نمایش مبدأ برای پاسخ نغز

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR01185J1.jpg
| عنوان =پاسخ نغز
| عنوان‌های دیگر =النقض

[بازنویسی کتاب النقض اثر شیخ نصیرالدین عبدالجلیل قزوینی]
| پدیدآوران = 
[[ایرانی قمی، اکبر]] (زير نظر)

[[سازمان ملی جوانان]] (گردآورنده)

[[قزوینی رازی، عبدالجلیل]] (نویسنده)

[[رحمتی، محمدکاظم]] (اقتباس کننده)

[[مختارپور قهرودی، علیرضا]] (زير نظر)
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏212‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ر‎‏3‎‏پ‎‏2
| موضوع =
اهل سنت - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها

شیعه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها
| ناشر = 
اهل قلم
| مکان نشر =تهران - ایران
| سال نشر = 1381 ش 

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01185AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| شابک =964-5568-84-6
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01185
| کتابخوان همراه نور =01185
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}

'''پاسخ نغز''' نام کامل این کتاب "بعض مثالب النواصب فی نقض بعض فضائح الروافض"است که در ردّ کتاب بعض فضائح الروافض نگاشته شده و آن را به اختصار، کتاب "نقض" میخوانند. 

روش عبدالجلیل در ذکر مطالب این گونه است که، نخست مطالبى از اصل کتاب بعض فضائح نقل مى‌کند و بعد پاسخ‌هاى خود را بیان مى‌کند. بخش عمده‌اى از مباحث کتاب، بحث‌هاى کلامى است که اینک اهمیت خود را از دست داده‌اند، براى خواننده امروزى دشوار است که بتواند محورى بودن این مطالب را در قرن ششم دریابد. به عنوان مثال رؤیت بارى تعالى در جهان واپسین یکى از این مسائل است که در این دوره نزاعها و خشونت‌هاى فراوانى به دنبال داشته است.

یکى از مباحث این کتاب ارتباط شیعیان با اسماعیلیان است. سواى اختلاف‌هاى جدى میان این دو، نفرت عمومى از اسماعیلیه بدان حد است که عبدالجلیل نیز متأثر از چنین فضایى هیچ تمایلى براى نقد مطالب متداول درباره اسماعیلیه نشان نداده است. خواننده امروز مى‌باید به این نکته توجه داشته باشد که امکان همدلى عبدالجلیل با اسماعیلیه نبوده است. اما بسیارى از اینگونه ادعاها نادرست است و در این تلخیص تنها از باب آشنایى، از این مطالب سخن رفته است و بیشتر این مطالب صحت نداشته و باید براى دریافت واقعیت به آثار تحقیقى نوشته شده در این موضوع رجوع نمود.

کتاب نقض به «ادبیات جدلى» تعلق دارد. خاستگاه این ادبیات به اختلاف بر سر مسئله امامت باز مى‌گردد. بعد از وفات پیامبر میان امت بر سر آنکه چه کسى بعد از آن بزرگوار عهده‌دار امور امت خواهد شد، اختلاف در گرفت. عده‌اى به سخنان پیامبر استناد کرده و از نص یا انتخاب صریح پیامبر در این باره سخن گفتند و از على-علیه‌السلام- به عنوان فرد منصوص سخن گفتند.

گروه دیگر این مسئله را نفى کردند یا از عدم دلالت کافى تصریحات سخن گفتند. این دو جریان به تشیع و تسنن معروف شدند. این اختلافات در طى زمان باعث پدید آمدن ادبیات خاصى به نام «ادبیات جدلى» شد. هر یک از افراد این دو گروه به نگارش کتاب‌هایى در رد دعاوى دیگرى پرداختند. مثلاًادیب معتزلى [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] (متوفى 255 ق) آثارى با عنوان الردّ على الروافض نگاشت و در آن‌ها به نقد دیدگاه‌هاى شیعه در مسئله امامت پرداختند. از متکلمان امامى، مى‌توان به هشام بن حکم، و [[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]] نیشابورى اشاره کرد که آثارى در دفاع از اندیشه امامت از منظر شیعه تحریر کردند.