رمان‌ها عموما مظهر فضیلت و شجاعت و جلوه‌ای ایده آل از انسان‌های آزاده‌ای بودند که با قدرت‌های خودکامه و بیدادگر مبارزه می‌کردند.
ایرانیان برای نخستین بار به واسطه‌ی ترجمه‌ی رمان‌های تاریخی اروپا با این نوع ادبی آشنا شدند. اولین رمان‌های تاریخی فارسی تحت تأثیر این آثار و تا حدی به تقلید از ان نوشته شده است. در گذشته ایرانیان اصولا به رمان‌های تاریخی به چشم کتاب آموزشی می‌نگریستند و با ترجمه‌ی آن‌ها مقاصد آموزشی خود را دنبال می‌کردند. جنبه‌ی تربیتی و اخلاقی این نوع رمان به سهولت می‌توانست مخاطب ایرانی را به خود جلب کند. شخصیت‌های این رمان‌ها عموما مظهر فضیلت و شجاعت و جلوه‌ای ایده آل از انسان‌های آزاده‌ای بودند که با قدرت‌های خودکامه و بیدادگر مبارزه می‌کردند.


ترجمه‌ی رمان‌های تاریخی اروپایی در ساده شدن نثر فارسی نیز دخالت داشت و همین سادگی نثر تا حدی زمینه‌ی مناسب تحولات ادبی عمیق تر را در سال‌های بعد فراهم کرد. محمدباقر خسروی کرمانشاهی اولین رمان تاریخی فارسی را در سال 1284 شمسی تألیف کرد. با ظهور این رمان تا سال 1300 رمان‌های دیگری نیز نوشته شد که اگرچه از جهت تعداد بسیار نیست و به لحاظ ارزش و اعتبار هنری نیز جزء کارهای اولیه به شمار می‌رود، با این حال به عنوان اولین رمان‌های تاریخی و آغازگر این جریان فرهنگی شایان توجه و بررسی است.
ترجمه‌ی رمان‌های تاریخی اروپایی در ساده شدن نثر فارسی نیز دخالت داشت و همین سادگی نثر تا حدی زمینه‌ی مناسب تحولات ادبی عمیق تر را در سال‌های بعد فراهم کرد. محمدباقر خسروی کرمانشاهی اولین رمان تاریخی فارسی را در سال 1284 شمسی تألیف کرد. با ظهور این رمان تا سال 1300 رمان‌های دیگری نیز نوشته شد که اگرچه از جهت تعداد بسیار نیست و به لحاظ ارزش و اعتبار هنری نیز جزء کارهای اولیه به شمار می‌رود، با این حال به عنوان اولین رمان‌های تاریخی و آغازگر این جریان فرهنگی شایان توجه و بررسی است.