نمایش مبدأ برای صدای سکوت: پژوهش‌هایی در زمینۀ عارفان ایرانی و مسلمان

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NURصدای سکوتJ1.jpg
| عنوان =صدای سکوت: پژوهش‌هایی در زمینۀ عارفان ایرانی و مسلمان
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[جلالی شیجانی، جمشید]] (نویسنده)
|زبان 
| زبان =
| کد کنگره =‏
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر =مولی 
| مکان نشر =تهران
| سال نشر =۱۴۰۲a 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| چاپ =
| شابک =1ـ190ـ339ـ600ـ978
| تعداد جلد =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''صدای سکوت: پژوهش‌هایی در زمینۀ عارفان ایرانی و مسلمان''' پدیدآور گروهی از نویسندگان به کوشش و ترجمۀ [[جلالی شیجانی، جمشید|جمشید جلالی شیجانی]]؛ این کتاب دربرگیرندۀ بیست مقاله با موضوع عرفان و عارفان مسلمان و طریقت‌های عرفانی است. بخشی از آنها ترجمۀ مقالاتی از مشاهیر مستشرقان در حوزۀ عرفان و تصوف است؛ شامل پنج مقاله از [[حامد الگار]]، یک مقاله از [[چیتیک، ویلیام سی|ویلیام چیتیک]]، دو مقاله از گرهارد بورینگ، دو مقاله از [[ژوزف فان.اس]]، یک مقاله از راجر مروین سیوری، یک مقاله از اریک فرانسیس آزبرن، یک مقاله از شهزاد بشیر پاکستانی، یک مقاله از نوراحمد و دیگر مقالات از گردآورنده و مترجم کتاب است.

==ساختار==
این کتاب دربرگیرندۀ بیست مقاله با موضوع عرفان و عارفان مسلمان و طریقت‌های عرفانی است.
==گزارش کتاب==
مطالعاتی که پژوهشگران غربی در زمینۀ عرفان و عارفان ایرانی مسلمان از گذشته‌ای نه چندان دور تا کنون انجام داده‌اند، بی‌شمار و دارای ارزش‌های فرهنگی است. بذر ایران‌شناسی در اروپا را نخست جهانگردانی افشانده‌اند که صدها سال پیش، در شاهراه بازرگانی شمال آسیا سفر کردند و دیدن آثار بازمانده از تمدن‌های بزرگ و دیرینه آنها را به کنجکاوی واداشته بود.

این کتاب دربرگیرندۀ بیست مقاله با موضوع عرفان و عارفان مسلمان و طریقت‌های عرفانی است. بخشی از آنها ترجمۀ مقالاتی از مشاهیر مستشرقان در حوزۀ عرفان و تصوف است؛ شامل پنج مقاله از حامد الگار، یک مقاله از [[چیتیک، ویلیام سی|ویلیام چیتیک]]، دو مقاله از گرهارد بورینگ، دو مقاله از [[ژوزف فان.اس]]، یک مقاله از راجر مروین سیوری، یک مقاله از اریک فرانسیس آزبرن، یک مقاله از شهزاد بشیر پاکستانی، یک مقاله از نوراحمد و دیگر مقالات از گردآورنده و مترجم کتاب است.

در مقالاتی که از حامد الگار در این کتاب آمده است، به عارفانی چون نجم‌الدین کبری، بهاءولد و فرقه‌های نعمت‌اللهیه، نوربخشیه و دربارۀ جامی و ابن‌عربی پرداخته شده است. دو نوشتار ژوزف فان.اس به زندگی و عرفان [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدولۀ سمنانی]] و [[آملی، سید حیدر|سید حیدر آملی]] می‌پردازد. گرهارد بورینگ در نوشتار خود به زندگی و عرفان علی بن شهاب‌الدین بن محمد همدانی مشهور به [[همدانی، سید علی بن شهاب‌الدین|میرسید علی همدانی]] پرداخته است؛ او از عارفان طریقۀ کبرویه در سدۀ هشتم هجری است که به گسترش اسلام در کشمیر کمک زیادی کرد.

[[سید قاسم انوار تبریزی]] از عارفان سدۀ هشتم و نهم هجری و از پیروان صفی‌الدین اردبیلی موضوع نوشتار قاسم انوار است. او در بدایت حال ریاضت بسیار کشید و در مسجد قزوین به اعتکاف نشست. او را از طرفداران شیعه و به‌ویژه صفویه دانسته‌اند. جمشید جلالی نیز نوشتاری را به قاسم شاه قاسم انوار اختصاص داده است. از مهم‌ترین نکات در زندگی انوار، سفرهای بسیار اوست که در این نوشتار به‌اختصار به آنها اشاره شده است.

[[جمشید جلالی]] در دیگر نوشتارهای خود در این کتاب به زندگی سید محمد نوربخش قهستانی، فخرالدین علی صفی، محمدامین کردی و ماءالعینین قلقمی پرداخته است. همچنین در آخرین نوشتار این کتاب به بررسی تعامل زبان عرفان و زبان قرآن پرداخته است.

یکی از رسائل مهم [[سید محمد نوربخش]]، رسالة الهدی است که در آن ادعای مهدویتش را آشکارا می‌توان یافت. شهزاد بشیر در نوشتار خود مقدمه‌ای بر تصحیح انتقادی این رساله نگاشته است که از لحاظ بررسی و تحلیل سیر تحول فکری مهدویت و اثبات دعوی نوربخش حائز اهمیت است.

[[ابن عربی، محمد بن علی|ابن‌ عربی]] استدلال می‌کند که بر اساس سنت پیامبر، خدا زمان (دهر) است. زمان او جاودانه است. ابدیت، بی‌آغاز و بی‌پایان است. شاید انسان به عنوان وجود و نه چیز زماندار فهمیده شود، زیرا در زبان صوفیانه «ابن الوقت» نامیده می‌شود. گرهارد بورینگ در نوشتار خود به بررسی مفهوم زمان از دیدگاه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن‌ عربی]] پرداخته است.

نوشتار [[چیتیک، ویلیام سی|چیتیک]] با عنوان «صدای سکوت» است که کوشیده است تصور کند نویسندگان متون کهن چگونه در برابر عبارت «سکوت خدا» واکنش نشان می‌دهند.

اریک آزبرن در نوشتار خود به زندگی ژوستین، فیلسوف و متأله مسیحی قرن دوم هجری از خانواده‌ای یونانی در فلسطین سخن گفته است. او صرفاً مسیحی‌ای نبود که در پی ایجاد ارتباط بین مسیحیت و فلسفۀ یونان باشد، بلکه باور داشت در مسیحیت عالی‌ترین عناصر فلسفه به‌ویژه فلسفۀ افلاطونی محقق شده و به کمال رسیده است.

نوشتار نور احمد دربارۀ صالح دَرَت است. نام کامل او محمدصالح بن عمر السمارانی است که مردم اندونزی او را با نام کیایی صالح درت می‌شناسند. او نویسندۀ پرکاری بود که آثارش در سراسر جهان اسلام جنوب شرقی آسیا منتشر و پخش شد. او در زمان پیدایش اندونزی استاد بسیاری از چهره‌های برجسته بود و [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] را برای مردم اندونزی شرح و تفسیر می‌کرد.<ref> [https://literaturelib.com/books/7318 ر.ک: کتابخانه تخصصی ادبیات] </ref>

==پانويس ==
<references />


==منابع مقاله==
[https://literaturelib.com/books/7318  کتابخانه تخصصی ادبیات]
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:مقالات(خرداد) باقی زاده]] 
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1403]]