نمایش مبدأ برای واژه‌‌نامه فقه سیاسی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR59668J1.jpg
| عنوان = واژه‌ نامه فقه سیاسی
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[مرادی، علی‌اصغر]] (نويسنده)
[[فروتن، اباصلت]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره = 1389 /م4و2 231 BP 
| موضوع =علوم سیاسی (فقه) - واژه نامه‌ها - اسلام و سیاست - علوم سیاسی (فقه) - اصطلاح‏ها و تعبیرها
|ناشر 
| ناشر = مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)
| مکان نشر = ایران - قم
| سال نشر = 1389ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE59668AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 978-600-5694-09-3
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 59668
| کتابخوان همراه نور = 59668
| کد پدیدآور = 22318
| پس از = 
| پیش از = 
}}
{{کاربردهای دیگر| فقه سیاسی (ابهام‌زدایی)}}
'''واژه‌نامه فقه سیاسی'''، اثر [[مرادی، علی‌اصغر|علی‌اصغر مرادی]] و [[فروتن، اباصلت|اباصلت فروتن]]، نخستین اثر مدون در زمینه فرهنگ واژه‌ها و اصطلاحات فقه سیاسى است که در آن، به گردآورى واژه‌هاى پراکنده و تدوین فرهنگى آنها، پرداخته شده است.

اثر حاضر، با توجه به نیاز روزافزون جامعه به مسائل فقه سیاسی و ضرورت بحث و بررسی در جنبه‌های گوناگون آن، در مدت زمانی نسبتا طولانی، با تتبع و تفحص در منابع متعدد فقهی، از اندیشمندان شیعه و اهل سنت، گردآوری و در اختیار خوانندگان قرار گرفته است<ref>ر.ک: دیباچه، ص16</ref>.

واژه‌ها و اصطلاحات به‌کاررفته در این کتاب، همانند دیگر فرهنگ‌هاى فارسى، به‌ترتیب حروف تهجى (الفبایى) است و بایستى به حروف اول آن توجه شود، خواه شروع آن با حروف زائد باشد مانند «استخلاف» و یا بدون آن مانند «خلافت»<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>.

شیوه کار نویسندگان در تدوین و تألیف این مجموعه و نیز برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های آن، به شرح زیر می‌باشد:
# تحقیق هر واژه بر محور ذیل بوده است:
#:الف)- تعریف معناى لغوى و اصطلاحى.
#:ب)- ریشه‌یابى واژه و بیان نمونه‌هاى تاریخى.
#:ج)- ذکر فونتیک واژه‌ها و معادل انگلیسى آن، برگرفته از کتاب «[[فرهنگ معین]]» اثر [[معین، محمد|محمد معین]] و معادل انگلیسى آن از کتاب «فرهنگ اصطلاحات علوم و تمدن اسلامى» از انتشارات آستان قدس رضوى و کتاب «[[فرهنگ دانشگاهى یادواره]]» اثر [[محمد ساعتچى]].
# شمارى از واژه‌ها، هرچند به‌ظاهر، مفهوم سیاسى ندارند، ولى به دلیل دارا بودن بار سیاسى و نقش اساسى آن در اداره حکومت، حقوق سیاسى و اساسى جامعه، به‌عنوان واژه سیاسى تلقى شده و از آن استفاده گردیده است؛ نظیر واژه‌هاى اجتهاد و احتکار.
# به‌منظور تلفظ صحیح و آشنایى با این واژه‌ها در دیگر فرهنگ‌ها، فونتیک هریک از لغات، در مقابل آن نوشته شده و معادل انگلیسى آن نیز در پاورقى آمده است.
# علامت (ر. ک) جهت ارجاع به واژه‌هاى مترادف یا توضیح بیشتر است.
# نگارش کتاب همانند دیگر فرهنگ‌ها بر پایه اختصار است، ولى به‌منظور آگاهى بیشتر خوانندگان محترم، در پاورقى، براى هر واژه منابع متعددى ذکر شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به یک مورد از واژگان مذکور در آن، اشاره می‌شود:
«اجتهاد: در لغت به معنای تلاش و سعی است و در اصطلاح، کوشش روشمندانه‌ای است در جهت یافتن حکم شرعی از منابع معتبر فقهی. به‌عبارت‌دیگر، اجتهاد در فقه شیعه، بر اساس فهم و کشف احکام دینی و شرعی از ظواهر نصوص قرآن و حدیث استوار بوده و هدف از آن، یافتن حکم شرعی است. ازاین‌رو، رعایت مناسبت حکم و موضوع و نیز، تغییر حکم با تغییر موضوع، الزامی است»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>.

از دیگر واژگان و اصطلاحات مذکور در کتاب، می‌توان به «احتکار»، «احزاب»، «احکام حکومتی» و «احکام سلطانی» اشاره نمود.