نمایش مبدأ برای نسب‌نامه خاندان طباطبائی؛ اولاد امیر سراج‌الدین عبدالوهاب

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR35012J1.jpg
| عنوان = نسب‌نامه خاندان طباطبائی (اولاد امیر سراج الدین عبدالوهاب)
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[طباطبایی، سید محمدحسین]] (نويسنده)
[[خسروشاهی، سید هادی]] (مقدمه‌نويس)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  ط2ط2 1419 CS 
| موضوع =طباطبایی (خاندان) - نسب نامه
|ناشر 
| ناشر = مؤسسه بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم)
| مکان نشر = ایران - قم
| سال نشر = 1391ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE35012AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 978-964-09-1090-0
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 35012
| کتابخوان همراه نور = 35012
| کد پدیدآور = 1436
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''نسب‌نامه خاندان طباطبایی، اولاد امیر سراج‌الدین عبدالوهاب'''، رساله‌ای است در ذکر نسب خاندان طباطبایی که [[طباطبایی، سید محمدحسین|سید محمدحسین طباطبایی]]، در سال 1316ق، در آذربایجان تألیف کرده است. این اثر به کوشش و مقدمه [[خسروشاهی، سید هادی|سید هادی خسروشاهی]] منتشر شده است.

در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای درباره سادات طباطبایی در قالب پرسش و پاسخ ارائه شده است. در این مقدمه اشاره شده که سلسله سادات طباطبایی جملگی از خاندان «ابراهیم طباطبا» هستند که فرزند اسماعیل دیباج و او هم فرزند ابراهیم غمر فرزند حسن مثنی است . حسن مثنی فرزند بلافصل امام حسن مجتبی(ع) بود. او در کربلا همراه امام حسین(ع) بود و در نبرد با یزیدیان زخمی شد و با وساطت اسماء خارجه فرازی، مکنی به «ابوحسان» - خالوی حسن - یزیدیان از قتل او صرف‌ نظر کردند<ref>ر.ک: مقدمه، ص12</ref>.

سید محمدتقی قاضی در صفحه اول نسخه خطی این کتاب چنین نوشته است: «شجره‌نامه حاضر را مرحوم [[طباطبایی، سید محمدحسین|آیت‌الله آقای حاج سید محمدحسین علامه طباطبایی]] صاحب [[الميزان في تفسير القرآن|تفسیر الميزان]]، تألیف و شرح حال مختصری از اجداد و بنی‌اعمام را به رشته تحریر درآورده است. وسیله والد ماجد مرحوم [[قاضی طباطبایی، سید محمدعلی|آیت‌الله شهید آقای سید محمدعلی قاضی طباطبایی]] بلاواسطه از روی خط مبارک مرحوم آیت‌‌الله علامه این نسخه را به ‌طرز زیبا استنساخ و تراجم و اضافاتی در آن نگارش داده است». البته [[خسروشاهی، سید هادی|سید هادی خسروشاهی]] تذکر داده که آن نسخه تکمیل‌شده باوجود پیگیری‌ها به ‌دست نیامده و همان نسخه اصلی [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی]] بدون اضافات به طبع رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>.

در این نسب‌نامه دنباله نسب طباطبایی آذربایجان تا حدود سال 1315 ارائه شده است<ref>ر.ک: یادداشتی درباره این کتاب، ص23، پاورقی</ref>.

شیوه در ارائه انساب بدین ‌صورت است که پس از ترسیم نسب‌نامه درختی اولاد و احفاد هر شخصیت، به معرفی ایشان پرداخته و البته غالباً از ذکر منبع خودداری شده است. در رابطه با برخی شخصیت‌ها اطلاعاتی جز تاریخ تولد و وفات ذکر نشده است؛ مانند: مرحوم میرزا باقر قاضی: متولد سنه هزارودویست‌وپانزده هجری و متوفای سنه هزارودویست‌وشصت‌ودو هجری<ref>ر.ک: متن کتاب، ص56</ref>.

در انتهای کتاب، متن وصیت‌نامه [[امیر سراج‌الدین عبدالوهاب حسنی]] به اولاد خود ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، ص89-93</ref>. در انتهای کتاب تصویر نسخه خطی کتاب نیز ارائه شده است.