نمایش مبدأ برای نقش امامت در زندگی انسانها

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR36361J1.jpg
| عنوان = نقش امامت در زندگی انسانها 
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[فتاحی، حمید]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  /ف2ن7 223 BP 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = دار التفسير
| مکان نشر = ایران - قم
| سال نشر = 1374ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE36361AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 36361
| کتابخوان همراه نور = 36361
| کد پدیدآور = 9975
| پس از = 
| پیش از = 
}}
{{کاربردهای دیگر|امامت (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر| زندگی (ابهام‌زدایی)}}
'''نقش امامت در زندگی انسان‌ها'''، عنوان کتابی است از [[فتاحی، حمید|حمید فتاحی]] با موضوع امامت در نگاه شیعه.

برای اینکه هم با قلم نویسنده آشنا شویم و هم با محتوای کتاب، بخشی از مقدمه کتاب را که با محتوای مطالب آن مرتبط است، ذکر می‌کنیم، سپس به سراغ ذکر محتوای مطالب کتاب در فصل‌های آن می‌رویم:

در جهان هستى نظام واحدى وجود دارد که حقیقت بینش توحیدى را معنى مى‌کند و به برکت همین نظم، تمامى مخلوقات، اعم از خورشید و ماه و ستارگان و جمادات و نباتات و... در مدار خاصّى که خالق یکتا براى آنها قرار داده است، به حرکت خویش ادامه داده و فوائد لازم را در اختیار نیازمندان قرار مى‌دهند. وقتى که نظم در میان خلائق، زمینه‌هاى رشد و کمال را به وجود مى‌آورد، انسانى که گُل سرسَبد مخلوقات الهى است با کدام نظم و در چه مدارى باید حرکت کند تا بهترین ترقیات و کمالات را در خود پدید آورد؟

خداى متعال پیشوایان معصوم را در منصب رسالت و نبوّت و امامت براى ایجاد نظم و رساندن جامعه انسانى به مقام تعالى و کمال مبعوث فرموده است... در قرآن مقام [امامت] به‌عنوان عهد و مسئولیت الهى معنى شده است؛ وقتى که خداى متعال به حضرت ابراهیم(ع) بالاترین مقام و منصب را عنایت کرد چنین فرمود: '''قَالَ إِنِّي جَاعِلُك لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَ مِنْ ذُرِّیتِي قَالَ لَا ينَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ'''<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص13</ref>.

مطالب کتاب در چهارده بخش ارائه شده است که ذکر آنها به‌صورت اجمالی چنین خواهد بود: در فصل اول، امامت و امام از دیدگاه [[امام رضا علیه‌السلام|امام علی بن موسی الرضا(ع)]] بررسی شده است. در فصل دوم، بیان شده که امامت روح اسلام است. در فصل سوم، می‌خوانیم: امامت، اساس اسلام است. در چهارمین فصل، بیان می‌شود که امامت، متمم و مکمل جمیع عبادات است. 

در فصل پنجم، امام یگانه پاسدار دین خدا معرفی می‌شود. در فصل‌های ششم، امام ابزار هدایت معرفی شده است. در فصل هفتم، امام آفتاب رحمت خدا معرفی گردیده است. در فصل هشتم، به‌عنوان چراغ نورافکن خدا و در فصل‌های بعدی به‌ترتیب امام با این عناوین معرفی ‌شده است: راهنمای گمشدگان و گرسنگان معرفت، باران پیاپی رحمت الهی، پناه بندگان خدا، امین و حجت خدا بر روی زمین، معصوم و یگانه روزگار.