نمایش مبدأ برای پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله در کلیات اقبال لاهوری

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR13198J1.jpg
| عنوان = پیامبر اعظم صلی اله علیه وآله در کلیات اقبال لاهوری
| عنوان‌های دیگر = چشم هند ** دیوان. شرح
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[فاضلی، قادر]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  /الف7 د9083 9239 ‏‎‏PIR‎‏ 
| موضوع =اقبال لاهوری، محمد، 1877 - 1938م. دیوان - نقد و تفسیر - شعر فارسی - قرن 14 - تاریخ و نقد - محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - در ادبیات
|ناشر 
| ناشر = فضيلت علم
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1386ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13198AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 978-964-7393-19-9
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 13198
| کتابخوان همراه نور = 13198
| کد پدیدآور = 4722
| پس از = 
| پیش از = 
}}
{{کاربردهای دیگر| پیامبر اعظم (ابهام‌زدایی)}}
'''پیامبر اعظم(ص) در کلیات اقبال لاهوری''' اثر [[فاضلی، قادر|فاضل قادری]]، معرفی و شرح و توضیح ابیاتی از کلیات اشعار اقبال لاهوری است که در وصف پیامبر(ص) و خاندان پاک او(ع) سروده شده است.

هيچ شاعرى در جهان اسلام يافت نمى‌شود كه در وصف پیامبر(ص) و خاندان او(ع)، ابراز عشق و محبت نكرده باشد. بعضى از شاعران كه جنبه عرفانى قوى‌ترى داشته‌اند از جهات عرفانى و آنكه از جنبه سياسى دقيق‌تر بوده است، از جهت سياست و هرکدام از ظن خود یار او شده و در عظمت وى سخن گفته و شعر سروده‌اند. اقبال لاهورى از نوادر شاعرانى است كه در چندين جهت و از ابعاد گوناگون در شأن ایشان سخن گفته است، به‌گونه‌ای كه در جاى‌جاى ديوان او، به بهانه‌هاى مختلف، به قول و فعل و سيره آن حضرت(ص) استناد شده است. نویسنده، از اول ديوان اقبال تا پايان آن پيش رفته و هر جا سخن از وجود مقدس رسول اعظم(ص) شده را به شرح و بسط پرداخته است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>.

به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به برخی از عناوین و مطالب مطرح شده تحت هر عنوان، به‌صورت مختصر، اشاره می‌شود:
1- مقام مطلق رسول اعظم(ص):
از نظر اقبال، پیامبر(ص) داراى مقام مطلق و بى‌نهايتى است كه وى را از هر تعلقى جز تعلق به حضرت بارى‌تعالى جدا ساخته است. اگرچه ظاهراً از قوم عرب و از شهر مكه است، لكن باطناً و حقيقتاً از همه اين امور جدا بوده و جوهره او جداى از اين امور است:

{{شعر}}
{{ب|''پیش او گیتی جبین فرسوده است ''|2='' خویش را خود عبدهو فرموده است ''}}
{{ب|''عبدهو از فهم تو بالاتر است ''|2=''زان که او هم آدم و هم جوهر است''}}
{{ب|''جوهر او نی عرب نی اعجم است ''|2=''آدم است و هم ز آدم اقدم است...''<ref>متن کتاب، ص10- 11</ref>}}
{{پایان شعر}}
2- مقام مصطفی(ص) در دل مسلم:
اقبال در مثنوی اول کتاب خود، به بیان عظمت خودی پرداخته و نقش خودشناسی را در احیاء جوامع اسلامی گوشزد می‌کند که این مقام، از توجه به مقام مصطفی(ص) شکوفا می‌شود:

{{شعر}}
{{ب|''دل ز عشق او توانا می‌شود ''|2=''خاک همدوش ثریا می‌شود''}}
{{ب|''در دل مسلم مقام مصطفی است ''|2=''آبروی ما ز نام مصطفی است...''<ref>همان، ص15</ref>}}
{{پایان شعر}}