نمایش مبدأ برای س‍ن‍ج‍ر ک‍اش‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍ده‍اش‍م‌ب‍ن‌ ح‍ی‍در

{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
| عنوان = س‍ن‍ج‍ر ک‍اش‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍ده‍اش‍م‌ب‍ن‌ ح‍ی‍در
| تصویر = NUR75926.jpg
| اندازه تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام کامل =
| نام‌های دیگر =
| لقب =
| تخلص =
| نسب =
| نام پدر =رفیع‌الدین حیدر
| ولادت =٩٨١ق
| محل تولد =کاشان
| کشور تولد =
| محل زندگی =
| رحلت =١٠٢١ق
| شهادت =
| مدفن =
| طول عمر =
| نام همسر =
| فرزندان =
| خویشاوندان =
| دین =
| مذهب =
| پیشه =
| منصب =
| پس از =
| پیش از =
| اساتید =[[محتشم کاشانی]]
| مشایخ =
| معاصرین =
| شاگردان =
| اجازه اجتهاد از =
| درجه علمی =
| دانشگاه =
| حوزه =
| علایق پژوهشی =
| سبک نوشتاری =
| آثار =
| وبگاه =
| امضا =
| کد مؤلف = AUTHORCODE75926AUTHORCODE
}}
'''میر محمدهاشم بن حیدر طباطبایی''' (981- 1021ق) متخلص به سنجر کاشانی، از شاعران اواخر قرن دهم و اوایل قرن یازدهم هجری قمری و از شاگردان [[محتشم کاشانی]] است.

==ولادت==
وی در سال ٩٨١ق در شهر کاشان بدنیا آمد. خانواده سنجر اهل فضل و شعر و ادب‌ بودند‌. پدر او رفیع‌الدین حیدر نام داشت که خود از بزرگان و شاعران عصر صفوی (دوره شاه طهماسب و شاه عباس اول) بود و در شعر تخلص رفیعی داشته است. همچنین به حیدر‌ معمایی‌ شهرت داشت‌ که همانگونه که از عنوانش پیداست بیشتر در فن معما و لغز معروف بوده است<ref>محمدی، احمد، ص3</ref>.

==تحصیلات==
وی در زادگاه خویش به کسب دانش و ادب‌ پرداخت‌ و بیشتر‌ از فضایل و کمالات پدر خود بهره‌مند گردید و در مراحل دیگر، از محضر استادان بزرگ این شهر، مانند محتشم و دیگر شاعرانی‌ که با پدرش دوستی داشته‌اند، بهره وافی برد و به تکمیل فنون شاعری‌ پرداخت و تا بدان پایه‌ رسید‌ که به تربیت طالبان وادی شعر و ادب روی آورد<ref>همان</ref>.

==مسافرت‌ها==
سنجر مسافرت‌هایی به بعضی نقاط از جمله اصفهان داشته و سرانجام رهسپار هند گردیده است. درباره شهرت سنجر باید گفت که‌ پس از مرگ نیز از این شهرت برخوردار بوده و برخی از سخنوران پس از وی، به مناسبت‌هایی از او یاد کرده‌اند. از جمله [[صائب، محمدعلی|صائب]] در روزگاری که در هند بود، قصیده‌ای سرود که در ضمن ستایش از سخن خود، از سنجر، نوعی و عرفی، بدین‌گونه یاد می‌کند:
{{شعر}}
{{ب|''هزار حیف که عرفی و نوعی و سنجر''|2=''نیند جمع به دارالعباد برهان‌‌پور‌''}}
{{ب|''که قوت سخن و لطف طبع می‌دیدند''|2=''نمی‌شدند به طبع بلند خود مغرور''}}
{{پایان شعر}}
==ممدوحان==
سنجر، ستایشگر اکبر و گذشته از او میرزا جانی‌بیگ، والی تته و فرزندش میرزا غازی‌بیگ‌ ترخان‌ متخلص به وقاری بود. دیگر ممدوحان سنجر عبارتند از: شاهنواز خان شیرازی، ابراهیم عادلشاه حکمران بیجاپور و شاه عباس اول صفوی<ref>همان</ref>.

==وفات==
سنجر در سال ١٠٢١ق که‌ قصد‌ مراجعت‌ به ایران داشت، در بیجاپور‌ دچار‌ بیماری‌ شد و درگذشت و در آنجا به خاک ‌ ‌سپرده شد<ref>همان</ref>.

==پانویس ==
<references />

==منابع مقاله==
[[:noormags:1789559|محمدی، احمد، «پژوهشی در سبک و محتوای اشعار سنجر کاشانی»، سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، اردیبهشت 1400، شماره 60]].


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[دیوان سنجر کاشانی]]


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]